چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

نظر به اینکه اختلال افسردگی اساسی اختلالی شایع است بطوریکه پس از فوبیادها و اختلالات سوء مصرف مواد سومین رده شایع بیماری روانی را تشکیل می دهد و شیوع بیماریهای اختلال افسردگی اساسی 15 درصد برای طول عمر و شاید در زنان تا 25 درصد نیز برسد و افسردگی اساسی معضلی هم برای فرد و هم برای جامعه محسوب می گردد و 2/3 این افراد افکار خودکشی داشته و تا 15 درصد اقدام به خودکشی می نمایند و نیز نظر به اینکه اختلال وسواس جبری در جمعیت کلی 2-3 درصد تخمین زده می شود و بعضی پژوهشگران تخمین زده اند که شیوع این اختلال در بین بیماران سرپایی کلینیک های روانپزشکی به 10 درصد نیز می رسد و این اختلال پس از افسردگی اساسی در ردیف چهارمین بیماریهای شایع روانی قرار می گیرد. حدود 1/3 افراد افسرده دارای علائم وسواس نیز هستند که بررسی و پیگیری بیشتر بیماران افسرده در منطقه از نظر وجود علائم وسواس و درمان آن را نشان می دهد.

با توجه به شیوع بیماری اسکیزوفرنی در بیماران سرپایی و بسستری در بیمارستان فارابی و عدم اطلاعات دقیق در مورد اپیدمیولوژی این بیماری، مطالعه جهت همه گیری شناسی بیماری انجام شده است . هدف از مطالعه دانستن همه گیری شناسی بیماری و مقایسهء آن با textهای مرجع می باشد برای انجام این منظور پرونده کلیه بیماران با تشخیص نهایی اسکیزوفرنی که در بیمارستان فارابی در سال 1376 بستری شده بودند بررسی شد. در بررسی بعمل آمده، مطالعه به صورت گذشته نگرو با مراجعه به اطلاعات مندرج در پرونده انجام شده است . تعداد بستری63 مورد بوده است که 45 مورد مرد و 18 مورد زن بوده است که این نسبت با کتابهای مرجع (1/1) همخوانی ندارد. سن شیوع دهه سوم و چهارم _(63/5 درصد) و مطابق با text است . 62 درصد بیماران درآمد متوسط داشته اند بیشترین میزان تحصیل دورهء راهنمایی و دبیرستان بوده است . 58/7 درصد بیماران در کرمانشاه زندگی می کنند و بقیهء بیماران در شهرستانهای اطراف ، 65/7 درصد بیماران بیکاری می باشند. علت اصلی مراجعه 25/4 درصد پرخاشگری بوده است . بی خوابی شدید، افکار پارانوئید، خندهء بی مورد، گوشه گیری، بیقراری و وسواس ، با خود حرف زدن، افکار و اقدام به خودکشی، کاهش اشتهای شدید، توهمات شنوایی و بینایی و علائم عجیب و غریب به ترتیب علل اصلی مراجعه بوده اند 27 درصد بیماران فامیلهای درجهء اول و دوم ناراحتی روانی داشته اند که 71 درصد موارد در فامیلهای درجه اول بوده است که با text همخوانی دارد.

