نام پژوهشگر: محمد حسن قرشی

تغییرات ساخت واژی،صرفی،نحوی و معنایی در گویش گیوی ( از فارسی میانه تا امروز
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه بیرجند 1390
  مرجان دری گیو   حسن امامی

تحقیق حاضر قصد دارد به بررسی تغییرات ساخت واژی، صرفی، نحوی و معنایی که از فارسی میانه تا امروز در گویش گیوی صورت گرفته است، بپردازد و ضمن مقایسه ی برخی ویژگی های ساخت واژی، صرفی، نحوی و معنایی فارسی میانه با گویش گیوی نشان دهد که شماری از این مشخصه ها در گویش گیوی -نسبت به گویش معیار- کم تر دچار تغییر شده اند. در حوزه ی ساخت واژه، واژگان مشتق و مرکب؛ در زمینه ی صرف و نحو، اسامی، صفات، اعداد، افعال و جملات؛ در بخش معنا، انواع تغییرات معنایی شامل کاهش، گسترش، کاربرد مجازی و تغییر مدلول مورد بررسی قرار گرفته است؛ در مواردی که تحول یک مشخصه ی زبانی فارسی میانه، در گویش گیوی و معیار به دو شکل متفاوت صورت گرفته، به این اختلاف اشاره شده است. داده های مربوط به فارسی میانه از منابع نوشتاری-کتاب و لغت نامه- و اطلاعات مرتبط با گویش گیوی بر اساس گفتار گویشوران بومی و اطلاعات شخصی محقق به عنوان یک گویشور بومی گردآوری شده است. نتیجه ی این بررسی می تواند اثبات این فرضیه باشد که به علت انزوای روستای گیو -و هم چنین کل منطقه ی جنوب خراسان- و دور بودن آن از مرکز، شماری از ویژگی های زبانی فارسی میانه که در گویش معیار امروز از میان رفته اند در گویش گیوی حفظ شده و برخی دیگر که در فارسی معیار دچار تحول گشته، در گویش گیوی با تغییرات کم تری همراه بوده اند

بررسی گروه فعلی درزبان ترکی براساس پارامتر جایگاه هسته
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه بیرجند 1390
  لیلا رحیم زاده هوجقان   علی علیزاده

چکیده در این پایان نامه ساخت گروه فعلی در زبان ترکی مورد مطالعه قرارگرفت.در بررسی های انجام گرفته ازگروه فعلی مشخص شد که مفعول این گروه می تواند به صورت مقوله های گروهی ویا بند های متممی در جمله ظاهر شود. جایگاه اصلی این مقوله های گروهی به عنوان متمم قبل از فعل می باشداما اگرتحت تاثیر فرایند قلب نحوی جایگاه بعد از فعل رااشغال کنند،دراین حالت در اکثر موارد تفاسیر مختلفی ازجمله بدست می آید.در مورد بندهای متممی هم نکته قابل توجه آن است که این بندها نیز در اصل در ژرف ساخت بوسیله شکل خاصی از فعل در داخل گروه فعلی ساخته می شوند وعلت وقوع آنها درموقعیت بعد فعلی ناشی ازوجود عنصر متمم سازی است که از زبان فارسی وارد زبان ترکی امروزی شده است.اماعملکرداین عنصر متمم ساز تغییری دردستوری بودن ویا مفهوم اصلی جمله ایجادنمی کند.بنابراین درزبان ترکی گروه فعلی جزدرمورد بندهای متممی دراکثر موارد هسته پایانی است.همچنین در این تحقیق برای اولین باردر زبان ترکی فرضیه فاعل در داخل گروه فعلی(ish) بررسی شده وسازگاربودن این فرضیه با داده های زبان ترکی نیز به اثبات رسید. واژه های کلیدی : گروه فعلی ، هسته گروه فعلی، فاعل درون گروه فعلی ،زبان ترکی.