چکیده مفهوم سرمایه اجتماعی، یک مفهوم فرا رشته ای است که طی پانزده سال اخیر مورد توجه بسیاری از شاخه های علوم انسانی قرار گرفته است. این مفهوم در تحلیل های اجتماعی و اقتصادی پیرامون توسعه جوامع شهری نیز، مطرح شده و بر منابع موجود در شهرها تأکید دارد. این منابع شامل: روابط انسانی، شبکه ها و نهادها در ساختارهای اجتماعی است؛ لذا به منظور رسیدن به توسعه شهری، دسترسی به سرمایه اجتماعی از ضروریات می باشد. در این پژوهش سه شاخص مد نظر پانتام (اعتماد، مشارکت و شبکه ها) در رابطه با سرمایه اجتماعی در توسعه شهری مورد بررسی قرار گرفته است. در این میان عامل اثر گذار بر سرمایه اجتماعی هر منطقه، می تواند نوع کیفیت زندگی آن منطقه باشد، لذا در این پژوهش متغیرهای زمینه ای، بعد ذهنی و بعد عینی کیفیت زندگی و متغیرهای توسعه محلات شهری به همراه سرمایه اجتماعی سنجیده شد. جهت تحلیل یافته ها و بررسی فرضیه های تحقیق؛ شامل: 1 - بین سرمایه اجتماعی و افزایش کیفیت زندگی در نواحی شهری رابطه معناداری وجود دارد،. 2- بین افزایش سرمایه اجتماعی و توسعه شهری و محلات شهری رابطه معناداری وجود دارد. نوع تحقیق کاربردی، روش مورد استفاده توصیفی- تحلیلی و گردآوری داده های از روش های کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری(t تک نمونه ای، فریدمن، رگرسیون چند متغیره، تحلیل مسیر، و مدل ویکور استفاده شده است. تحلیل نتایج نشان داد که، فاکتور مشارکت اجتماعی بیشترین تأثیر را بر روی کیفیت زندگی شهر زنجان داشته است. همچنین اثرات مولفه های سرمایه اجتماعی با توسعه شهری منفی و معنادار ارزیابی شده است. کلید واژه ها : سرمایه اجتماعی، کیفیت زندگی، توسعه شهری، شهر زنجان

گسترش سریع شهرها نه تنها باعث مشکلات اجتماعی شده بلکه مشکلات زیست محیطی را در بسیاری از کلان شهرها به وجود آورده است. پیچیدگی سیستم های شهری، مستلزم در نظر گرفتن وابستگی متقابل عوامل مختلف برای مدل سازی و پیش بینی توسعه شهری است. مدل های توسعه شهری تلاش دارند تغییرات آینده شهر را بر اساس روندهای گذشته و برنامه های راه انداز به منظور تشخیص و تعیین تغییرات زمینی بین دسته های مختلف پروژه سازی کند. هدف از این پژوهش، شناخت روند و عوامل مؤثر بر توسعه شهری، شهر ایذه و پیش بینی توسعه آینده شهر ایذه با استفاده از شبکه های عصبی می باشد. روش تحقیق در این پژوهش تحلیلی و پیمایشی بوده است. بر همین اساس ابتدا تصاویر شهر ایذه در سال های 1994، 2003، 2013 و 2014 گردآوری کردیم. سپس با استفاده از نرم افزار envi به کلاسه بندی تصاویر ماهواره ای پرداختیم و روند توسعه شهر ایذه را از سال 1994 تا 2014 را نشان دادیم. در گام بعدی با استفاده از شبکه های عصبی پرسپترون چند لایه به مدلسازی توسعه شهری پرداختیم و خروجی به دست آمده با خروجی که از svm بدست آمده است مقایسه کردیم. در ادامه به مدل سازی شهری سال 2014 با استفاده از داده های زمینی پرداختیم. داده های مورد استفاده عبارتند از مدل ارتفاعی منطقه، فاصله از زمین بایر، فاصله از بازار، فاصله از ساختمان ها، فاصله از زمین های کشاورزی، فاصله از راه و فاصله از فضای سبز. سپس با توجه به دو سناریوی )توسعه شهری در مناطق کشاورزی و عدم توسعه در مناطق کشاورزی( به مدلسازی توسعه شهری و مقایسه آن دو با هم پرداختیم. و در آخر با توجه به نتایج فوق به پیش بینی توسعه شهری در شهر ایذه پرداختیم. نتایج پژوهش نشان داد که استفاده از شبکه های عصبی پرسپترون نه تنها قابلیت پیش بینی توسعه شهری را دارد بلکه می تواند جهات توسعه شهر را نیز مدلسازی کند.

