در این رساله بنا برگستره تحقیق مجموعه ای از نگاره های تاریخی ایرانی انتخاب و بررسی گردید . این مجموعه فارغ از مباحث تاریخی و سبک شناختی صرفا بر پایه موضوعی داستانی یعنی لیلی و مجنون نظامی گزینش شد . منظومه ماندگار و جاوید لیلی و مجنون به قلم نظامی با ابعاد گسترده عرفانی و مفاهیم حقیقت جویانه مستتر در متن رویکردی به واقع عارفانه را تعقیب نموده و به تبع آن تصاویر داستان نیز پیرو بیان عرفانی و مضامین اخلاقی بر بستری از مفاهیم نمادین بنا شده اند . مطالعه نمادها و نشانه های تصویری و تطابق آنها با نشانه های متنی سبب کشف لایه های عمیق تر مفاهیم شده و دستیابی به اهداف مورد نظر نگارگر را ممکن می سازد . به تبع مقایسه مستقیم متن و تصویر وجوه افتراق و اشتراک آنها روشن گردیده و پیامد آن برخی نشانه های مشترک شناخته شد . برداشت های سطحی شتابزده و کم لایه ای که توسط برخی مفسرین و منتقدین غیر ایرانی بنا به عدم توانایی در درک و دریافت مفاهیم متنی و فرهنگی و عناصر کلامی دخیل در تصاویر رخ نموده است. ضرورت برداشت ها به کمک تطبیق متن و تصاویر در دو حوزه را مشخص گردانید .

با توجه به اینکه هنرنگارگری ایرانی به رغم گسستهای تاریخی و آمیختگی سنتهای غیرمتجانس، کمابیش در استمرار روح فرهنگی و جوهر زیبا شناسی ازپیوستگی و تداوم نسبی برخوردار بوده است، لذا در این تحقیق که به روش کتابخانه ای جمع آوری شده است، هدف اصلی، بررسی علل گرایش نگارگران ایرانی به سوی طبیعت گرایی اروپایی است، که این جریان، از اواسط دور? صفوی آغاز شده است و در دوران زند و قاجار به اوج خود میرسد، به طوری که می توان اوج طبیعت گرایی را در آثار کمال الملک مشاهده کرد. دوران اوج و شکوفایی نگارگری ایرانی که ریشه در هنر مانوی دارد، از قرن هفتم ه شروع شده و تا قرن یازدهم ادامه می یابد. این دوره با تسلط مغولان آغاز شده و با سالهای حکومت تیموریان و دوران اوج حکومت صفویه مقارن می باشدو در این ادوار نقاشان و نقاشی تحت حمایت شاهان در کارگاه های درباری قرار گرفته و مکتبهای اصیل نقاشی ایران شکل می گیرد. اما از دوران شاه عباس اول در قالب مکتب اصفهان، به دلیل ارتباط با غرب و آشنایی ایرانیان با هنر اروپا و حضور هنرمندان اروپایی در ایران،هدایای اروپائیان به شاهان صفوی، حضور ارمنیان در اصفهان و نقاشیهای کلیساهای جلفا، گسست ادبیات و نقاشی، روگردانی شاهان صفوی از هنر، ضرورت تحول نقاشی در شرایط اجتماعی و فرهنگی به خصوص در زمان شاه عباس دوم و ورود عکاسی به ایران جملگی سبب ایجاد تجربه جدیدی در نقاشی ایران شد، که منجر به گرایش به سوی اسلوبهای طبیعت پردازانه غربی شد. و فضا سازیهای تمثیلی نقاشی ایرانی به دست فرا موشی سپرده شد.

در این رساله بر اساس گستره تحقیق مجموعه ای از دیوار نگاره های عمارت چهلستون قزوین، کوشکی که در دوره شاه طهماسب صفوی بخشی از مجموعه کاخهای سلطنتی بوده، انتخاب و بررسی گردید وجود لایه های مختلف نقاشی دیواری در این کاخ حاکی از گذشت دوران های مختلف بر آن است. که با مطالعه و بررسی آنها و استناد بر متون کهن و سفرنامه ها و ادبیات منظوم می توان با ویژگی های دیوارنگاری مکتب قزوین و سیر تحول آن آشنایی پیدا کرد. در این مجموعه دیوار نگاره ها بر اساس اشعار عبدی بیک شاعر دوره صفوی از لحاظ موضوعی شناسایی شده اند. سپس ویژگی بصری این نگاره ها با بررسی مکاتب هنری فعال در این دوره، از لحاظ خطی، فرمی، رنگی و ترکیب بندی بررسی شده است.

