پژوهش حاضر به مطالعه اعتماد معطوف به جنس مخالف در میان جوانان 29-15 ساله شهر تهران در دو بعد بین شخصی و عام پرداخته و در پی آن بوده است که با شناسایی میزان هر یک از شاخص های فوق، عوامل مرتبط با آنان را نیز مورد ارزیابی قرار دهد. بر این اساس، با استفاده از نظریات چلبی، گیدنز و کلمن در بحث اعتماد به بررسی روابط بین متغیرها پرداخته شده است. به این منظور تعداد 254 پرسشنامه به روش پیمایش و براساس روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای در 3 منطقه شهر تهران اجرا گردیده است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که میزان اعتماد کل و بین شخصی به جنس مخالف پاسخگویان در حد متوسط بوده و در هر دو این شاخص ها نمره پاسخگویان زن، کمتر از مردان است. اما در بعد اعتماد عام به جنس مخالف نمره پاسخگویان اندکی بیش از متوسط و نمره اعتماد عام زنان بیش از مردان است. همچنین براساس نتایج تحقیق، میان متغیرهای اعتماد بنیادین، تعامل اظهاری، احساس نیاز به جنس مخالف، احساس امنیت اجتماعی، تعهد در رابطه، و تعهد درونی با اعتماد به جنس مخالف رابطه معنادار وجود داشته، از میان این متغیرها، احساس امنیت اجتماعی دارای قوی ترین رابطه با متغیر وابسته است. سه متغیر احساس امنیت اجتماعی، احساس نیاز به رابطه با جنس مخالف، و تعهد در رابطه با جنس مخالف وارد معادله رگرسیونی شده اند. ضریب تعیین گزارش شده برابر با 0.359 است. بنابراین متغیرهای فوق به طور کلی بیش از 35 درصد تغییرات متغیر وابسته را تبیین می نمایند.