در این پایان نامه ویژگی های سیستم رطوبت زدای دسیکنت مایع همراه با خنک کننده تبخیری معرفی می شود. این سیستم جهت مطالعه به صورت آزمایشگاهی طراحی و ساخته شد. محلول کلریدلیتیم به عنوان دسیکنت مایع و ستون پرشده جهت رطوبت زدایی از هوا مورد استفاده قرار گرفت. این سیستم دارای بخشی برای شبیه سازی هوای فرآیندی با دما، رطوبت و شدت جریان های مختلف می باشد. مدل "اثربخشی" برای پیش بینی عملکرد سیستم رطوبت زدای کلریدلیتیم در نظر گرفته شد. جهت معتبرسازی این مدل، مقایسه ای بین داده های آزمایشگاهی با نتایج حل این مدل انجام گرفت. ضرایب انتقال جرم و حرارت بین هوا و محلول دسیکنت مایع محاسبه شد و همچنین عملکرد سیستم رطوبت زدای دسیکنت مایع توسط آنالیز اگزرژی مورد بررسی قرار گرفت و تلفات اگزرژی ستون رطوبت زدای دسیکنت محاسبه گردید. سپس تاثیر پارامترهای ورودی به این ستون (شدت جریان، دما و رطوبت هوا و شدت جریان، دما و غلظت محلول دسیکنت) روی مقادیر تلفات اگزرژی، سرعت حذف رطوبت، ضرایب انتقال جرم و حرارت، تعداد واحدهای انتقال جرم و پارامترهای خروجی از آن بر اساس داده های آزمایشگاهی بررسی شد. نتایج نشان داد که بین داده های آزمایشگاهی و نتایج حل مدل "اثربخشی"، همسویی مطلوبی وجود دارد (میزان خطای کمتر از 4 درصد) و مقادیر سرعت حذف رطوبت، ضرایب انتقال جرم و حرارت، تعداد واحدهای انتقال جرم، تلفات اگزرژی و پارامترهای خروجی از رطوبت زدا به شدت به شرایط عملیاتی هوا و محلول کلریدلیتیم وابسته می باشد. همچنین روابطی برای محاسبه ضرایب انتقال جرم و حرارت، سرعت حذف رطوبت و تعداد واحدهای انتقال جرم از داده های آزمایشگاهی استخراج گردید. مقدار خطای مشاهده شده برای سرعت حذف رطوبت، ضریب انتقال حرارت، ضریب انتقال جرم و تعداد واحدهای انتقال جرم به ترتیب 8%، 12%، 10% و 6% می باشند. سپس بهینه سازی روی این ستون رطوبت زدا بر اساس قانون دوم ترمودینامیک انجام گرفت و شرایط بهینه عملکردی محلول کلریدلیتیم به صورت جدول به ازای هوای فرآیندی با ویژگی های مشخص (دمای 30، 40، 50 و 60 درجه سانتی گراد و رطوبت مطلق 07/0-01/0 کیلوگرم بر کیلوگرم و سرعت جریان 5/4-1 متر بر ثانیه) محاسبه شد.

در طرح موضوع این پایاننامه با استفاده از یک سیستم رطوبتگیر با جاذب مایع که به منظور تامین شرایط تهویه مطبوع در یک فضای آموزشی در آزمایشگاه مکانیک سیالات دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل نصب و راه اندازی شده است، میتوان محلول رقیق شده جاذب را با استفاده از آب گرم حاصله از کلکتورهای مسطح خورشیدی احیاء نموده و مجدداً آن را در سیستم جهت رطوبتزدایی هوا استفاده نمود. جهت بهینه سازی دستگاه محاسبات بار برودتی توسط نرم افزار carrier محاسبه شده و تغییرات لازم پیشنهاد گردیده است. مشکلات سخت افزاری دستگاه نیز بررسی شده و پیشنهادات لازم جهت بهینه سازی ارائه گردید. رفتار مکانیکی نمونه اجرا شده از این طرح، به کمک نرم افزار hysys شبیهسازی شده است. با مقایسه نتایج بدست آمده از مدل شبیه سازی شده و مقادیر اندازه گیری شده در نمونه واقعی، درستی مدل راستی آزمایی شده است.

