تاثیر گرسنگی بر هیستومورفولوژی هپاتوپانکراس درمیگوی لیتوپنائوس وانامی در رده سخت پوستان راسته ای بنام ده پایان وجود دارد که از جنسهای مختلفی تشکیل شده است. در میان جنسهای مختلف ده پایان، میگو از فراوانی گونه ای نسبتا خوبی برخوردار است و در اغلب آبهای جهان اعم از آب شیرین و آب شور ادامه حیات می دهد. هپاتوپانکراس یک ارگان حیاتی و مهم در ده پایان از جمله میگوها است که وظایف کبد، لوزالمعده، روده و برخی اندامهای دیگر در مهره داران را با هم انجام می دهد. از جمله وظایف این اندام ذخیره کردن چربیها، گلیکوژن، مواد معدنی و سایر مواد مغذی است. عملکرد این ارگان در طول دوره زندگی میگو دستخوش تغییراتی می گردد که در ساختار بافت شناسی آن تاثیر مستقیم و مشهود می گذارد. عملکرد مناسب و میزان ذخیره چربی و گلیکوژن در این بافت شاخص سلامت و تغذیه و مرحله زندگی این جانور می باشد. در این مطالعه 50 قطعه میگوی وانامی بالغ سالم از مزارع پرورش با طول متوسط 1±12 سانتیمتر و وزن متوسط 5±18گرم صید گردید و پس از اطمینان از سلامتی نمونه ها وآداپته کردن آنها باشرایط آزمایشگاه، نمونه ها به صورت تصادفی در دوآکواریوم باشرایط مشابه نگهداری شدند. یک گروه را به مدت 5 روز گرسنه نگه داشته وگروه کنترل درطی این مدت تغذیه شدند. پس از آن 10 نمونه از هرگروه صید و در محلول دیویدسون تثبیت گردید. پس ازتشریح واستخراج هپاتوپانکراس و انجام مراحل استاندارد و معمول پاساژ بافتی مقاطع 6 میکرونی از هپاتوپانکراس تهیه و در نهایت برشها با روش h&e رنگ آمیزی و در زیر میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفتند. در بررسی میکروسکوپی انواع سلولهایm,b,r,f,e تشخیص داده شدند و تعداد سلولها واندازه لوبول ها و وزن هپاتوپانکراس درنمونه های سیر وگرسنه اندازه گیری و با روش تی تست مورد مطالعه قرار گرفت. بر طبق نتایج بدست آمده، وزن هپاتوپانکراس واندازه سلول ها و لوبول ها در نمونه های گرسنه در مقایسه بانمونه های سیر اختلاف معنی داری نشان می دهند.

پژوهش حاضرباهدف بررسی اثربخشی آموزش شناختی – رفتاری برافزایش صمیمیت ورضایت زناشویی انجام گرفت. روش تحقیق شبه آزمایشی بود وازطرح پیش آزمون – پس آزمون باگروه گواه صورت گرفت. . گروه آزمایش در9 جلسه آموزش مبتنی بر رویکردشناختی- رفتاری شرکت کردند. یافته های تحقیق بااستفاده از روش تحلیل کوواریانس بین گروهی تجزیه وتحلیل شد. نتایج تحقیق نشان داد که آموزش تکنیک های مبتنی بر نظریه شناختی – رفتاری میزان صمیمیت ورضایت زوجین راافزایش داده است.