گسترش شهرها در دنیای امروزی مسائل و مشکلاتی را پیش روی بشر قرار داده است. از جمله مسائل ایجاد شده, مسئله تردد در طول و در بین شهر ها می باشد. جاده ها و اتوبان های شهری پاسخگوی مناسبی برای این مشکل می باشند. شهر تبریز نیز به موازات گسترش از این امر مستثنی نبوده و برای ایجاد ارتباط بین نقاط مختلف شهری به احداث آزدراه ها و یزرگراه های شهری روی آورده است. از جمله این بزرگراه ها, بزرگراه شمالی تبریز ,اتوبان پاسداران می باشد. اتوبان احداثی حجم بالایی از ترددهای شهری را در خود جای داده است و از شرق به غرب شهر تبریز گسترده شده است.در مسیر عبوری این اتوبان مخاطراتی وجود دارد. در این پژوهش سعی شده است تا به بیان این مخاطرات پرداخته و برای رفع آنها راه کارهایی ارائه شود. از جمله مخاطرات موجود در این اتوبان زلزله می باشد که به علت نزدیکی به گسل شمالی تبریز روی خواهد داد. زمین لغزش و سیل از دیگر مخاطرات موجود در اتوبان می باشد. نبود زهکشهای مناسب در طول اتوبان کار هدایت آبهای سطحی را با مشکل روبرو کرده است و استفاده از خاک رس در زیر ساخت های اتوبان استحکام و هموار بودن سطح اتوبان را زیر سوال برده است که این دو, عاملی برای زمین لغزش و سیل می باشند. برای بررسی مشکلات و یافتن راه کار مناسب از تصاویر ماهواره ای, نقشه های زمین شناسی, نقشه های گسل و توپوگرافی م بهره برده شده است. این تصاویر ونقشه ها در نرم افزار gis با هم تلفیق داده شده است و برای هر نقشه لایه اطلاعاتی تهیه شده است.برای ارزیابی معیارها ازتحلیل های مبتنی بر تصمیم گیری چندمعیاره,mcdm,استفاده می شود.از جمله مدلهای این روش که در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفته اند مدلهای topsis وsaw می باشند.در این مدلها معیار ها ارزش گذاری می شوند و سپس استاندارد شده و وزن معیارها محاسبه می شود. در نهایت مناطقی که در معرض خطر بیشتری قرار گرفته اند مشخص می شوند. در راستای کاهش اثرات بحران, مکانهایی برای احداث زهکش,مسیرهایی برای ورود و خروج از اتوبان و احداث ترانشه پیشنهاد شده است.