در این پژوهش تاثیر سیال مخلوط آب و الکل با در صد های مختلف حجمی و نوع فتیله بر شرایط کارکرد لوله گرمایی ومیزان انتقال حرارت مورد بررسی قرار گرفته و عملکرد حرارتی کلکتور خورشیدی که با استفاده از بهترین لوله گرمایی ساخته شده است مورد بررسی قرار گرفته است. ابتدا یک مجموعه لوله گرمایی که در آن از چند لوله گرمایی مختلف از نظر سیال عامل و فتیله استفاده شده است و بوسیله المنت گرم می شود ساخته و آزمایش شد و از نتایج بدست آمده، بهترین لوله گرمایی از بین آنها انتخاب شده و با آن یک آبگرمن خورشیدی لوله گرمایی خلائی (evacuated) غیر فعال ساخته شد و کلیه مشخصه های آن از لحاظ تئوری و عملی بررسی گردید. از بین محلول های آب و اتانول ؛ محلول با نسبت (50%) و نسبت (75% اتانول 25% آب) ضریب انتقال حرارت بهتری نشان داد. همچنین حداکثر دمای قابل دستیابی در این لوله های گرمایی مشخص گردید که می تواند به استفاده موثر این لوله های گرمایی در سیستم های انرژی از جمله در سیستمهای سرمایشی جذبی بیانجامد.همچنین میزان گرمای ذخیره شده در طول روز در حالتیکه هیچ آبی مصرف نشود در این کلکتور مورد بررسی قرارگرفت. سپس بوسیله پنج عدد ترموسیفون با سیال محلول 50% آب و اتانول که درون یک لوله شیشه ای قرار داشت یک کلکتور ساخته و آزمایش شد. راندمان 52% و حداکثر دمای 50 درجه سانتیگراد بدست آمد. در ضمن نتیجه دیگر اینکه لوله گرمایی با سیال آب در شارهای کم از حالت تئوری خود بسیار ضعیف تر عمل میکند و با افزایش شار گرمایی به حالت تئوری نزدیک میشود در حالیکه اتانول در شار های کم نیز مطابق حالت تئوری عمل میکند . ولی در مورد محلول آنها، هرچه میزان اتانول محلول بیشتر باشد لوله گرمایی به حالت تئوری نزدیکتر میشود.

در این پژوهش به منظور مطالعه کاهش رطوبت با استفاده از انرژی خورشیدی به عنوان منبع انرژی و بررسی عوامل موثر بر آن، دستگاه رطوبت زدای جذبی طراحی و ساخته شده است. در این سامانه به علت پایین بودن دمای احیای جاذب های مایع و قابلیت احیا توسط انرژی خورشیدی از جاذب مایع استفاده شده است. ویژگی مهم این دستگاه، فشرده(compact) بودن آن می باشد که امکان استفاده در محیط های کوچک را نیز فراهم می کند. این دستگاه از دو بخش اصلی کانال هوا ساز و رطوبت زدا تشکیل شده است. در بخش کانال هوا-ساز، با عبور هوا از درون یک گرمکن و سپس پاشش آب بر روی هوا، شرایط هوایی مناطق گرم و مرطوب شبیه سازی می شود. در بخش رطوبت زدا، با پاشش محلول نمک جاذب بر روی هوای گرم و مرطوب عبوری از آن، رطوبت کاهش می یابد. این سامانه مجهز به ابزارهای اندازه گیری از قبیل دما سنج و رطوبت سنج می باشد که قادر به اندازه گیری برخی از متغیر های موثر بر میزان رطوبت زدایی از هوا است. در این پژوهش به منظور شبیه سازی سامانه، معادلات حاکم بر فرایندهای رطوبت زدایی به کمک نرم افزار مطلب حل شده و نتایج حاصل از آن با نتایج حاصل از تحلیل تجربی مقایسه شده است. نتایج نشان می دهد که با تغییر دبی هوای عبوری از رطوبت زدا میزان نرخ رطوبت زدایی افزایش یافته ولیکن بازده انتالپی و بازده رطوبت زدایی کاهش می یابد. افزایش دمای هوای ورودی سبب کاهش نرخ رطوبت-زدایی و بازده رطوبت زدا شده ولی بر بازده انتالپی تغییر محسوسی اعمال نمی کند. افزایش محتوای رطوبت هوای ورودی، دبی محلول جاذب ورودی و غلظت محلول جاذب سبب افزایش در نرخ رطوبت زدایی و بازده رطوبت زدا می شود در حالی که افزایش دمای محلول جاذب ورودی سبب کاهش نرخ رطوبت زدایی و افزایش بازده رطوبت زدا می شود.