آن حسّی که فرد از از قرار گرفتن در یک مکان دارد و به دست می آورد را حسّ مکان می نامند که در افراد، از یک مکان به مکان دیگر و همچنین در یک مکان و در افراد مختلف متفاوت است. تقویّت حسّ مکان می تواند تعامل افراد مختلف جامعه با یکدیگر را به همراه داشته باشد و در نتیجه از تضادها و برخوردهای غیر اصولی جلوگیری کند؛ همچنین درک موضوع حاضر و شناخت علمی آن می تواند توسعه ی پایدار و همه جانبه ی شهر را هرچه بهتر و مطلوب تر تحقّق بخشد و طرح های مختلف توسعه ی شهر از قبیل نوسازی و بهسازی را به سمت واقع بینانه تری هدایت نماید. تحقیق حاضر به دنبال تحلیل فضایی حسّ مکان در شهر قدس می باشد و شامل دو فرضیه به این ترتیب است: 1- به نظر می رسد شهر قدس دارای حسّ مکان نسبتاً پایینی است 2 – به نظر می رسد از نظر حسّ تعلّق به مکان در نواحی مختلف شهر قدس تفاوت معناداری وجود دارد. روش تحقیق حاضر توصیفی – تحلیلی و مبتنی بر منابع اسنادی، پیمایشی و مشاهده ی میدانی بوده است که در پایان اطلّاعات حاصله توسط نرم افزارspss و آزمون های تی تک نمونه ای و کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و سپس داده های حاصل از بررسی میزان حسّ تعلّق به مکان و تأثیرات فضایی – مکانی آن در هر ناحیه، با استفاده از نرم افزار gis بر روی نقشه نمایش داده شده است. نتیجه ی تحقیق فرضیّات فوق را تأیید کرده و نشان می دهد که میزان حسّ تعلق به مکان در نواحی مختلف شهر قدس متفاوت بوده و در هیچ یک از نواحی میزان حسّ مکان از حدّ متوسط بالاتر نبوده است؛ همچنین عدد به دست آمده برای حسّ مکان کلّ شهر نیز نشانگر پایین بودن تر بودن حسّ مکان از حد متوسط است. بسته به میزان حسّ تعلّق به مکان در نواحی مختلف شهر، تأثیرات فضایی – مکانی متفاوتی در هر کدام از نواحی وجود دارد که از جمله ی این تأثیرات می توان به افزایش میزان مشارکت شهروندان در امور شهری، پرداخت کردن مالیات ،نگهداری از تجهیزات شهری و نیز پاکیزه نگه داشتن نواحی توسط شهروندان اشاره کرد.

فضاهای ورزشی به عنوان یکی ازمراکز خدمات شهری به جهت حفظ سلامت شهروندان واستفاده بهینه شهروندان ازاوقات فراغت دارای اهمیت بسیاری می باشد، وهمین امر لزوم توجه به مکان گزینی مناسب این فضاها را درجهت استفاده حداکثرجمعیت شهری ازفضاهای ورزشی نشان می دهد. هدف از این تحقیق ارائه مدلی برای مکان یابی بهینه اماکن ورزشی در سطح شهر سقز بود. این تحقیق در بخش طراحی مدل بر حسب روش های گردآوری اطلاعات ترکیبی از روش های توصیفی تحلیلی و بر مبنای هدف از نوع تحقیقات کاربردی است. برای تکمیل اطلاعات و آگاهی از واقعیت های محیطی مطالعات و بررسی های میدانی به عمل آمده و پس از جمع آوری داده، ابتدا اطلاعات مورد نیاز را طبقه بندی شده و در مرحله بعد با داده های مکانی تلفیق گردیده و در نهایت نتایج به صورت نقشه ها و نمودارهای موضوعی خاص نمایش داده شده است، درمرحله پایانی با استفاده از نظر کارشناسان ومتخصصان امر با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی(ahp) مکان هایی را برای استقرار اماکن ورزشی پیشنهاد کردیم.

چکیده ندارد.