خطوط انتقال معمولا دارای سطوح ولتاژ بالایی هستند و برای اندازه گیری ولتاژ این خطوط جهت استفاده در ورودی ولتاژ رله دیستانس از ترانسفورماتور ولتاژ خازنی cvt استفاده می شود. پاسخ گذرای cvt در حین وقوع خطا شامل گذراهای میراشونده ای است که می تواند عملکرد رله دیستانس را تحت تأثیر قرار دهد. بدین معنی که رله دچار افزایش دید می شود و نیز خطاهای واقع شده در داخل ناحیه حفاظتی را با تأخیر پاک سازی می کند. از آن گذشته cvt دارای پاسخ فرکانسی غیر هموار و پهنای باند کمی می باشد که برای اندازه گیری سطوح هارمونیک در شبکه مناسب نیست. پدیده پرش ولتاژ که در اثر آن خروجی cvt با تغییر تدریجی دامنه ولتاژ یا فرکانس ورودی به طور ناگهانی جهش می کند یکی از پیامدهای فرورزونانس است که باعث عملکرد نادرست دستگاه های کنترلی و حفاظتی متصل به آن از جمله رله دیستانس می شود. در این پایان نامه مداری طراحی شده است که به صورت سری با خروجی cvt قرار داده می شود. این مدار، منبع ولتاژ وابسته ای است که در تمام شرایط، گذراهای ایجاد شده توسط cvt را خنثی می کند. خروجی cvt اصلاح شده دارای شکل موجی است که به ولتاژ ورودی بسیار شبیه است. نتایج شبیه سازی ها نشان می دهد که خطای خروجی cvt اصلاح شده بسیار کاهش یافته است. همچنین درصد افزایش دید گذرای رله دیستانس به ازای شرایط مختلف خطا کاهش قابل ملاحظه ای کرده است. از آن گذشته پهنای باند cvt اصلاح شده حدود 3 برابر شده است. دقت cvt نیز در حالت دائم افزایش یافته است. در این تحقیق محدوده ای از پارامترها و شرایطی که احتمال وقوع پدیده پرش وجود دارد تعیین شده و درصد ناپایداری هر یک مشخص می شود.

هدف از این پروژه، هکاهنگی رله های جریان زیاد در شبکه توزیع کابلی می باشد. از آنجا که شبکه توزیع نستقیما به مصرف کننده متصل می باشد، حفاظت بهینه شبکه توزیع می تواند در کاهش قطعی برق و افزایش قابلیت اطمینان و افزایش عمر تجهیزات نقش بسزایی داشته باشد. برای هماهنگی رله جریان زیاد روش های زیادی در مقالات مختلف پیشنهاد شده است. از جمله این روش ها، روش های هماهنگی بهینه می باشند که نسبت به روش های هماهنگی معمول دارای مزایایی هستند. از میان روش هار هماهنگی بهینه نیز روش های هوشمند به دلیل انعطاف پذیری و قابلیت استفاده برای مسایل مختلف مناسب تر می باشند. در مقالات از الگوریتم ژنتیک که یک روش بهینه سازی هوشمند می باشد. برای مسیله هماهنگی استفاده شده است. روش های موجود برای تنظیم و هماهنگی رله های جریان زیاد، اولا زمان عملکرد هر رله را برای خطای جلوی آن کمینه می کنند. ثانیا فاصله زمان عملکرد رله های اصلی و پشتیبان را برای خطای جلوی رله اصلی، به فاصله زمانی هماهنگی نزدیک می کنند. در این روش ها اثر مشخصه جریان زمان کابل ها شبکه توزیع در نظر گرفته نشده است. سازندگان کابل های توزیع، برای هر کابل مشخصه ای را ارایه می کنند که نشان دهنده حد تحمل جریان کابل بر حسب زمان استو این منحنی هنگام ساخت کابل ارایه می شود و با مستهلک شدن کابل در نتیجه تحمل تنش های حرارتی و مکانیکی ناشی از جریان های اتصال کوتاه شبکه، و نیز در اثر قرارگیری عایق آن ها در محیط آزاد، به شدت تغییر می کند. در نظر گیری منحنی خرابی در مورد کابل های مستهلک شبکه اهمیت ویژه ای دارد. بدون لحاظ این منحنی مشخصه در هماهنگی رله ها، ممکن است به ازای وقوع خطایی، کابل های مستهلک شده ی شبکه، آسیب ببینند و یا عمر آن ها کوتاه شود. در این پروژه، با اضافه نمودن جمله دیگری به تابع هدف، هماهنگی به گونه ای انجام می شود که با وقوع خطا، کمترین آسیب حرارتی کابل های شبکه وارد شده و میزان استهلاک آن ها کاهش یابد. همچنین احتمال وقوع خطا در خطوط شبکه و نیز احتمال عملکرد صحیح رله ها، در تنظیم و هماهنگی رله های چریان زیاد وارد می شود. در انتهای پروژه، برنامه هماهنگی بدست آمده بر روی دو شبکه نمونه تست شده و نتایج آن در پروژه آمده است و مزایای روش ارایه شده در این پروژه، در نتایج داده خواهد شد.

