فرآیند انجماد-سردسازی شامل نگهداری ماهیان در فریزر، انجمادزدایی و سپس نگهداری آنها در شرایط سرد مانند یخ و یخچال می باشد. با استفاده از فرآیند انجماد- سردسازی امکان برداشت انبوه، فرصت بازاریابی، حمل و نقل در مسافت های طولانی و عرضه ماهیان در مراکز دورتر از محل تولید فراهم می شود. بنابراین، هدف از این مطالعه ارزیابی کیفیت ماهی فیتوفاگ منجمد شده قبل و بعد از جمود طی فرآیند انجماد-سردسازی بود. برای اندازه گیری شاخص جمود ماهیان تازه در یخ قرار گرفتند و این شاخص در زمان های 0، 3، 9، 18، 24، 48، 60 و 72 ساعت پس از مرگ، اندازه گیری شد. درصد جمود در این زمان ها بترتیب 0، 71/2، 32/9، 5/37، 15/80، 36/79، 64/58 و 22/30 درصد بود. بر این اساس ماهی فیتوفاگ نگهداری شده در یخ پس از 18 ساعت وارد جمود شد (%5/37). بعد از 24 ساعت به حالت جمود کامل رسید (%15/80) و پس از 72 ساعت جمود برطرف شد. سپس ماهیان فیتوفاگ قبل و بعد از گذراندن جمود نعشی به مدت 3 ماه در دمای 18- درجه سانتیگراد به شکل منجمد، نگهداری گردیدند. بعد از انجمادزدایی، ماهیان به مدت 12 روز در یخ و یخچال نگهداری شدند و طی نگهداری ارزیابی کیفی ماهیان در روزهای 0، 3، 6، 9 و 12 از طریق اندازه گیری فاکتورهای شیمیایی (اسیدهای چرب آزاد، تیوباربیتوریک اسید، مجموع بازهای نیتروژنی فرار، رطوبت تحت فشار، ph، و میزان رطوبت)، میکروبی (شمارش کلی باکتری ها) و حسی ماهی فیتوفاگ خام (بافت، ظاهر عمومی، بوی آبشش، ظاهر آبشش و چشم) و پخته (طعم، بو، رنگ و پذیرش کلی) انجام شد. به طورکلی میزان ffa، tba، رطوبت و شمارش کلی باکتری ها در ماهیان منجمد شده قبل و بعد از جمود نعشی با افزایش زمان سردسازی افزایش یافت. روند این افزایش در ماهی فیتوفاگ منجمد شده بعد از جمود نسبت به ماهی فیتوفاگ منجمد شده قبل از جمود سریع تر بود. همچنین در مقایسه بین روش های مختلف نگهداری (یخ و یخچال)، سردسازی ماهیان منجمد شده قبل و بعد از جمود در یخچال باعث افزایش مقادیر مذکور، نسبت به یخ شد. اگر چه طی کردن جمود منجر به افزایش رطوبت تحت فشار گردید ولی افزایش زمان نگهداری در همه تیمارها با کاهش رطوبت تحت فشار همراه بود. علاوه بر این در روش های سردسازی یکسان، در هر دو تیمار قبل و بعد از جمود، وجود تفاوت معنی دار در میزان رطوبت تحت فشار مربوط به روزهای پایانی (6، 9 و 12) بود. روند کند تغییرات میزان ph باعث گردید تا در مقایسه بین روش های سردسازی تغییر معنی داری در میزان ph ماهیان منجمد شده قبل و بعد از جمود مشاهده نگردد. میزان tvn تا حدودی نتایج متفاوتی را در مقایسه با سایر شاخص های شیمیایی فساد نشان داد. در اکثر روزهای یخ گذاری و تمام روزهای نگهداری در یخچال، ماهیان منجمد شده قبل از جمود دارای tvn بیشتری نسبت به ماهیان منجمد شده بعد از جمود بودند. ارزیابی حسی ماهی فیتوفاگ خام نشان داد مهمترین عامل محدود کننده کیفیت ماهی طی فرآیند سردسازی وضعیت چشم بود، در حالیکه ظاهر عمومی ماهی در مقایسه با سایر عوامل حسی مورد آزمون کیفیت بهتری داشت. همچنین براساس نتایج بدست آمده از ارزیابی حسی ماهی فیتوفاگ پخته پذیرش ماهی فیتوفاگ منجمد شده قبل و بعد از جمود طی نگهداری در یخ 12-9 روز، ماهی فیتوفاگ منجمد شده قبل از جمود طی نگهداری در یخچال تا 9 روز و ماهی فیتوفاگ منجمد شده بعد از جمود طی نگهداری در یخچال تا 3 روز تعیین شد. بنابراین توصیه می شود به منظور کاهش اثرات نامطلوب جمود و فرآیند سردسازی، ماهی فیتوفاگ حتی الامکان قبل از طی کردن جمود منجمد شده و پس از انجمادزدایی در دمای پایین تری (یخ) نگهداری گردد.

