پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان تداخل واژگانی کودکان دوزبانۀ کردی ـ فارسی سال اول ابتدایی شهرستان ایلام انجام گرفته است. این تحقیق با سه فرضیۀ: 1) تکلم هر دوی والدین به زبان کردی با خودشان و با کودک باعث تداخل واژگانی می شود. 2) بین جنسیت و میزان تداخل واژگانی دانش آموزان سال اول ابتدایی ارتباط وجود دارد. 3) بین تداخل واژگانی و افت تحصیلی دانش آموزان سال اول ابتدایی ارتباط وجود دارد. و نیز با استفاده از روش تحقیقی پس آزمون با گروه کنترل، انجام شده است. از روش های آماری از آزمون t برای مقایسۀ گروه های مستقل، آزمون همبستگی پیرسون، آزمون همبستگی لانداواتا در آمار استنباطی استفاده شد. روش نمونه گیری در این پژوهش، طبقاتی ساده و جامعۀ آماری شامل 10 مدرسه از مدارس ابتدایی دخترانه و پسرانۀ شهرستان ایلام بوده است که از 60 تن از دانش آموزان دختر و پسر سال اول ابتدایی به طور مساوی، با ارائه یک قصۀ مصور به منظور قصه گویی آنان به زبان فارسی در زمان نامحدود، آزمون به عمل آمده است.قصه گویی کودکان ضبط گردیده و بر اساس قاعدۀ زبان فارسی، خطاهای زبانی آنها مشخص و تعیین شده است. در پایان و پس از تجزیه و تحلیل های آماری، تحقیق به این نتایج دست یافت که تکلم هر دوی والدین به زبان کردی با خودشان و با کودک باعث تداخل واژگانی می شود و نیز اینکه تداخل واژگانی با افت تحصیلی ارتباط مستقیم دارد، ولی اثر جنسیت برتداخل واژگانی معنی دار نیست و تأیید نمی گردد.