پژ‍وهش حاضر با هدف بررسی موانع و عوامل موثر بر مشارکت دانشجویان دانشگاه های منتخب مشهد در برنامه های ورزش همگانی انجام گرفت. بدین منظور از بین 50000 هزار دانشجوی کارشناسی دانشگاه فردوسی، پیام نور، آزاد مشهد در سال تحصیلی 88-87 تعداد 1125 نفر از طریق جدول نمونه گیری مورگان انتخاب گردید. محقق شخصا در سه دانشگاه حضور یافته و نسبت به پخش و جمع آوری پرسشنامه ها اقدام نموده است. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه چهار بخشی( اطلاعات فردی، سوالات عمومی، سوالات انگیزه شرکت و سوالات موانع شرکت در فعالیت های ورزشی) استفاده گردید. برای اطمینان از روایی محتوایی پرسشنامه و سنجش دقیق مفاهیم و مصادیق مورد نظر، پرسشنامه توسط 20 نفر از اساتید با سابقه تربیت بدنی مورد بررسی قرار گرفت. پایایی این پرسشنامه بوسیله ضریب آلفای کرونباخ به مقدار 76/0 برای پرسشنامه انگیزه شرکت در فعالیت های ورزشی و 82/0 برای پرسشنامه موانع شرکت در فعالیت های ورزشی به دست آمد. داده های حاصل از این مطالعه با استفاده از روش همبستگی اسپیرمن، کولوموگروف اسمیرنوف برای تعیین نرمال بودن متغیرها و آزمون فریدمن برای رتبه بندی و آزمون علامت و tیک نمونه ای برای تعیین وجود تاثیر بین متغیرها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که: 1- متغیر لذت بردن از ورزش و آرامش روحی – روانی از انگیزه شرکت افراد در فعالیت های ورزش همگانی است ولی تعاملات اجتماعی و تاثیر سلامتی از انگیزه های شرکت افراد در فعالیت های ورزش همگانی نبود.((p>0/05 2- در بررسی تفاوت بین انگیزه دانشجویان سه دانشگاه از شرکت در ورزش همگانی بین عوامل لذت بردن از ورزش، توصیه های سلامتی و آرامش روحی و روانی تفاوتی وجود نداشت، ولی در بحث تعاملات اجتماعی تفاوت معنی داری وجود دارد.(p<0/05) 3- متغیر های عدم دسترسی به اماکن ورزشی از عوامل عدم شرکت افراد در فعالیت های ورزش همگانی است ولی سایر متغیرها مانند نداشتن اطلاعات، مشکلات رفتاری، کیفیت اماکن ورزشی و مشکلات روزمره تاثیر چندانی در عدم شرکت افراد در فعالیت های ورزش همگانی ندارد.(p>0/05) 4- بین لذت بردن از ورزش و میزان مشارکت در فعالیت های ورزشی رابطه قوی وجود داشت.(p<0/05) 5- اولویت انگیزه ورزش کردن در سه دانشگاه فردوسی، پیام نور و آزاد به ترتیب لذت بردن از ورزش، داشتن آرامش روحی و روانی، تعاملات اجتماعی و توصیه های سلامتی بود. 6- اولویت موانع ورزش کردن دانشجویان در سه دانشگاه فردوسی، پیام نور و آزاد به ترتیب دسترسی به اماکن ورزشی، کیفیت اماکن ورزشی، وجود مشکلات روزمره، مشکلات رفتاری و نداشتن اطلاعات ورزشی بود