این پژوهش امکان استفاده از بازاریابی الکترونیک در تجارت برنج را در شهرستان رشت بررسی می کند. برای این منظور 68 نفر از مدیران دفاتر خدمات ارتباطات روستایی (ict) و 57 نفر از کارشناسان جهاد کشاورزی استان گیلان به صورت تمام شمار و 367 نفر از شالیکاران شهرستان رشت با استفاده از فرمول کوکران به عنوان نمونه آماری از جامعه 90 هزار نفری شالیکاران انتخاب شدند. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و به روش پیمایش توصیفی می باشد. برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه جداگانه با مقیاس لیکرت پنج گزینه ای استفاده شده است. سوالات در رابطه با نگرش پاسخ دهندگان درباره بازاریابی الکترونیک و همچنین میزان آشنایی و آمادگی الکترونیک در دفاتر ict روستایی و سازمان کشاورزی در چهار پیش نیاز شامل فرهنگ فناوری اطلاعات ، قانون، زیرساخت و پشتیبانی می باشد. برای شناسایی عوامل موثر بر پذیرش بازاریابی الکترونیک و تفاوت نظرات پاسخ دهندگان، از آزمون های کروسکال والیس، یومن ویتنی و t استفاده شده است. نتیجه تحقیق نشان داد که تقریبا 80% مدیران دفاتر ict و 68% شالیکاران تمایل زیادی در استفاده از بازاریابی الکترونیک برای محصول برنج دارند و بیشتر از 70% پاسخ دهندگان، شبکه دفاتر ict را بهترین گزینه برای بازاریابی الکترونیک انتخاب کردند. بر اساس نتایج تحقیق دو مدل پیشنهاد گردید. مدل اول مبادله بین کشاورز و مصرف کنندگان، به وسیله وب سایت از نوع "فروشنده کاتالوگی" و دومین مورد، مبادله بین دفاتر ict روستایی و مصرف کنندگان با روش "واسطه ای" می باشد. دفاتر ict روستایی، در هر دو مدل نقش "واسطه ای – تکمیل خرید و فروش" را خواهند داشت.