در این پژوهش به وبلاگ نویسی طلاب با رویکردی ارتباط شناختی پرداخته شده است؛ بدین معنا که هر وبلاگ از چهار بعد فرستنده، پیام، رسانه و مخاطب مورد ارزیابی و سنجش قرار گرفته است. مقوله تاثیر به دلیل گستردگی حوزه آن که نیازمند پژوهشی مستقل است مورد بررسی واقع نشد. وبلاگ های نمونه بر اساس نمونه گیری هدفمند و پس از گونه شناسی وبلاگ های طلاب - که به هفت گونه سیاسی، اجتماعی، ادبی، روزنوشت، اندیشه، معارفی و سایر تقسیم شدند- و لحاظ کردن معیارهایی نظیر سابقه چهارساله وبلاگ و بروزرسانی مستمر، انتخاب شده اند. در ادامه «مدل هنجاری رسانه های سایبر اسلامی» که برای تحلیل سایت های دینی طراحی شده است، مورد ارزیابی قرار گرفت که به دلیل وجود برخی کاستی ها برای تحلیل وبلاگ، با الگوگیری از آن، مدلی برای تحلیل ارتباط شناختی وبلاگ نویسی طلاب طراحی شد که دربردارنده 21 شاخص است. شاخص ها به شیوه ای گزینش شده اند که متناظر با ابعاد چهارگانه فرآیند ارتباط بوده و برای تحلیل ارتباط شناختی وبلاگ ها از جامعیت کافی برخوردار باشند. در مرحله بعد، هر یک از وبلاگ های نمونه بر طبق شاخص های تعریف شده، مورد تحلیل قرار گرفتند که برخی از یافته های تحقیق عبارت است از: ذکر هویت فردی و صنفی در اکثر وبلاگ های طلاب، تفاوت الگوی وبلاگ نویسی طلاب زن نسبت به طلاب مرد و بهره گیری طلاب اصلاح طلب از الگوی جریان دومرحله ای. در پایان نیز پیشنهادهایی برای طراحی الگوی وبلاگ نویسی طلاب، برگرفته از کل پژوهش ارائه شده است که نگارش گروهی، بروزرسانی متوسط، اعتبارسازی و خاص سازی بخشی از آن است.

اوقات فراغت بخشی از ساعات زندگی روزانه انسان است که فرد با رضایت خاطر به استراحت، تفریح، توسعه آگاهی ها و مشارکت اجتماعی می پردازد و داوطلبانه بعد از رهایی از الزامات شغلی، خانوادگی و اجتماعی بدان مشغول می شود. از این رو نگارنده بر آن است تا در این رساله با التفات به موضوع (اخلاق اوقات فراغت از دیدگاه قرآن و حدیث)، و با بهره وری از آیات الهی و روایات معصومین(ع)، بایسته ها و نبایسته های اوقات فراغت را بیان کرده و به نقش اخلاق در بهینه کردن اوقات فراغت بپردازد. بنابراین ضمن بیان مفهوم اوقات فراغت و دیدگاه های اندیشمندان، با بهره وری از منابع و مآخذ مختلف کتابخانه ای و با اتّکای به روش توصیفی - تحلیلی، ضمن تبیین اهداف این پژوهش که مبتنی است بر شناسایی بایدها و نبایدهای اخلاقی اوقات فراغت، کارکردهای مثبت و منفی فراغت همراه با تفسیر آموزه های اخلاقی اسلام، و ارائه الگوی اخلاقی گذران اوقات فراغت مواردی را مشروحاً بیان نماید. از مهمترین یافته های تحقیق این که، قرآن کریم و روایات شریفه، در بخش ایجابی بر اصولی همچون دارا بودن حسن فعلی، تعالی بخشی روح، و در بخش سلبی بر انحراف و کژی، غفلت از یاد خدا و امور مهمّ زندگی تأکید دارند. محاسبه نفس، خیرخواهی، قدرشناسی فرصت ها، پرهیز از گناه از باید های اخلاقی اوقات فراغت، در مقابل غفلت از ارزش آنات عمر، لاابالی گری و بی بندوباری، هنجارشکنی، بیکاری و بیهودگی از نبایدهای اخلاقی اوقات فراغت هستند. الگوی مطلوب گذران اوقات فراغت، واجد ویژگی هایی همچون هدفمندی، در آمیختگی با کار و زندگی، ثانوی و تبعی بودن نسبت به کار و تلاش است.