نام پژوهشگر: سیدکاظم بیدکی
ایمان گوهری شاهرخ نویدپور
عقرب جانوری متعلق به شاخه بندپایان، زیرشاخه ی گیره داران و رده ی آراکنیدا(عنکبوتیان) است. این جانور به علت خاصیت عقرب گزیدگی از جانوران مهم از نظر پزشکی است. تنوع زیستی مفهومی است که در سه سطح تنوع ژن، تنوع گونه و تنوع زیست بوم بررسی می شود. استان ایلام با توجه به اقلیم های گوناگون موجود در آن از نظر تنوع گونه ای عقرب بسیار غنی می باشد. از سه اقلیم استان وبراساس موقعیت آب وهوا، پوشش گیاهی وگستره عقرب گزیدگی از هرکدام 5 ایستگاه تعیین و نمونه برداری شد. هم زمان از پوشش گیاهی و خاک محل زیست ایستگاه ها، نمونه برداری به عمل آمد. نمونه ها پس از انتقال به آزمایشگاه وتثبیت در الکل با استفاده از کلیدهای شناسایی معتبر مثل کواریک (2009)، فرزان پی(1366) و نویدپور(2010) مورد شناسایی قرار گرفتند.حاصل این تحقیق منجر به شناسایی10گونه گردید. عقرب های هوتنتوتاسلسئی، کمپوسوبوتوس ماتهیسنی، مزوبوتوس اپئوس، همی اسکورپیولپتورس، آندروکتونوس کراسیکودا، اسکورپیوموروس و اورتوشیروس ایرانوس از عقرب هایی هستند که در هر 3 اقلیم وجود داشتند و عقرب رازیانوس زارودنی ای از اقلیم معتدل کوهستانی به دست آمد. عقرب های بوتاکوس ما کروسنتروس و ادنتوبوتوس بیدنتاتوس از عقرب های خاص اقلیم گرم وخشک بودند. همچنین مشخص شد که با وجود نیاز عقرب های خانواده ی بوتیده به پوشش گیاهی، رابطه ی معناداری بین نوع پوشش گیاهی و نوع عقرب وجود ندارد. دربررسی آنالیز داده های خاک که به وسیله نرم افزار spss(ver16) انجام گرفت، مشخص شد که عقرب های حفاراسکورپیوموروس و اودونتوبوتوس بیدنتاتوس وابسته به ph و شوری و سختی و بافت مشخصی ازخاک می باشند درحالی که بین ویژگی های خاک و نوع عقرب تیره های بوتیده و همی اسکورپیده ارتباط خاصی وجود ندارد.
نبی امامی پور سیدکاظم بیدکی
30 سر موش صحرایی به گروه های کنترل، کورکومین و نانوکورکومین تقسیم شدند. کلیه حیوانات داروی کارسینوژنیک آزوکسی متان (15 mg/kg, s.c) را هفته ای یک بار و به مدت دو هفته متوالی دریافت کردند. حیوانات در گروه های کورکومین و نانوکورکومین تا هفته 22 (از دو هفته قبل از تزریق آزوکسی متان تا 14 هفته بعد از آخرین تزریق آزوکسی متان) به ترتیب کورکومین 2/0 درصد و نانوکورکومین را دریافت نمودند. در پایان مطالعه، کولون حیوانات خارج و تحت مطالعه هیستوپاتولوژی و ایمونوهیستوشیمی قرار گرفت. یافته ها: تغییرات سیتولوژیک و مورفولوژیک در گروه نانوکورکومین به لحاظ آماری با گروه کنترل و کورکومین دارای تفاوت معنی دار بوده و شدت تغییرات در گروه نانوکورکومین نسبت به دو گروه دیگر به مراتب کمتر بوده است (05/0>p). در مطالعه ایمونوهیستوشیمی، میزان بیان مارکرaqp5 در گروه نانوکورکومین نسبت به گروه های کنترل و کورکومین کاهش پیدا کرده است (05/0 >p ). همچنین بروز مارکر baxدر سلول های اپی تلیالی کولون درگروه نانوکورکومین نسبت به دو گروه دیگر کاهش قابل توجهی نشان داد (05/0 >p ). نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که تا حدودی مشکل اصلی کورکومین را می توان با الحاق نانوذره های مناسب برطرف نمود و این عمل می تواند راه کار مهم و مطمئن در مصرف این فرآورده طبیعی و ارزان قیمت در پیشگیری و درمان بیماریهای صعب العلاج باشد.
مجید افشار موید رضا آهنگری کهن
هاری یک بیماری زئونوز کشنده است که هر ساله جان بیش از 55000 نفر را در سراسر جهان می گیرد. از آنجاییکه حیوانات در گسترش این بیماری نقش بسزایی دارند، واکسیناسیون حیوانات اهلی و حتی حیات وحش از همان سال های ابتدایی مورد توجه بوده است. دندریمرها نانو ساختارهای سه بعدی هستند که دارای ویژگیهای ارزشمندی هستند که برخی عبارتند از: توانایی طراحی دقیق از طریق کنترل اندازه و شکل، خلوص بالا، ظرفیت بارگذاری بالا، سمیت پائین، تحریک کم سیستم ایمنی در هنگام تزریق موضعی. دندریمرها دارای کاربردهای بسیار متنوعی بوده که از آن جمله می توان به افزایش ایمنی بخشی، افزایش فراهمی زیستی و کنترل رهش ترکیبات اشاره نمود. در این مطالعه ابتدا دندریمر های نسل اول و دوم با هسته پلی اتیلن گلایکول و شاخه های اسید سیتریک سنتز شد و تایید ساختمان دندریمر های نسل اول و دوم توسط تکنیک های ft-ir، 1h-nmr و تعیین اندازه و بار انجام گردید. در مرحله بعد ویروس غیر فعال هاری بروی دندریمر بارگذاری شد و اثر ادجوانتی آن بر میزان ایمنی بخشی واکسن، به روش in vivoارزیابی شد. دندریمر نسل دارای اندازه 70 نانومتر و بار 5/3- و دندریمر نسل دوم دارای متوسط سایز 90 نانومتر و بار 11/8- بود. نتایج تزریق غلظت های مختلف دندریمر مخلوط شده با ویروس غیر فعال نشان داد که میزان تیتر آنتی بادی در گروه دریافت کننده 5/0 میلی گرم بیشترین مقدار بود که قابلیت زنده نگه داشتن موش ها را پس از مواجه با ویروس دارد. با مطالعات بیشتر از جمله کنژوگه کردن آن با آنتی ژن می توان کارایی آن را به عنوان ادجوانت افزایش داد.
ریحانه شهاب سیدکاظم بیدکی
دیابت ملیتوس شایع ترین بیماری متابولیک انسان است و پنجمین علت مرگ و میر در جوامع صنعتی بشمار می رود. امروزه در اثر سبک زندگی (life style) شیوع دیابت در جهان به سرعت رو به افزایش است و در صورت عدم تشخیص و درمان مناسب بیماری، عوارض جدی و خطرناکی را بر روی سیستم های بدن خواهد داشت. بررسی های مولکولی آنکوژن ها از جمله روش های تحقیقاتی است که می تواند راهی برای تشخیص این بیماری باشد. مطالعاتی که در مورد آنکوژن int-2 انجام گرفته است نشانگر تکثیر زیاد این ژن در انواعی از سرطان ها بوده است. تحقیق حاضر به منظور تعیین تغییرات آنکوژن int-2 در افراد ایرانی مبتلا به دیابت صورت پذیرفته است.