هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی و عزت نفس جنسی با سازگاری زناشویی زنان متأهل دانشگاه علوم پزشکی بوشهر بود. به لحاظ ماهیت و اهداف، این پژوهش از نوع کاربردی و برای اجرای آن از روش همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان زن متأهل دانشگاه علوم پزشکی بوشهر در سال 94-1393 بود که با استفاده از از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای تعداد 230 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب گردیدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه شخصیتی پنج عاملی نئو، پرسشنامه پرسشنامه عزت نفس جنسی زینا و اسچوارز (1996)، پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپاینر(1976) استفاده شده است. در سطح آمار استنباطی از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند گانه به شیوه همزمان استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد بین روان رنجوری با سازگاری زناشویی رابطه منفی (34/0-=r؛ 01/0 < p) و بین برون گرایی (31/0=r؛ 01/0 < p)، توافق پذیری (27/0=r؛ 01/0 < p)، انعطاف پذیری (25/0=r؛ 01/0 < p) و مسئولیت پذیری (30/0=r؛ 01/0 < p) و عزت نفس جنسی (27/0=r؛ 01/0 < p) و ابعاد آن: مهارت و تجربه (17/0=r؛ 05/0 < p)، جذابیت (30/0=r؛ 01/0 < p)، کنترل (29/0=r؛ 01/0 < p)، قضاوت اخلاقی (24/0=r؛ 01/0 < p)، انطباق پذیری (26/0=r؛ 01/0 < p) با سازگاری زناشویی رابطه مثبت وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد روان رنجوری به طور منفی قادر به پیش بینی سازگاری زناشویی می باشد و برون گرایی، توافق پذیری، انعطاف پذیری و مسئولیت پذیری به طور مثبت قادر به پیش بینی سازگاری زناشویی می باشند و همچنین ابعاد عزت نفس جنسی به طور مثبت قادر به پیش بینی سازگاری زناشویی می باشند (05/0 < p).

چکیده ندارد.