موضوع این پایان نامه ادبیات تمثیلی و نمادین بر اساس منطق الطیر عطار است. باید گفت که زیر ساخت هر تمثیلی,تشبیه است و هر اثر تمثیلی میتواند نمادین و سمبلیک باشد. بنابراین تمثیل و نماد چون دو همزادند که از دایه تغذیه می کنند. تمثیلهای منطق الطیر از جنبه ی بیانی به چهار دسته تقسیم می شوند که در چهار فصل جداگانه آمده اند و نیز از نظر نحوه ی بیان و کارکرد در موضوعات, تاریخی, اسطوره ای , تاریخی - اسطوره ای و فولکلور به کار رفته اند. عطار از ارایه هرکدام از این تمثیلها بهره, نتیجه و پیامی دارد که اغلب این پیام ها در زمینه های عرفانی, اجتماعی,اخلاقی,دینی و مذهبی است. نگارنده پیام هریک را در پایان هر تمثیل بیان کرده است. در بخش نماد پرندگان و ویژگیها و خلق و خوی آنها را - که هرکدام سمبل و نماد طیف و طبقه ای از مردم هستند - با استناد به ابیات منطق الطیر و دیگر اثار منظوم ادبیات فارسی نشان داده شده است. سپس واژگانی که مفاهیم نمادین دارند , تفکیک کرده و شاهد مثالهایی از منطق الطیر و دیگر اثار نظم و نثر فارسی مربوط به واژه ی اخیر نقل گردیده است. به طور کلی منطق الطیر یک اثر تمثیلی - نمادین است که عطار توحید اشراقی و شهودی هند و ایرانی را نشان داده است و از این طریق عقاید و اهداف خود را - مشخصاً عرفانی - بیان کرده است. شاید به جرات بتوان گفت عرفانی ترین اثر منظوم فارسی همین کتاب است.

آرتمیا یا میگوی آب شور سخت پوست کوچکی است که در منابع آبی شور زندگی میکند و بعنوان یکی از مهمترین و باارزشترین غذای زنده در پرورش آبزیان مورد استفاده قرار میگیرد. با توجه به جایگاه ویژه اهمیت مطالعات ژنتیکی در شناسایی جمعیت های یک گونه در مناطق مختلف ، نمونه برداری از آرتمیای پارتنوژنتیک سه منطقه (شمالی ، میانی و جنوبی) در دریاچه اینچه استان گلستان و یک منطقه از دریاچه ارومیه در استان آذربایجان غربی ، بمنظور تعیین ساختار ژنتیک جمعیت بین مناطق یاد شده انجام گردید. تعداد 66 نمونه از دریاچه اینچه و 22 نمونه از دریاچه ارومیه تهیه و جمع آوری گردید. استخراج dna به روش فنل – کلروفرم صورت گرفت. تنوع ژنتیکی آرتمیا در مناطق یاد شده با استفاده از قطعه ای از ژن coi میتوکندری مورد بررسی قرار گرفت. ژن فوق با استفاده از پرایمر های طراحی شده بر اساس توالی قطعهای از ژن coi میتوکندری بوسیله دستگاه pcr تکثیر و سپس محصول pcr با اندازه 720 جفت باز توسط 10 آنزیم محدود گر alui, ecori, eco47i, haeiii, hindiii, hinfi, mboi, mspi, rsai, taqi قطع و هضم گردید. که از این میان سه آنزیم برشگر aіuі، rsaі و haeііі تنوع چند شکلی را نشان دادند. از آنالیز