نظر به اینکه اختلال وسواسی - جبری در طول عمر در جمعیت کلی 2 تا 3 درصد تخمین زده شده است و بعضی از پژوهشگران تخمین زده اند که بین بیماران سرپائی کلینیک های روانپزشکی میزان شیوع این اختلال به 10 درصد می رسد و این ارقام اختلاف وسواسی - جبری را پس از فوبی ها، اختلاف وابسته به مواد و اختلال افسردگی در ردیف چهارم شایع ترین تشخیص های روانپزشکی قرار می دهد و نظر به اینکه میزان شیوع اختلال افسردگی اساسی (major depresion) در طول عمر در مبتلایان با اختلال وسواسی - جبری 67 درصد است و با توجه به اینکه افسردگی اساسی یک معضل هم برای فرد و هم برای جامعه است و دو سوم افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی به خودکشی می اندیشند، تقریبا 10-15 درصد آنها موفق به خودکشی می شوند. نظر به اهمیت و شیوع بالای این موارد، این تز در مورد اثرات درمانی لیتیوم در بیماران افسردگی اساسی ثانوی به اختلال وسواسی - جبری می پردازد. بدین منظور در بررسی کلیه پرونده های بیماران بستری شده با اختلال وسواسی - جبری در بیمارستان فارابی کرمانشاه در سالهای 674 و 75 و 76 جمع کلی پرونده های بیماران بستری به 60 تا پرونده رسید، از میان 60 بیماری که بستری شده بودند و 10 بیمار دیگر به دلیل اختلال وسواسی - جبری + اختلال دیگری نظیر سایکوز و ... بستری شده بودند از میان 60 بیمار فوق برای 45 بیمار لیتوم شورع شده بود و این 45 بیمار همانهای بودند که افسردگی + اختلال وسواسی - جبری داشتند. از این تعداد تعداد حدود 22 نفر بهبودی یافته و 3 نفر خوب نشده بودند. از میان 45 بیمار برای 25 بیمار که دوبار بستری شده بودند (با تابلوی بالینی افسردگی اساسی o.c.d+) در بار اول بستری داروهای آنتی دپرسانت وو کلومی پرامین شروع شده بود. این 25 بیمار 19 نفر افزایش یافته بودند و 6 نفر بهبودی نداشتند. این 25 بیمار مجددا با تابلوی فوق بستری شده بودند که برای بیماران فوق لیتیوم + کلومی پرامین شروع شده بود که از این 25 بیمار 21 بیمار بهبودی کامل یافته بودند و 4 نفر بهبودی نیافته بودند. 20 بیمار دیگر از این 45 بیمار در بار اول بستری به جای داروهای آنتی دپرسانت ، لیتیوم + کلومی پرامین دریافته داشته بودند. در بررسی به عمل آمده این 20 بیمار بهبودی یافته بودند اما 2 نفر از این بیماران مجددا دچار تابلوی افسردگی اساسی + اختلال وسواسی - جبری شده بودند. با توجه به توضیحات فوق، می توان نتیجه گرفت که اثر درمانی لیتوم در درمان بیماران افسرده ثانوی به اختلال وسواسی - جبری به جای درمان با داروهای آنتی دپرسانت در همان بیماران است و اثر آن در جلوگیری از عود افسردگی بهتر و قابل ملاحظه تر است .

با توجه به شیوع بالای بیماری اسکیزوفرنی در جمعیت عمومی 1 تا 105 درصد و اینکه بیماران اسکیزوفرنی تقریبا صد تخت های بیمارستان روانی را اشغال می کنند. ما به تحقیق درباره نقش شخصیت قبل از بروز اسکیزوفرنی که یکی از عوامل تاثیرگذار متعدد در بیماری اسکیزوفرنی است پرداختیم. اهدافی که پرداخت شد شامل 1)تعیین نوع شخصیت بیماران بستری شده قبل از بروز اسکیزوفرنی 2)مقایسه درصد بیمارانی که دارای اختلال شخصیت بوده با کسانیکه قبل از ابتلاء اختلال شخصیت نداشته اند. 3)تعیین اختلال شخصیتهای مستعد برای بروز اسکیزوفرنی 4)تعیین توزیع بیماری اسکیزوفرنی بر حسب متغیرهای ذکر شده 5)مقایسه نتایج حاصله از این تحقیق با کتابهای مرجع . این تحقیق بر روی 81 بیمار در بیمارستان فارابی کرمانشاه که از تاریخ 1376/12/1 الی 1377/12/1 با تشخیص نهایی اسکیزوفرنی بستری گردیده اند انجام گرفت و با مراجعه به پرونده بیماران در بایگانی پزشکی اطلاعات لازم از برگه شرح حال روانشناس و پزشک کشیک اخذ شد و نتایج زیر بدست آمد. سن شایع بروز بیماری در مردان در دهه دوم و سوم (77/09 درصد) و در زنان در دهه سوم و چهارم زندگی (77/2 درصد بیماران) و اکثر بیماران را مردان تشکیل می دهند. (77/9 درصد) میزان تحصیلات اغلب آنها ابتدایی (39/5 درصد) وضعیت اقتصادی اکثر بیماران ضعیف (50/6 درصد) و درصد اشتغال آنها 14/8 درصد بود. یعنی به طور کلی در طبقات پایین اقتصادی - اجتماعی جای داشتند. 29 درصد دارای سابقه خانوادگی بیماری روانی در بستگان درجه i یا ii بوده اند که تایید کننده نقش ژنتیک در توارث اسکیزوفرنی است . 28/3 درصد آنان سابقه مصرف مواد مخدر و یا روان گردان داشتند. 46/9 درصد مجرد و 23/5 درصد بیماران متارکه کرده بودند که نشان دهنده افت عملکرد اجتماعی بیماران است . 27/1 درصد بیماران نیز سابقه بیماری جسمی همراه داشتند شایع ترین شخصیت قبل از بروز اسکیزوفرنی اختلال شخصیت اسکیزویید (16/04 درصد) و بعد از آن اختلال شخصیت اسکیزوتایپ (14/8 درصد) بود و یا براساس تقسیم بندی اختلالات شخصیت درسیستم dsimv اختلالات شخصیت تایپ یک (typei) شایعترین تایپ اختلال شخصیتی در بیماران بود. (37/03 درصد) قابل توجه است که 11/1 درصد از بیماران قبل از بروز بیماری اختلال شخصیتی نداشته اند و 20/9 درصد از بیماران هم نوع شخصیت قبل از بیماری آنها مشخص نبود.

