منطقه مورد مطالعه در 75 کیلومتری جنوب شرقی فریمان و در 5 کیلومتری شرق دهستان سنگ بست قرار گرفته است واحدهای سنگی منطقه در دو گروه ولکانیک شامل: بازالت و گروه ساب ولکانیک با ترکیب بیوتیت گرانودیوریت، بیوتیت مونزوگرانیت، بیوتیت سینوگرانیت و مونزوگرانیت تقسیم بندی می شوند. شدت آلتراسیون این واحدها ضعیف می باشد و فقط زونهای آلتراسیون کربنات ضعیف و پروپیلیتیک ضعیف در این واحدها شناسایی شده است. بر اساس طبقه بندی واحدهای سنگی با استفاده از کاتیونها و نمودارهای tas ، غالب واحدهای سنگی در محدوده گرانیت و گرانودیوریت واقع می شوند. همچنین در نمودارهای هارکر روند نزولی اکسیدهای mno, p2o5, mgo، fe2o3،cao ،tio2 نسبت به sio2 نشان میدهد که این عناصر در شبکه کانی هایی مانند هورنبلند، بیوتیت، پلاژیوکلاز، ایلمنیت و آپاتیت قرار گرفته است و روند منفی sr نسبت به sio2 حاکی از آن است که این عنصر جانشین کاتیون ca+2 در شبکه پلاژیوکلاژ شده است. در نمودارهای عنکبوتی عناصر sr، p، zr، و ti کاهیدگی و عناصر، rb ، ceوth, k, sm غنی شدگی نشان می دهد . همچنین آنومالی منفی eu می تواند ناشی از تفریق پلاژیوکلاژ در مراحل اولیه تفریق در فاز مذاب توسط تبلور تفریقی یا باقی ماندن این کانی در منشا، در ذوب بخشی باشد. سری سنگهای منطقه از نوع کالک آلکالن پتاسیم بالا میباشد. به لحاظ اشباع شدگی از آلومنیوم در محدوده پرآلومنیوم قرار گرفته اند و با توجه به نمودارهای متمایز کننده اکثر واحدها در محدوده گرانیتهای همزمان با برخورد و گرانیتهای قوس آتش فشانی واقع شده اند لذا با توجه به موارد ذکر شده و فراوانی زینولیت میکاشیستی و انطباق گرانیتهای منطقه با بررسی های چپل و وایت به طوری که مقدار اکسید سدیم نمونه ها از 2% شروع شده ودر اکثر نمونه ها فراوانی این اکسید کمتر از 4% می باشد و همچنین مقدار اکسید کلسیم این نمونه ها حداکثر تا 4% می رسد که نتایج مبین تیپ سری ایلمنیت یا تیپ s گرانیتهای سنگ بست است.