هدف این تحقیق، بررسی رابطه بین رفتارهای رهبری مربیان و تعهد ورزشی بازیکنان لیگ برتر جودوی ایران بود که با روش تحقیق توصیفی – همبستگی و یه صورت میدانی انجام شد. بازیکنان 9 تیم (162n =) شامل تمامی بازیکنان حاضر در لیگ برتر جودوی ایران پرسشنامه های دموگرافیک، مقیاس رهبری در ورزش (چلادورای و ساله، 1978) و پرسشنامه مقیاس مدل تعهد ورزشی (اسکانلان و همکاران، 1993) را تکمیل کردند. پس از اعمال نظرات 10 نفر از اساتید مدیریت ورزشی کشور، ثبات درونی پرسشنامه مقیاس رهبری در ورزش روی 30 آزمودنی ورزشکار با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 95/0=r و پرسشنامه مقیاس مدل تعهد ورزشی 86/0=r برآورد شد. تحلیل داده ها با آزمون های کالموگراف – اسمیرنوف، ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون چند متغیره در سطح معنی داری 05/0? p نشان داد که بین رفتار رهبری آموزش و تمرین، رابطه مدار و دموکراتیک با تعهد ورزشی بازیکنان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد(05/0p ?)، در حالی که این رابطه با سبک رهبری تکلیف مدار و آمرانه معنی دار نبود(05/0<p). توصیف سبکهای رهبری مربیان نشان داد که مربیان بیشتر از سبک آموزش و تمرین استفاده می کردند و به ترتیب رفتارهای دموکراتیک، تکلیف مدار، رابطه مدار و آمرانه در اولویت های بعدی قرار داشتند. همچنین در توصیف ابعاد تعهد ورزشی بازیکنان، بعد تعهد در اولویت اول و بعد فرصت های مشارکت در اولویت آخر بود. نتایج رگرسیون نشان داد که به طور کلی رفتارهای رهبری مربیان و ویژگی های دموگرافی بازیکنان نقش مهمی در تعیین تعهد ورزشی بازیکنان دارد.

هدف پژوهش حاضر طراحی مدل ارزیابی عملکرد باشگاه¬های فوتبال لیگ برتر ایران بود. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی باشگاه¬های حاضر در لیگ برتر فوتبال ایران در 12 دوره¬ی برگزار شده در سال¬های 1380 تا 1392 بودند و نمونه آماری نیز شامل 19 باشگاهی می¬شد که بیش از 3 فصل در لیگ برتر حضور داشتند. متغیرهای وابسته در پژوهش حاضر شامل، نتایج، میانگین امتیازات و رتبه باشگاه¬ها در 12 دوره لیگ برتر فوتبال ایران بود. همچنین متغیرهای مستقل پژوهش حاضر شاخص¬های موثر بر عملکرد باشگاه¬های لیگ برتر فوتبال ایران بودند که بر اساس دیدگاه کارت امتیازی متوازن در قالب 4 منظر مالی، فرآیند داخلی، مشتری، و یادگیری و رشد مورد بررسی قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل یافته¬ها از آزمون¬های تجزیه و تحلیل واریانس یک¬طرفه با آزمون تعقیبی گابریل، آزمون t مستقل و همچنین آزمون رگرسیون خطی برای آزمون فرضیه¬های پژوهش در سطح معنی¬داری کمتر از 05/0 استفاده شد. تحلیل یافته¬های پژوهش نشان داد به ترتیب منظر مالی با ضریب 54/0، منظر یادگیری و رشد با 31/0، منظر مشتری با 30/0، و در نهایت منظر فرآیند داخلی با 12/0 در پیش¬بینی عملکرد باشگاه¬های فوتبال لیگ برتر ایران بیشترین نقش را به خود اختصاص دادند. در ارتباط با شاخص¬ها نیز، نتایج پژوهش نشان داد به ترتیب شاخص¬های میزان هزینه¬ها (83/3)، میزان درآمدها (18/2)، دستمزد بازیکنان (95/1)، قدمت باشگاه (85/0)، تعداد تماشاگران (68/0)، ثبات بازیکنان (57/0)، ثبات مدیریتی (42/0)، تعداد عناوین و قهرمانی (35/0)، دستمزد مربیان (18/0)، ثبات مربیگری (058/0)، و در نهایت سابقه حضور در لیگ (03/0) بیشترین ضریب تأثیر را بر عملکرد باشگاه¬ها داشتند. بنابراین به نظر می¬رسد شاخص¬های مالی و اقتصادی بیشترین تأثیر را بر عملکرد باشگاه¬ها داشتند و باشگاه¬ها برای بهبود عملکرد، نیاز به مدیریت هزینه و ایجاد راه¬های درآمد بیشتر هستند، ضمن اینکه ثبات در بازیکنان، مدیریت و مربیان باشگاه اهمیت ویژه¬ای را در این پژوهش داشتند.

چکیده ندارد.