اختلالات نوروتیک درصد بالایی از اختلالات عصبی-روانی جوامع را شامل می شوند که در این میان اختلالات اضطرابی و دپرسیون شیوع بالایی دارند. شیوع یکساله اضطراب 7/17درصد است. زنان با شیوع مادام العمر 30درصد در مقایسه با مردان با شیوع 2/19درصد بیشتر ممکن است دچار یک اختلال اضطرابی شوند. در بیمارانیکه جهت انجام عمل جراحی مراجعه می کنند تشدید این اختلالات مستقیما بیهوشی راتحت تاثیر قرار می دهند. با استفاده از پره مد مناسب می توان این اضطراب را کاهش داد. در این مطالعه سعی براین بوده است که میزان اضطراب بیماران کاندید عمل جراحی الکتیو را قبل از عمل و بیمارانیکه پره مد گرفته اند با گروه بدون پره مد مقایسه کرده و تاثیر دیازپام خوراکی را بر میزان اضطراب قبل ازاعمال جراحی الکتیو بررسی نمائیم.

‏‎adhd‎‏ شایعترین اختلال روانشناختی کودکان سنین مدرسه است . ضرورت درمان ‏‎adhd‎‏ با ریسک بالای غفلت و قصور ، حوادث و سو مصرف مواد مشخص می شود. داروها می توانند اثرات مفیدی در ‏‎adhd‎‏ داشته باشند . تاثیر و بی خطر بودن داروهای محرک روان در درمان ‏‎adhd‎‏ مکررا اثبات شده ، اما هنوز داروها محرک روان به دلیل عوارض جانبی نیاز به دوزهای چندگانه و پتانسیل سو مصرف بعنوان درمان ناکامل در ‏‎adhd‎‏ باقی مانده اند.در نتیجه سایر کلاسهای دارویی بعنوان جانشین های احتمالی محرکهای مورد مطالعه قرار می گیرند . در این مطالعه قصد بر این است که اثر داروهای متیل فنیدیت ( یک محرک) و ایمی پرامین یا نورتریپتیلین ( ضدافسردگی های سه حلقه ای ‏‎tcas‎‏) را در درمان ‏‎adhd‎‏و عوارض دارویی دو نوع درمان را مورد بررسی و مقایسه قرار دهیم.

