چکیده: در سال های اخیر مدل هایی برای تخمین کارآیی فنی تغییر پذیر در زمان پیشنهاد شده است. این مدل ها از نظر ویژگی و نتایج با یکدیگر تفاوت داشته و هر یک دارای خصوصیت های خاص خود می باشند. این مطالعه در فضای تولید مرزی به مقایسه و بررسی دو مدل "کارایی فنی متغیر در طول زمان" مطرح شده در ادبیات مرزی تصادفی، یعنی مدل کورنول، اشمیت، و سیکلز(1990،css )و مدل لی و اشمیت(1993،ls )می پردازد. سپس بمنظور توسعه مدلls و آزاد سازی فرض یکسان بودن روند زمانی برای تمامی واحدها، با معرفی مدل روند های زمانی با ویژگی گروهی واحد ها(2006،gs )،و با در نظر گیری فرم تابعی پارامتری برای رفتار زمانی گروه ها در این مدل به تخمین پارامتر های اصلی مدل و پارامتر های اثر گذار هر گروه پرداخته می شود. مشاهدات مورد استفاده در این مطالعه مربوط به تمامی کارخانه های فعال سیمان در ایران (33 کارخانه) برای دوره زمانی 84-1375 می باشد. نتایج بدست آمده نشان می دهدکه علیرغم مشابهت ها، تفاوت های اساسی میان مدل ها وجود دارد. در مجموع مدل gs به دلیل در نظر گرفتن تفکیک ویژگی های مشترک واحد ها به همراه روند زمانی خاص برای هر گروه، نتایج دقیق تری را نسبت به سایر مدل ها به خود اختصاص داده است. این آزمون در خصوص ویژگی مقیاس ظرفیت واحدها و طبقه بندی در سه گروه واحدهای تولید بیش از 3000 تن، بین3000-1000 تن، و کمتر از 1000 تن انجام گرفته است. در این مدل متوسط امتیاز کارایی برای گروه های اول، دوم، و سوم به ترتیب 81/0 ،93/0 و75/0 می باشد. چنین نتیجه ای در دو مدلls و css تنها بصورت جمعی برای تمامی واحد ها قابل دستیابی است که به ترتیب ارقام متوسط 84/0و 76/0 را ارائه می دهند. این یافته مهم را می توان برای کشش نهاده ها وکشش مقیاس به تفکیک گروه ها و یا تک تک واحد ها نیز مشاهده نمود، که درانجام سیاست گذاری های تعرفه ای نهاده ها برای هر گروه اهمیت دارد. طبقه بندی c23,c51,d21,l61 :jel کلیدهای واژه: تحلیل مرزی تصادفی، داده های تابلویی با اثرات ثابت، کارائی فنی متغیر درطول زمان، ویژگی گروهی، صنعت سیمان، ایران .