جایگاه استان سمنان به¬ عنوان یکی از استانهای ایران در دامنـه¬های جنوبی البـرز (مرکزی - خاوری)، در حاشـیه شـمالی کویر بـزرگ و در بخش باختری زون فعال کپه¬داغ می¬باشد. این استان در محدوده طول جغرافیـایی بین 51 تا 57 درجه و عرض جغرافیایی 34 تا 37 درجه قرار گرفته است. تجمع گسل¬ها در نواحی شمالی بیشتر بوده و به تبع آن لرزه¬ها در نواحی شمالی بیشتر رخ¬داده است. با توجه به خسارات ایجاد شده در اثر پدیده زلزله طی سال¬های متمادی و عدم امکان پیش¬بینی زمین¬لرزه برای آینده، امروزه برآورد بیشینه جنبش ناشی از زمین¬لرزه در طول عمر مفید سازه معمول می¬باشد. در این مطالعه ابتدا به کمک تکنیک¬های سنجش از دورگسل¬های منطقه مورد مطالعه بر روی تصاویر ماهواره-ای شناسایی شدند و با توجه به پراکندگی رومرکز زمین¬لرزه¬ها تعداد 9 چشمه¬ی لرزه¬ای پهنه¬ی معرفی شد. سپس براساس کاتالوگ لرزه¬ای همگن و یکنواخت شده و با استفاده از روش¬های گوتنبرگ - ریشتر و کیجکو- سلوول پارامترهای لرزه¬خیزی زمین¬لرزه¬ها در هر یک از چشمه¬ها به¬دست آمد؛ در ادامه با انتخاب رابطه کاهندگی مناسب توسط نرم¬افزارcrisis2007 طیف پاسخ چشمه¬ها و نقشه خطر لرزه¬ای برای دوره بازگشت¬های 50، 100، 475 و 2475 به¬دست آمد که طبق نتایج به¬دست آمده مناطق شمالی استان سمنان در راستای شمال خاوری – جنوب باختری دارای بیشترین خطر بوده و در تمام دوره¬های ¬بازگشت¬ پرخطرترین مناطق محسوب می¬شود. در نهایت بر روی سازه حساس سد شهید شاهچراغی به روش تعیینی با کمک روابط کاهندگی مناسب بیشینه شتاب افقی و قائم برای گسل¬های منطقه حساب شد. از بین 8 گسل فعال و جنبای منطقه، گسل عطاری دارای بیشترین شتاب بوده که با کمک درخت منطقی مقدار 87/0برای شتاب قائم و مقدار 66/0 برای شتاب افقی بدست آمده است.

در این پژوهش برای بررسی خطواره ها و شکستگی های منطقه کوه زر در باختر ترود از روش های دور سنجی و برداشت صحرایی درزه ها استفاده شده است. بر اساس نتایج حاصله بیشترین فراوانی گسل ها در بخش های خاوری و مرکزی منطقه مورد مطالعه می باشد و در بخش شمال باختری منطقه مورد مطالعه گسل ها فراوانی کمتری دارند. روند کلی گسل های منطقه مورد مطالعه با توجه به نمودار گل سرخی شمال خاوری – جنوب-باختری می باشد. گسل های معکوس رشم – پیرمردان و باغو با روند شمال خاوری – جنوب باختری مهمترین ساختارهای گسلی می باشند. با توجه به روند گسل ها، منطقه مورد مطالعه به سه بخش تقسیم بندی گردید و سپس خطواره های منطقه کوه زر با استفاده از تصاویر ماهواره لندست و همچنین الگوهای سایه ارتفاعی با زاویه نور مصنوعی و فواصل 45 درجه با روش استخراج اتوماتیک مورد بررسی قرار گرفت. در نقشه نهایی خطواره های بدست آمده از تصاویر لندست بیشینه ازیموت در n40e تا n80e می باشند و در نقشه نهایی خطواره ها بدست آمده از الگوهای سایه ارتفاعی بیشینه آزیموت در n40e تا n70e می باشند. برای مطالعه درزه ها و شکستگی های سطحی در منطقه مورد مطالعه در هفت ایستگاه درزه ها برداشت شده است. ایستگاه های st1 و st2 در بخش شمال باختری، ایستگاه های st3، st4، st5 و st6 در بخش مرکزی و ایستگاه st7 در بخش جنوب خاوری منطقه مورد مطالعه قرار گرفته است. در منطقه مورد مطالعه گسل رشم پیرمردان یک گسل معکوس با شیب به سمت شمال باختر و گسل باغو یک گسل معکوس با شیب زیاد به سمت جنوب خاوری می باشند. بنابراین بخش غالب منطقه که بین گسل های رشم – پیرمردان و باغو می باشد به صورت pop-up (بالا آمده) می باشد و بنابراین تفاوت هایی در روند ساختارها در سطح بین منطقه بالا آمده و جنوب خاور و شمال باختر منطقه بوجود آمده است، به طوری که روند خطواره های استخراج شده در منطقه جنوب خاوری با منطقه بالا آمده بین گسل ها متفاوت است.

منطقه مورد مطالعه در شمال- شمال¬غرب شهر پاوه قرار دارد و تا شهر نوسود (در فاصله 50کیلومتری به سمت شمال¬غرب شهر پاوه) ادامه می¬یابد. رادیولاریت¬های کرمانشاه در برونزدی به پهنای 35 کیلومتر و طول 250 کیلومتر، از جنوب¬شرقی بروجرد آغاز و تا مرز ایران و ترکیه ادامه دارند و به لحاظ زمین¬ساختی زیرپهنه رادیولاریتی از پهنه سنندج- سیرجان را تشکیل می¬دهند. رادیولاریت¬ها نقش مهمی در بازسازی جغرافیای قدیمه، عمق سنجی رسوبات و حضورشان با افیولیت¬ها دارند که فرصت خوبی برای تعیین تاریخچه تکتونیکی زون¬های برخوردی را به ما می¬دهد. چین¬های گستره مطالعه شده، به عنوان مهمترین ساختار ماکروسوپی موجود، غالباً از نوع بسته، استوانه¬ای، هماهنگ، میل¬دار و در بازه چین¬های پرشیب- ایستاده و نیمه¬افقی- کم-میل قرار گرفته¬اند. با توجه به حضور عوامل مهم و تأثیرگذار در توسعه و تکامل چین¬ها همچون ضخامت لایه، رئولوژی (جنس لایه¬ها) و شرایط محیطی (ttp) علاوه بر متغیرهای مربوط به تنش وارده، چین¬های متنوع و گسترده¬ای در گستره مورد مطالعه وجود دارد که هندسه غالب آنها از نوع چین¬های جناغی موازی است. با توجه به ماهیت چین¬های جناغی و موازی و وجود فضای باز در هسته این نوع از چین¬ها، شاهد گسل¬های همسازکننده چین، ریزچین¬های ناهماهنگ و کانی¬زایی در هسته این چین¬ها هستیم. سازوکار غالب توسعه چین¬های منطقه، کمانش لایه¬ها در طی برخورد صفحات عربی- ایرانی می¬باشد. شواهد ساختاری منطقه نشان میدهد که این مجموعه شرایط دگرشکلی متفاوتی را در طی دوره تکاملی خود تجربه کرده است،که می¬تواند بیانگر محیط¬های متفاوت اعمال تنش باشد.

چکیده ندارد.