کمیسیونهای روانپزشکی از جمله حیطه های خاص عمل کردی روانپزشکی می باشد، که در این کمیسیونها براساس نظرات روانپزشکان حداقل دو روانپزشک در رابطه با سلامت روانی یا وجود اختلال روانی و شدت وضعت آن و پیامدهای اختلال، بر عمل کردشغلی، حرفه ای، و شخصی فرداظهار نظر می گردد. براساس این نظرات فرد مراجعه کننده به کمسیون روانپزشکی از نظر قانونی از شرایط خاصی برخوردار می شود، برای مثال تشخیص وجود اختلال روانی مزمن در یک فرد، او را از انجام خدمت وظیفه عمومی معاف می کند یا باعث می شود که فرد از نظر قانونی نیازمند قیم و سرپرستی گردد، درواقع همان گونه که توضیح داده شد میسیون روانپزشکی قادر به تغییر مسیر زندگی افراد می باشد، لذا مراجعه کنندگان به این کمیسیونها از طبقات و اقشار مختلف جامعه بوده و با اهداف خاص خود به منظور بدست آوردن امتیازات خاص به این کمیسیونها مراجعه می کنند.بررسی اپیدمیولوژیک مراجعین به این کمیسیونها تصویر دقیقی از نحوه عمل کرد، و همچنین شرایط خاص مراجعه کنندگان در اختیار پژوهشگر قرار می دهد که در نهایت در برنامه ریزی های آینده جهت این بیماران می تواند مفید واقع گردد، علاوه بر آن ارائه آمار و ارقام به کلیه سازمانها، ادارات، نهادها که ارجاع دهنده این بیماران به کیسیونهای روانپزشکی هستند در جهت کاهش، جرم و جنایات، سو استفاده در انجام وظیفه، در واقع به عنوان عامل پیشگیری کننده می باشد. و در صورت اعلام نیاز کلیه واحدهای ارجاع دهنده مبنی بر همکاری در جهت کاهش مشکلات فوق می توان بر اساس مطالعه انجام شده و نتایج آن راه کار مناسب از نظر علمی به واحد مربوطه ارائه نمود.از آنجا که آمار و ارقام دقیقی در رابطه با فراوانی مراجعه کنندگان به کمیسیونهای روانپزشکی در متون و مطالعات منطقه ای وجود نداشت به منظور بررسی فراوانی مراجعین به این کمیسیونها پرونده بیمارانی که در سال 78 به مرکز فارابی کرمانشاه مراجعه کرده بودن به عنوان جمعیت مورد مطالعه انتخاب گردید. تعداد 422 پرونده از نظر محتوا جهت بررسی کامل بودند و مابقی ناقص بودند و فاقد اطلاعات لازم جهت بررسی بودند و از 422 پرونده کامل نیز، 36 پرونده بدلیل عدم مراجعه از جامعه مورد مطالعه حذف گردید در نهایت 386 پرونده مورد بررسی قرار گرفت. که نتایج حاصل از این بررسی حاکی از آن بود که بیشترین فراوانی مراجعه کنندگان مربوط به مراجعین از طرف حوزه نظام وظیفه بودند (3/56 درصد) که این موضوع در جای خود حائز اهمیت و بحث و تبادل نظر می باشد، کل نتایج به تفصیل در فصل نتایج مورد بررسی قرار می گیرد.لذا بررسی اپیدمیولوژیک مراجعه کنندگان به کمیسیونهای روانپزشکی مرکز فارابی انجام گرفت لازم به یادآوری است که تاکنون بررسی مدرنی در این رابطه انجام نشده است و امید است که پژوهش حاضر بتواند به عنوان پایه و اساسی برای پژوهشهای بیشتر در این زمینه مورد استفاده بگیرد.

لازم به ذکر است که در مورد شیوع اختلالات شخصیتی و همبودی آن با اختلالات روانی محور ‏‎i‎‏ و معتادان و همچنین در جمعیت شهری در دیگر کشورها و همچنین در ایران و از جمله کرمانشاه مطالعاتی انجام شده است. برای مثال: در کشور یونان در یک نمونه 226 نفر از معتادان به مواد مخدر در یک برنامه درمانی مهم قرار گرفتند که 173 نفر حاضر به ارائه درمان گردیدند. نتایج تحقیق نشان می دهد که شیوع اختلالهای شخصیت در جمعیت عمومی کرمانشاه حدود 16/8% می باشد.هدف ما از طرح پژوهشی فوق سنجش میزان همبودی اختلالات شخصیت محور ‏‎ii‎‏ با اختلالات روانی محور ‏‎i‎‏ است، چرا که تشخیص و درمان به موقع این افراد از یکطرف باعث افزایش سطح بهبودی بیماران گردیده و از سوی دیگر میزان عود در این بیماران کاهش می یابد. به عنوان مثال: یک فرد دچار اختلال شخصیت پارانوئیدی به علت سو ظن و ترس از مسمومیت چنانچه یکی از اختلالات محور ‏‎i‎‏ را داشته و یا مثلا اعتیاد به مواد مخدر داشته باشد، داروهای تجویز شده را بخوبی مصرف نکرده و در نتیجه میزان عود افزایش و بهبودی کاهش می یابد، که این خود از نظر اقتصادی و مسائل اجتماعی یکی از مهمترین مشکلاتی است که بایستی مدنظر قرار گرفته و لزوم پژوهش در این مورد را ایجاب می نماید.

