چکیده منطقه ی مورد مطالعه در زون ایران مرکزی، جنوب شرق کمربند ماگمایی ارومیه- دختر، شمال غرب نوار ماگمایی دهج- ساردوئیه، استان کرمان، شمال و شمال غرب شهربابک ( توده های میدوک، تریشکوه و توده کوه سارا)، بین طول های جغرافیایی،00°55 و َ15 ،°55 و عرض های جغرافیایی َ30،°30 و َ15، °30 واقع گردیده است. در این ناحیه سه توده ی ولکانیک و ساب ولکانیک به سن میوپلیوسن حضور دارند. سنگ های ولکانیک و ساب ولکانیک از جنس آندزیت و داسیت و ریوداسیت میباشد که دارای بافت های پورفیری، هیالوپرفیری و میکرولیتی هستند. بر اساس بررسی داده های ژئوشیمیایی، این سنگ ها مجموعه ای از سنگ-های آهکی- قلیایی پتاسیم متوسط تا پتاسیم بالا تشکیل داده اند و از عناصر lreeو lile غنی و از ti و nb تهی شده اند. در نمودارهای بهنجار شده با کندریت دارای شیب ملایمی از عناصر نادر خاکی سبک به سمت عناصر نادر خاکی سنگین و بدون بی هنجاری منفی اوروپیوم هستند. این سنگ ها حاوی مقادیر بالای sio2، sr ، sr/y ، la/yb و مقادیر پایین تر y،mgo ،yb نسبت به سنگ های آتشفشانی آهکی – قلیایی معمولی هستند. دریک محیط فرورانشی متعلق به حاشیه فعال قاره ای شکل گرفته اند و نشانه هایی از ویژگی-های آداکیتی پر سیلیس در آنها دیده میشود. تهی شدگی از عناصر نادر خاکی سنگین نشان دهنده یک فاز باقیمانده از گداخت حاوی گارنت و هورنبلند است و بر اساس داده های ژئوشیمیایی، منشأ این سنگ ها احتمالاً آمفیبول – اکلوژیت تا گارنت – آمفیبولیت است که در اثر فرورانش لیتوسفر اقیانوسی نئوتتیس یا قطعه فرورانده آن حاصل شده است.

چکیده ندارد.