این پژوهش بمنظور تعیین اثربخشی آموزش های ایمنی بر تغییر نگرش نسبت به رعایت مسائل ایمنی و کاهش میزان استرس شغلی کارکنان انجام شد. متغیر استرس شغلی متشکل از دو بعد بود: خودکارآمدی شغلی ادراک شده و ناتوانی شغلی ادراک شده. نمونه شامل50 کارکنِ شرکت ذوب آهن اصفهان در سال 1388 بود. طرح پژوهش بصورت تجربی بود و اعضای نمونه طبق روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و در دو گروه ( آزمایش و کنترل ) قرار گرفتند. مداخله (آموزش های ایمنی)، در گروه آزمایش اجرا شد، اما در گروه کنترل اجرا نشد. هر دو گروه در پیش آزمون قبل از مداخله و پس آزمون بعد از یک ماه، ارزیابی شدند. ابزارهای اندازه گیری زمینه یابی ایمنی مانتینیو (2005) و مقیاس استرس شغلی کوهن، کامارک، مرملستین (1983) بودند. پایایی این دو اب.....