rflp محصول تکثیر شده ژن coi میتوکندریایی در مجموع 11 هاپلوتیپ مختلف در بین آرتمیای مناطق مختلف مشخص گردید. هاپلوتیپ های aaa و aab و caa بترتیب با 09/59 و 77/14 و 68/5 بیشترین هاپلوتیپها در مناطق فوق بوده اند. میزان تنوع هاپلوتیپی درون جمعیتی مناطق شمالی ،میانی و جنوبی دریاچه اینچه بترتیب 0/0110 ±0/580 و 0/114 ±0/588 و0/105 ±0/571 بوده است که نتایج بیانگر آن است که میزان تنوع ژنتیکی آرتمیای منطقه جنوبی دریاچه کمی(0/01)کمتر از تنوع ژنتیکی آرتمیای مناطق شمالی و میانی دریاچه می باشد. میانگین تنوع هاپلوتیپی این سه منطقه 0/00002 ±0/571 محاسبه گردید . میزان تنوع نوکلئوتیدی در درون جمعیت مناطق شمالی ، میانی و جنوبی دریاچه اینچه بترتیب 0/024 و 0/025 و 0/015 و میانگین این سه منطقه0/0000111 ±0/021 محاسبه گردید. همچنین میزان تنوع نوکلئوتیدی بین این سه جمعیت 0/0233 و اختلاف نوکلئوتیدی بین سه جمعیت 0/0016 محاسبه شد میزان x ^2 فراوانی هاپلوتیپ ها در میان مناطق مختلف دریاچه اینچه23/75 =x^ 2 بوده و آنالیز آماری شبیه سازی شدهmonte carlo با هزار بار تکرار محاسبه و برابر با 0/007±0/057 =x ^2 بدست آمد که اختلاف معنی داری را در فراوانی هاپلوتیپ های این سه منطقه مورد بررسی نشان نمی دهد یعنی جمعیتهای موجود در مناطق مختلف این دریاچه همگی یک جمعیت واحد می باشند . میزان تنوع هاپلوتیپی درون جمعیتی در دریاچه اینچه و ارومیه بترتیب 0/16564 ±0/0058 و0/07279 ±0/7446 بوده است که نتایج بیانگر آن است که میزان تنوع ژنتیکی آرتمیای منطقه ارومیه کمی(0/2)بیشتر از تنوع ژنتیکی آرتمیای دریاچه اینچه می باشد. میانگین تنوع هاپلوتیپی این دو منطقه 0/00170 ±0/6212 محاسبه گردید و میزان تنوع نوکلئوتیدی در درون جمعیت دریاچه اینچه و ارومیه بترتیب 02397/0 و 02622/0 و میانگین این سه منطقه 0/000001 ±0/02453 محاسبه گردید. همچنین میزان تنوع نوکلئوتیدی بین جمعیتی در این دو منطقه 0/2059 و اختلاف نوکلئوتیدی بین جمعیتی در این دو منطقه 0/00055 محاسبه شد. میزان x ^2 فراوانی هاپلوتیپ ها بین دریاچه اینچه و دریاچه ارومیه برابر با 41/68 = x^2 بوده و آنالیز آماری شبیه سازی شدهmonte carlo با هزار بار تکرار محاسبه و برابر با 0/0055±0/0310 =x ^2 بدست آمد که اختلاف معنی داری را در فراوانی هاپلوتیپ های این دو منطقه مورد بررسی نشان می دهد و این بیانگر آنست که نمونه های بررسی شده از دریاچه اینچه و ارومیه ، دو جمعیت جداگانه از هم می باشند. هاپلوتیپ daa و acb مختص ناحیه فسندوز ارومیه و هاپلوتیپ aba مختص ناحیه شمالی دریاچه اینچه بوده و در سایر نقاط مشاهده نگردید .