عقب ماندگی ذهنی براساس تقسیم بندی ‏‎dsm iv‎‏ به معنای سطح هوشی پایین تر از حد نرمال و توانایی در سازگاری با محیط است، گرچه بکارگیری شیوه های خاص پیشگیری سبب کاهش میزان عقب ماندگی ذهنی گردیده، اما از آنجایی که عوامل متعددی از جمله عوامل ژنتیکی و محیطی در بروز عقب ماندگی ذهنی دخیلند، پیشگیری از آن بطور کامل امکان پذیر نمی باشد، ازطرفی تبعات آن می تواند به صورت بیماریهای روانی در خانواده و اطرافیان نمود یافته سبب اختلال در بهداشت روانی و تحمیل زیانهای اقتصادی بر جامعه گردد لذا با توجه به مطالب فوق و عنایت به این واقعیت که بسیاری از عقب ماندگان ذهنی پس از شناسایی و اتخاذ راهکارهای علمی، نه تنها قادر به اداره خویش خواهند بود بلکه می توانند در اجتماع نیز به سهم خود مفید واقع گردند، ضرورت این مطالعه توجیه می گردد. در این مطالعه پرونده های تعداد 112 بیمار عقب مانده ذهنی که به دلیل اختلال روانی در بیمارستان فارابی کرمانشاه طی سالهای 77-78 بستری شده بودند بررسی گردید و به این نتیجه رسیدیم که بیشترین موارد بستری در گروه سنی 15 تا 24 ساله بوده، از نظر توزیع جنسی مردان میزان بیشتری از موارد بستری را به خود اختصاص داده بودند، اکثر بیماران بیکار و قادر به انجام امور شخصی و اجتماعی خود نبودند، علیرغم اینکه بیشترین افراد در گروه ‏‎mild‎‏ قرار داشتند، اکثرا بی سواد و از آموزش های ویژه برخوردار نبوده اند و شایعترین شکایت اصلی بیماران بی قراری، عصبانیت و تحریک پذیری، پرخاشگری و کم خوابی بوده است. در بررسی به عمل آمده بیشترین موارد بستری با تشخیص سایکوز و اختلالات خلقی و اختلالات رفتاری بستری شده اند.

مطالعه حاضر به منظور تعیین ویژگیهای جامعه شناختی معتادین به مواد مخدر می باشد: این مطالعه از نوع توصیفی میباشد و جمعیت مورد مطالعه تعداد 102 نفر از معتادینی هستند که در بخش ترک اعتیاد بیمارستان فارابی از زمان شروع بکار این بخش تا پایان مرداد ماه 1378 بستری شده اند، لازم به تذکر است با توجه به اینکه دسترسی به معتادین و شناخت ویژگیهای جامعه شناختی آنها بعنوان یک طبقه آماری از طریق رجوع به خانواده ها و موسسات و نهادها و انجام همه پرسی مقدور نیست لذا نمونه گیری از یک مکان مشخص را بهترین راه دستیابی به معتادین دانستیم و مناسب ترین محل تجمع آنان را بخش اعتیاد بیمارستان فارابی تشخیص دادیم چرا که اعتیاد همه افرادی که در این مکان تحت درمان قرار گرفته اند به اثبات رسیده و نیازی به جستجو برای یافتن تک تک افراد معتاد نبوده است و اطلاعات مورد نظر ما در پرونده های بیماران درج شده است. حجم نمونه ها شامل کلیه معتادینی است که از زمان شروع بکار بخش اعتیاد (آذر ماه 1378) تا پایان مرداد 1378 در این مرکز بستری و مورد درمان قرار گرفته اند و تعداد آن 102 نفر میباشد. و عواملی از قبیل سن، تحصیلات شغل، تاهل، محل سکونت، انگیزه ترک، نوع ماده مصرفی، طریقه مصرف در نظر گرفته شده است. یافته ها و تجزیه و تحلیل آنها در این بررسی هر چند که قابل تعمیم به کل جامعه نمیتواند باشد ولی چندان هم دور از آن بنظر نمی رسد. گردآوری اطلاعات از طریق رجوع به پرونده های بیماران صورت گرفته است. میزان اعتیاد در افراد گروه سنی 25-18 سال، افراد بیکار و مشاغل آزد، سطح تحصیلی پایین، متاهلین بیشتر از سایر افراد می باشد. اکثر معتادین مراجعه کننده ساکن کرمانشاه هستند. اکثریت این افراد مصرف چند گانه مواد به روشهای مختلف را ذکر کرده اند. بیشترین علت گرایش به اعتیاد دوستان ناباب و تفنن و بیشترین علت مراجعه جهت ترک اعتیاد فشار خانواده بوده است.

