هدف از پژوهش حاضر مقایسه سن، سابقه تمرینی و تداوم قهرمانی کشتی گیران نخبه ایران با کشتی گیران نخبه سایر کشورهاست. جامعه اماری تحقیق 800 نفر کشتی گیر نخبه هفت کشور صاحب نام کشتی در جهان شامل ایران، روسیه، امریکا، کوبا، ترکیه، گرجستان و اوکراین بودند که از سال های 1960 تا 2010 موفق به کسب مدال در مسابقات بین المللی شده بودند. اطلاعات کلیه این کشتی گیران به صورت جستجوی اینترنتی و از طریق سایت فدراسیون جهانی کشتی(فیلا ) استخراج شد. فرضیه های تحقیق با استفاده از آزمون تجزیه و تحلیل واریانس ، آزمون تعقیبی شفه و ضریب همبستگی پیرسون در سطح 05/0 p? بررسی شدند. یافته های تحقیق نشان داد که تفاوت سن شروع کشتی گیران ایرانی (19/2±25/12) با سایر کشورها (48/2±94/10) معنی دار بود و کشتی گیران ایران دیرتر از سایر کشورها ورزش کشتی را آغاز کرده بودند. وجوداین ، کشتی-گیران ایرانی (06/3±97/6) زودتر از سایر کشورها (94/3±32/8) به اولین مدال خود دست پیدا کرده بودند. همچنین کشتی-گیران ایرانی در سن بالاتری (21/3±83/21) نسبت به سایر کشورها (77/3±48/21)، بهترین مدال خود را کسب کرده اند. به طور کلی، ورزشکارانی که زودتر از موعد تمرینات خود را آغاز کرده بودند، دیرتر به مدال دست پیدا کرده بودند(543/.- =r ، 001/0=p) و هرچه سن کسب اولین مدال بزرگسالان پایین تر بود، تعداد مدال کسب شده کشتی گیران نیز بیشتر بود(432/0-=r، 001/0=p). همچنین یافته ها نشان داد که هرچه سن کسب بهترین مدال کمتر باشد، تعداد مدال کسب شده(319/0=r، 001/0=p) و تداوم قهرمانی کشتی گیر(495/0=r، 001/0=p) نیز کمتر است.

هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر فعالیت مقاومتی و مکمل ملاتونین بر شاخص های فشار اکسایشی و آنتی اکسیدانی در مردان سالمند تمرین نکرده و تمرین کرده رقابتی (گروه تمرین کرده، تعداد = 8 نفر، سن 98/1 ± 75/59 سال، قد 08/7 ± 25/172 سانتی متر، وزن 6/14 ± 76 کیلوگرم و گروه تمرین نکرده، تعداد = 7 نفر، سن 9/1 ± 42/61 سال، قد 09/4 ± 14/173 سانتی متر، وزن 15/8 ± 71/79 کیلوگرم) بود که به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنی ها فعالیت مقاومتی را که شامل: پرس سینه، باز کردن زانو، کشیدن میله لت، خم کردن زانو، جلو بازو، ساق پا و پشت بازو بود را با 60 تا 70 درصد یک تکرار بیشینه (1rm) و 8 تا 12 تکرار انجام دادند. برای اندازه گیری پراکسیداسیون لیپید (8-iso pgf2?)، آسیب dna (8-ohdg)، ملاتونین، بیلی روبین تام و اسید اوریک، نمونه های خونی قبل، بلافاصله و 24 ساعت پس از فعالیت و همچنین مکمل سازی و فعالیت مقاومتی جمع آوری شدند و با استفاده از آزمون تجزیه و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی مورد مقایسه قرار گرفتند. برای مقایسه بین گروه های ورزشکار و غیرورزشکار از آزمون t مستقل استفاده شد. پس از فعالیت مقاومتی افزایش معنی داری در پراکسیداسیون لیپید (05/0>p) و آسیب dna (05/0>p) در هر دو گروه مشاهده شد. در 24 ساعت پس از تمرین مقدار شاخص ها کاهش معنی داری نسبت به پیش از تمرین داشت و به سطوح اولیه بازگشت. سالمندان غیرورزشکار به طور معنی داری پراکسیداسیون لیپید (05/0>p) و آسیب dna (05/0>p) بیشتری پس از فعالیت مقاومتی داشتند. مقادیر پای? بیلی روبین تام (059/0 = p) و ظرفیت تام آنتی-اکسیدانی (067/0 = p) به طور غیر معنی داری در گروه ورزشکار بالاتر بود. تفاوت معنی داری در میزان اسید اوریک آزمودنی-های دو گروه مشاهده نشد. فعالیت مقاومتی تغییر معنی داری در هیچ یک از شاخص ها ایجاد نکرد. مکمل سازی ملاتونین میزان شاخص آسیب اکسیداتیو dna (8-ohdg) را به طور غیرمعنی داری کاهش داد (86/0 = p). همچنین، میزان شاخص پراکسیداسیون لیپید (8-iso pgf2?) را در گروه ورزشکار به طور غیرمعنی داری کاهش داد (19/0 = p). اما این کاهش در قبل و بعد از فعالیت مقاومتی در گروه غیرورزشکار معنی دار (028/0 = p) بود. در پایان، مکمل ملاتونین باعث کاهش غیرمعنی دار بیلی روبین تام در هر دو گروه [ورزشکار (17/0 = p) و غیرورزشکار (23/0 = p)]، اما افزایش غیرمعنی دار اسید اوریک در دو گروه شد [ورزشکار (58/0 = p) و غیرورزشکار (56/0 = p)]. گروه ورزشکار در 24 ساعت بعد از فعالیت مقاومتی به طور معنی داری (037/0 = p) اسید اوریک بالاتری داشت. یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد، فعالیت منظم و طولانی مدت کشتی منجر به بروز آسیب اکسایشی کمتری می شود و کشتی گیران سالمند فعال پس از فعالیت مقاومتی آسیب اکسایشی کمتری را تجربه می کنند. همچنین، فعالیت منظم و طولانی مدت منجر به بهبود وضعیت آنتی اکسیدانی سالمندان می شود. نهایتا، مکمل ملاتونین اثرات مطلوبی بر فشار اکسایشی ناشی از فعالیت مقاومتی داشت و منجر به بهبود وضعیت آنتی اکسیدانی گردید.