طرح های حفاظتی خاص (sps)، طرح هایی هستند که با تشخیص شرایط خاص و غیرمعمول در شبکه که باعث ایجاد فشارهایی بر شبکه قدرت می شوند، وارد عمل شده و بر اساس یک سری عملکردهای از پیش تعیین شده این شرایط خاص را کنترل می کنند. در نتیجه sps ها می توانند موجب بهبود عملکرد، افزایش ظرفیت انتقال و افزایش امنیت شبکه در مقابل اغتشاشات شدید شوند. با این حال اعتماد بیش از حد به sps ممکن است بسیار خطرناک باشد. زیرا sps ها در مواقعی عمل می کنند که شبکه در اثر یک اغتشاش شدید، تحت فشار زیادی قرار دارد و لذا خطای عملکرد sps می تواند عواقب وخیمی به دنبال داشته باشد. در نتیجه ارزیابی قابلیت اطمینان sps و اطمینان پیدا کردن از اینکه sps می تواند با احتمال قابل قبولی عملکرد صحیحی داشته باشد، امری ضروری می باشد. یکی از اهداف این پروژه ارزیابی قابلیت اطمینان sps می باشد. برای این منظور، ابتدا پروسه ای کلی ارایه شده و سپس این پروسه بر روی دو نمونه sps خاص از نوع طرح خروج دهنده ژنراتور (grs)، پیاده سازی شده و نتایج بررسی می شوند. ارزیابی قابلیت اطمینان sps دید خوبی در مورد عملکرد sps در آینده به دست می دهد. با این حال برای اینکه مطالعه کاملی داشته باشیم، لازم است تاثیر sps بر روی شبکه نیز مورد ارزیابی قرار گیرد. برای این منظور، در این پروژه از پارامتر ریسک استفاده می شود. لذا پروسه ای کلی نیز برای تحلیل ریسک sps ارایه شده و این پروسه بر روی دو نمونه sps مورد نظر پیاده سازی می شود. نتایج تحلیل ریسک، تاثیر sps بر شبکه را در شرایط مختلف عملکرد شبکه تعیین کرده و می تواند معیار مناسبی برای اتخاذ تصمیم گیری های لازم در sps باشد. یکی دیگر از اهداف این پروژه ارایه راهکاری برای کاهش ریسک sps می باشد. برای این منظور پیشنهاد می شود که به جای تصمیم گیریهای از پیش تعیین شده بر اساس شبیه سازی ها، با استفاده از روش های مناسب، sps براساس شریط زمان واقعی شبکه و به صورت خودکار عمل کند. در این پروژه روشی برای پیش بینی ناپایداری گذرا جهت استفاده در grs پیشنهاد شده و سپس با استفاده از این روش، یک grs که فقط بر اساس شرایط زمان واقعی عمل می کند، طراحی می شود. grs طراحی شده بر روی دو شبکه تست پیاده سازی شده و عملکرد آن ارزیابی می شود. در انتها، با استفاده از تحلیل ریسک، تاثیر grs پیشنهادی در ریسک شبکه مورد ارزیابی قرار می گیرد.

هدف از این پروژه هماهنگی عناصر حفاظت شبکه توزیع می¬باشد. از آنجاییکه شبکه توزیع مستقیما به مصرف کننده متصل می باشد، حفاظت بهینه شبکه توزیع می¬تواند درکاهش قطعی برق و افزایش قابلیت اطمینان و افزایش عمر تجهیزات نقش بسزایی داشته باشد. دریک سیستم توزیع عناصر حفاظتی شامل رله های جریان زیاد، فیوزها، کلید بازبستها، جداکننده ها و کلیدها می باشند که باید به نحو مناسب با هم هماهنگ شوند. این مسئله شامل هماهنگی رله -رله، رله- فیوز، فیوز- فیوز، رله- کلید بازبست، فیوز- کلید بازبست، کلید بازبست- کلید بازبست و جداکننده- کلید بازبست می باشد. برای این منظور باید الگوریتم جامعی به دست آورد که همه این هماهنگی ها را بطور همزمان در نظر بگیرد. برای هماهنگی رله جریان زیاد روشهای زیادی در مقالات مختلف پیشنهاد شده است. در این پروژه ضمن بررسی محدودیتهای روشهای موجود، این روشها بهبود داده شده اند به نحوی که علاوه بر رفع محدودیتها در هماهنگی رله- رله، بتوان هماهنگی را به فیوزها و کلید بازبستها نیز تعمیم داد. از جمله این روشها روشهای هماهنگی بهینه می¬باشند که نسبت به روشهای هماهنگی معمولی دارای مزایایی می¬باشند. از میان روشهای هماهنگی بهینه نیز روشهای هوشمند به دلیل انعطاف¬پذیری و قابلیت استفاده برای مسائل مختلف مناسب¬تر می¬باشد مخصوصاً که انتخاب فیوز از روی جریان آن انجام می¬گیرد که رابطه غیر¬خطی با زمان دارد و روشهای بهینه ریاضی برای حل آن به مشکلاتی برمی¬خورند. در مقالات از الگوریتم ژنتیک که یک روش بهینه¬سازی هوشمند می¬باشد برای مسئله هماهنگی استفاده شده است. روش به کار برده شده در این مقالات دو مشکل اساسی دارند: اولی مسئله عدم هماهنگی به خاطر تابع هدف به کار رفته، دومی گسسته یا پیوسته بودن tsm. در اینجا روشی بر اساس الگوریتم ژنتیک ارائه شده که تابع هدف به کار رفته اصلاح شده تا حتی¬الامکان عدم هماهنگی بوجود نیاید و در ضمن روش طوری اصلاح شده که برای رله های با tsm گسسته و پیوسته قابل استفاده باشد. در این پروژه برای رله و کلید بازبست از مدل ساچدو استفاده شده است اما روش هماهنگی بدست آمده برای مدلهای غیرخطی که دقیق¬تر می-باشند نیز قابل استفاده است. برای اینکه بتوانیم فیوز را نیز در الگوریتم هماهنگی وارد کنیم روشی ابتکاری برای مدل¬سازی فیوز استفاده شده است که همه منحنی¬های یک نوع فیوز با استفاده از یک رابطه بدست می¬آیند. در انتهای پروژه برنامه هماهنگی بدست آمده بر روی دو شبکه نمونه تست شده و نتایج آن در پروژه آمده است.

چکیده ندارد.