هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر هیپنوتیزم در کاهش سطح اضطراب رقابتی و عملکرد ورزشی ورزشکاران رزمی کار می باشد. روش تحقیق مطالعه حاضر از نوع آزمایشی بوده و از طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است و با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته است. جامعه مطالعه شامل قهرمانان ورزشی مرد رشته های رزمی کاراته و تکواندو ساکن شهر اردبیل می باشد که از این دو رشته ورزشی مورد نظر جمعاً 86 نفر بعنوان نمونه به روش تصادفی ساده از جامعه آماری مورد نظر انتخاب شده اند که میانگین سنی همه آزمودنیها بین 18-30 سال بوده است. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه اضطراب رقابتی مارتنز و چک لیست عملکرد ورزشی استفاده شده است. نتایج مطالعه نشان داد که همه شرکت کنندهایی که مداخله هیپنوتیزم را تجربه کرده بودند نمره اضطراب رقابتی آنها در پرسشنامه اضطراب رقابتی و در مرحله مداخله (مرحله پس آزمون) نسبت به نمره اضطراب رقابتی آنها در پرسشنامه اضطراب رقابتی خط پایه ای (مرحله پیش آزمون) آنها کاهش یافته بود، بطوریکه سطح اضطراب رقابتی آزمودنی ها به گونه ای بوده است که آنها این برنامه را برای کاهش سطح اضطراب رقابتی خود بسیار موثر می دانستند و از شرکت در این جلسات درمانی اظهار رضایت داشتند. هم چنین در این ورزشکاران شکایت های همچون اضطراب و ترس از رویارویی با حریفان با توجه به گزارش خود ورزشکاران به صورت بارزی کاهش یافته بود. هم چنین همه شرکت کنندهایی که مداخله هیپنوتیزم را تجربه کرده بودند نمره عملکرد ورزشی آنها در چک لیست عملکرد ورزشی در مرحله مداخله نسبت به نمره عملکرد ورزشی خط پایه ای آنها افزایش یافته بود، بطوریکه عملکرد ورزشی آزمودنیها به گونه ای بوده است که آنها این برنامه را برای ارتقای سطح عملکرد خود بسیار موثر می دانستند و از شرکت در این جلسات درمانی اظهار رضایت داشتند. طبق یافته های این پژوهش که در جدول شماره یک دیده می شود مداخله هیپنوتیزم به طور موثر و پیوسته عملکرد ورزشی تکواندوکاران و کاراته کاران را بهبود بخشیده است، بطوریکه مقایسه میانگین نمرات پیش آزمون – پس آزمون تکواندوکاران و کاراته کاران در چک لیست عملکرد ورزشی نشانگر آن است که مداخله هیپنوتیزم باعث افزایش نمرات عملکرد ورزشی تکواندوکاران و کاراته کاران شده است.این مطالعه نشان داد که مداخله هیپنوتیزمی با حذف افکار شناختی مزاحم و مداخله گر که باعث بروز اضطراب رقابتی می باشند، جلوگیری کرده یا حداقل نقش مخرب و زیان آور آن را در حین مسابقات به پایین ترین سطح ممکن می رساند. بطوریکه با کاهش میزان اضطراب رقابتی سطح عملکرد ورزشی ورزشکاران رزمی کار به سطح مطلوبی ارتقاء یافته بود.