این پژوهش با دیدی جستجوگر به دلایل و مراحل و بستر شکل گیری فلوکسوس به مثابه یک جریان هنری در دهه 60 و 70 میلادی در اروپا و امریکا توجه دارد. اندیشه های جان کیج و جورج مکینیوس را به عنوان ایده پرداز و ابداع کننده این جریان شناسایی می نماید و ویژگی های اصلی آثار هنرمندان فلوکسوسی یعنی جهان شمولی، وحدت هنر و زندگی، بینارشته ای بودن و...، را بررسی می کند؛ و به وابستگی آثار و اندیشه های فلوکسوس به اندیشه های ذن بودیسم که نشاندهنده رابطه آنها با مکاتب مشرق زمین است تاکید می ورزد و مثال های عین به عین می آورد و در نهایت به ما نشان می دهد که این گروه توانست رشته های ارتباطی خود را با موضوع های به ظاهر فراموش شده یعنی افکار شرقی، زندگی روزمره، هنر محدودنشده در بوم های نقاشی و... پیدا کند.

این پژوهش راجع به مجموعه « سلام نوروزی » « یا صف سلام ناصرالدینشاه » اثر صنیعالملک، نقاش بزرگ دوره قاجار است که متشکل از 7 پرده کوچک و بزرگ بوده که به تناسب دیوارهای تالار نظامیه، نقاشی شده است که در آنها 68 صورت و شخصیت به تصویر کشیده شده است. این نقاشیها مجموعه جالبی از صورت رجال و بزرگان کشور، در آن روزگار به شمار میرود و از این حیث بسیار ارزشمند است. این تحقیق هم به صورت پژوهش کتابخانهای )اسنادی( و بر اساس پژوهش انتقالی و بررسی تاریخی و هم به شیوه پژوهش میدانی و به صورت مصاحبههای اکتشافی میباشد. این پژوهش، امکان این را فراهم میآورد که آثار دیده نشده صنیع الملک )پرده های تالار نظامیه( را با دقت بیشتری بنگریم و بررسی کنیم و همچنین شناخت وسیعتر و جامعتری از نقاش بزرگ آن، بدست بیاوریم. واژگان کلیدی: نقاشی قاجار، پیکرنگاری درباری، صنیع الملک، پرده های تالار نظامیه

کردهای ایران به درازای تاریخ حیات خود در کشور ایران، ضمن دارا بودن شاخصه های کردی خود در حوزه فرهنگ و هنر، دارای اشتراکات زیادی با سایر اقوام ایرانی می باشند.یکی از عناصر مهم برای بازنمایی این فرهنگ و هنر بررسی و تحلیل صنایع دستی و هنر بومی کردستان است. در بین صنایع دستی کردی ،بافته ها یکی از مهمترین عناصر بازنمایی هنر و ذوق در بین اهالی کردستان را شکل می دهد. در یک نگاه کلی بافته های کردی را می توان به بافته های پرز باف ( قالی و فرش) و گلیم باف (گلیم،نمد، سفره،نمکدان،خورجین،?جل،و...) تقسیم بندی نمود. هر یک از این بافته ها دارای نقوش و طرحهایی می باشند که نشانه ای از عقاید، اندیشه ها و منابع الهام بخش مردمان در طول تاریخ بوده اند.این رساله در نظر دارد ضمن معرفی اجمالی هر یک از بافته های کردهای ایران به بازنمایی نقوش به کار رفته در این بافته ها بپردازد . در نهایت با استفاده از تحلیل این نقوش از منظر نماد شناسی به تحلیل نقوش و نماد های مذکور پرداخته خواهد شد. منطقه جغرافیایی بررسی این نقوش همه مناطق زیست کردها در ایران بوده است این مناطق کردهای جنوب آذربایجان غربی(موکریان) ،استان کردستان،کرمانشاه ،ایلام، و کردهای مهاجر در ورامین،خراسان را در بر می گیرد.این رساله در پاسخ به این سوال به نگارش در آمده که مهمترین نقوش به کار رفته در بافته های کردی در ایران کدامند و مهمترین منابع الهام بخش به این نقوش کدام بوده اند؟