اختلالات اضطرابی که شایعترین بیماریهای روان پزشکی در کل جامعه هستند در 15 تا 20 درصد از بیماران مراجعه کننده به درمانگاههای داخلی مشاهده می شوند. عوامل دخیل در بروز این اختلالات وضعیت اجتماعی - اقتصادی پایین، طلاق، تجرد و بیکاری شناخته شده است و سن متوسط بروز این اختلالات در سنین جوانی و میانسالی است. با توجه به میزان بروز بسیار بالای این اختلالات در مطالعات قبلی انجام شده در کشورهای دیگر و از طرفی وجود عوامل تسهیل کننده جهت بروز این اختلالات در این استان بر آن شدیم تا یک بررسی اپیدمیولوژیکی در مورد مراجعه کنندگان مبتلا به این اختلالات در مرکز درمانی فارابی که بزرگترین مرکز روانپزشکی استان است انجام هدیم.هدف اصلی طرح تعیین وضعیت اپیدمیولوژیک اختلالات اضطرابی در مراجعه کنندگان به مرکز درمانی فارابی کرمانشاه در سال 78 بوده است. این مطالعه توصیفی بوده است که به صورت بررسی پرونده بیماران مراجعه کننده به درمانگاه و بیمارستان فارابی که مبتلا به اختلال اضطرابی بوده اند انجام شده است. نتایج به شرح زیر است:میانگین سنی ابتلا، 42/37%نسبت ابتلای مرد به زن 12/3 به 1بیشتر بیماران متاهل بوده اند. بیشتر بیماران سطح تحصیلات پایین داشته اندبیشتر بیماران بیکار بوده اند.

بعلت نبود اطلاعات کافی در مورد هم بودی وابستگی به مواد مخدر و بیماری افسردگی اساسی شیوع وابستگی به مواد مخدر در بیماران افسرده اساسی در بیمارستان فارابی (سال 77 و 1376) مورد بررسی قرار گرفت. اعتیاد یکی از مقوله های بسیار مهم در جامعه امروزی و همچنین در روانپزشکی است از طرفی بیماری افسردگی اساسی نیز از نظر شیوع در رتبه سوم بیماریهای روانپزشکی است. همانطور که گفته شد هدف اصلی از این مطالعه بررسی اپیدمیولوژی و شیوع اعتیاد به مواد مخدر در بیماران افسرده اساسی است. و اهداف فرعی نیز تعیین توزیع فراوانی اعتیاد در بیماران افسرده اساسی بر حسب متغیرهایی چون سن، جنس، تاهل، تحصیلات و شغل است. روش اجزای این طرح به این صورت بود که با مراجعه به پرونده بیماران افسرده اساسی بستری شده در بیمارستان فارابی کرمانشاه در سالهای 77 و 1376 اطلاعات لازم بصورت چک لیست استخراج و با استفاده از روشهای آماری این اطلاعات مورد استفاده قرار گرفت و در نهایت بصورت نمودارهای ستونی و جداول فراوانی ترسیم شد -فصل چهارم-نتیجه تحقیق به این صورت بود که شیوع اعتیاد به مواد مخدر در بیماران افسرده اساسی بستری شده در بیمارستان فارابی 28 درصد بود. که این شیوع بالا می تواند بعلت این باشد که بسیاری از بیماران افسرده بعلت عدم آگاهی دست به دامن اعتیاد می شوند. وابستگی به مواد مخدر در بیماران افسرده اساسی در اقایان شایعتر است از خانم ها (نسبت 1/20) می باشد. وابستگی به مواد مخدر نسبت به تریاک بیشترین میزان را داشت که می تواند بعلت دسترسی آسانتر باشد. بالا بودن سطح تحصیلات نسبت عکس با میزان وابستگی به مواد مخدر در بیماران افسرده اساسی داشت. در افراد متاهل وابستگی به مواد مخدر بیشتر از افراد مجرد بود از نظر تعیین توزیع فراوانی اعتید به مواد مخدر در بیماران افسرده اساسی بر حسب شغل بیشترین شیوع را در افراد بیکار داشتیم (94/35 درصد) پس از آن در افراد راننده (19/17 درصد)