روش های پیش بینی تقاضا برای حمل کالا معمولا مبتنی بر مدل کلاسیک چهار مرحله ای پیش بینی سفر بوده اند. این روش شناسیها از آنجا که فاقد درک رفتاری صحیح از نحوه حرکت کالا بودند و قابلیت استفاده محدودی برای برنامه ریزان حمل ونقل داشتند. در این رساله قابلیت استفاده از روش شناسی مبتنی بر زنجیره تامین برای پیش بینی حمل و نقل کالاهای صنعتی بیان می گردد.این تحقیق شامل مراحل ذیل می باشد: 1-بدست آوردن جریانهای o-d از طریق دنبال نمودن زنجیره تامین.2-مدل سازی انتخاب نوع وسیله نقلیه توسط ارسال کنندگان کالا. منطق حاکم بر این روش شناسی استفاده از مولفه های رفتاری و مکانی زنجبره های تامین است. دلیل استفاده از یک روش مبتنی بر زنجیره های تامین بدین خاطر است که جابجایی کالا نتیجه فعالیت زنجیره تامین شرکتهای مجزاست. در راستای تعیین متغیر های تاثیر گذار در گزینش وسیله حمل بنگاههای تجاری و کارخانجات مورد آنالیز قرار گرفتند تا اهمیت نسبی برخی متغیرهای مهم زنجیره تامین در این زمینه معین گردد. با توجه به خواص متفاوت محموله ها طبقه بندی بر مبنای سه نوع کالای مختلف انجام شد، طبقه بندی اول کالاها به صنایع خودروسازی ، طبقه دوم به صنایع چوبی و طبقه بندی آخر به صنایع غذایی اختصاص یافت. ابتدا با استفاده از روش تحلیلی و با در نظر گرفتن اولویت های لجستیکی متغیرها بررسی شدند و سپس از مدل های انتخاب گسسته جهت حداکثر سازی مطلوبیت با در نظر گرفتن تمامی گزینه ها جهت انتخاب وسیله نقلیه استفاده گردید.