سکه شناسی بخش مهمی از علم باستانشناسی است که از اهمیت ویژه ای بر خوردار است و امتیاز آن از دیگر یافته های باستانی صحیح و سالم ماندن آنها به علت آسیب ناپذیریشان می باشد. نقوش روی سکه ها در شناخت ادیان و مذاهب و اساطیر باستانی، هنر، آداب و رسوم، البسه، تزئینات و جنگ افزارها و... ملتهای مختلف نقش بسیاری دارد و با مطالعه آن می توان تاریخ غبارآلود و فراموش شده قرون گذشته را آشکار نمود. در این نوشتار سعی شده است تا سیر تحول نقوش سکه های ایران از دوره هخامنشی تا دوره قاجار در شش بخش مورد بررسی قرار گیرد. این بخشها شامل مقدمه ای از تاریخ تکامل و پیدایش سکه، سپس نقوش روی سکه های ایران قبل از اسلام (شامل هخامنشی و ساتراپهای آن، اشکانی و حکومتهای همزمان آنها یعنی الیمائی، خاراسن ، پارس و سپس نقوش سکه های ساسانیان) می باشد. در بخش بعد سکه های ایران بعد از اسلام (شامل دوره های تبرستان، عرب ساسانی، اموی، عباسی، طاهریان، صفاریان، سامانی، آل بویه، غزنوی، سلجوقی، ایلخانان، سربداران، تیموری، آق قویونلو، زندیه، صفویه و قاجاریه) بررسی شده است و در انتها در مورد بعضی از نقوش، تحقیقاتی انجام شده و در نتیجه تفاوتها و تشابه های ملتهای مختلف در طی این دوران ارزیابی شده است.

آثارگذشتگای زّ هلت علا بزآی ک س ذٌ یَّت تاریخی هٍذ یً آی هلت است هی ت اَ ذً کتابی باشذ ک تجزب گذشتگای را ب آی ذٌگای ا تًقال د ذّ . در ر سٍگاری ک هزدم در بخش اّی هختلف گیتی ب سبا اًْ لٍ جْ اّی هختلف با نّ در ارتباط ب دَ سٍّت ذٌ ، وًاد اّ سبای هشتزک بزای بیای اطلاعات، احساسات بٍا رٍ اّی آ اًی با گذشتگای است ، در ایی هیای هیت اَی ب ر شٍ یٌ دیذ هزدها یً ک کیل هَتز اّ اس نّ فاصل داشت ا ذً چگ یک سبای وًادیی هشتزک داشت ذٌ. در ایی شًَتار سعی شذ را ه رَد هطالع قزار داد یٍکی بً دَی ایی د وًٍاد در حجاری اْی » گل ا اًر « وًٍاد اًربلا » یًل فَزآبی « است تا ، وًاد گل ل تَ سَ خّاه شٌی در 5 بخش ه رَد بزرسی قزار گیزد . باشذک گاهی با هطالع شٍ اٌخت زّ چ بیشتز ایی آثارتاریخی ، در ج تْ حفظ هٍزهت اٍعتلای فز گٌّ ایزا یً بزداشت شذ باشذ.

پژوهش حاضر به منظور بررسی اغراق انسان در نقاشی های اوایل سده بیستم آلمان و بررسی عوامل موثر بر اغراق ، و همچنین ریشه های آن در دوره های مختلف انجام گرفته است.می دانیم که اغراق در حیطه هنرهای تجسمی از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد؛ بدین جهت سعی بر آن شد تا به شناخت مکتبی بپردازیم که در آن بیشترین اغراق در فرم و رنگ صورت گرفته ، یعنی اکسپرسیونیسم و ریشه های آن، همچنین ارتباط بین این سبک و هنر بدوی و اینکه شرایط اجتماعی و فرهنگی تا چه اندازه در استفاده هنرمندان از اغراق در نقاشی تاثیر گذار بوده ، مورد بررسی قرار گرفت. در این میان زندگی برخی از نقاشان این دوره که برای انتقال احساس خویش، که گاهی از مفاهیم زیبایی شناسی پیروی نمی کردند و اغراق در صور طبیعی و توجه به امکانات بیانی خط، شکل و رنگ مشخصه اصلی کار آنها بود مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از روش گرد آوری و مطالعاتی استفاده شده است و اطلاعات ضروری تحقیق با استفاده از روش کتابخانه ای و از طریق فیش برداری و همچنین شبکه اینترنت به تحلیل مبحث مورد نظر پرداخته شده است. مهمترین یافته ها و نتایج حاصل شده حاکی از آن بود که هنرمندان این دوره خود را دربرابر رنج های بشری مسئول می دانستند و تعهدی را نسبت به اجتماع خود احساس می کردند. همه اینها باعث گردید در این دوره هنرمندان به منظور انتقال احساس درونی خود چنین شیوه ای را در نقاشی برگزینند. واژگان کلیدی: اغراق- چهره – پیکر انسان – اکسپرسیونیسم – نقاشی آلمان.