نام خانوادگی: برمه نام: لیلا عنوان پایان نامه: اثرات کاربرد برگی کائولین بر برخی ویژگی های کمی و کیفی میوه چهار رقم.زیتون. استاد راهنما: دکتر نوراله معلمی استاد مشاور: سیدمحمدحسن مرتضوی درجه تحصیلی: کارشناسی ارشد رشته: کشاورزی گرایش: باغبانی محل تحصیل: دانشگاه شهید چمران اهواز دانشکده: کشاورزی تاریخ فارغ التحصیلی:7/12/1389 تعداد صفحات: 138 واژه های کلیدی: ضدتعرق، مقاومت روزنه، محتوای نسبی آب برگ، پتانسیل آب گیاه، اندازه میوه، وزن هسته/گوشت، روغن. چکیده بین نیاز آبی و مصرف آب محصولات یک تعادل حیاتی وجود دارد. ذخیره آب بویژه در نواحی خشک و نیمه خشک که کمبود آب و دمای بالا فاکتورهای عمده محدود کننده رشد و تولید گیاه هستند، امری مهم در توسعه بخش کشاورزی است. اسپری کائولین با افزایش انعکاسات، دمای برگ را کاهش داده و در بیشتر گونه های گیاهی که در سطوح بالای تشعشعات نوری رشد می کنند، تعرق را بیش از فتوسنتز می کاهد. درختان زیتون سازگاری خوبی با شرایط گرم و خشک دارند. با این وجود گرمای بیش از اندازه منتج به کاهش محصول می گردد. درختان زیتون در پاسخ به تنش گرمایی عملکرد خود را پایین آورده و با پژمرده شدن برگ از میزان فتوسنتز می کاهد. گرمای بیش از اندازه طی دوره های بحرانی رشد منجر به کاهش در اندازه میوه و تعداد آنها، همچنین چروکیدگی و ریزش شدید میوه ها می گردد. اگر در دوره هایی با دمای بالا بر روی درختان زیتون کائولین اسپری گردد، انعکاس اشعه های رسیده به گیاه افزایش و تنش گرمایی کاهش می یابد. کاهش تنش دمایی با افزایش فتوسنتز بر میزان محصول می افزاید. هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثرات ضدتعرقی سه سطح کائولین (0، 5/2%، 5%) بر برخی ویژگی های درخت و میوه چهار رقم زیتون (میشن، کنسروالیا، کایلت و بلیدی) بود. پژوهش در تابستان و پاییز سال 1388 در اهواز با طرح آزمایشی کرت های خرد شده در مکان و زمان بر پایه بلوک کامل تصادفی در چهار تکرار انجام گرفت. ویژگی های فیزیولوژیکی درخت شامل پتانسیل آب گیاه و محتوای نسبی آب برگ و مقاومت روزنه ای صبح و ظهر و خواص کمی میوه آنها از جمله طول و قطر میوه، نسبت هسته/گوشت و محتوای روغن در وزن تر و وزن خشک میوه اندازه گیری شد. نتایج نشان داد رقم، کائولین و زمان اثر معنی داری بر ویژگی های درخت و میوه چهار رقم زیتون داشتند. بالاترین پارامترهای آبی و مقاومت روزنه ای صبح به رقم کایلت و پایین ترین پتانسیل آبی گیاه و مقاومت روزنه ای صبح به رقم بلیدی، همچنین پایین ترین محتوای آبی برگ به رقم میشن تعلق گرفت. رقم میشن بیشترین و رقم کنسروالیا کمترین مقاومت روزنه ای ظهر را دارا بود. در مورد خواص کمی میوه نیز کمترین و بیشترین پارامترهای اندازه گیری شده بترتیب در کایلت و کنسروالیا رویت گردید. ماده ضدتعرق کائولین نیز اثر معنی داری بر صفات اندازه گیری شده داشت. بالاترین پارامترهای آبی گیاه، اندازه میوه، وزن خشک هسته/گوشت به سطح 5/2% کائولین و پایین ترین آنها به شاهد اختصاص یافت. بالاترین وزن تر هسته/گوشت نیز به سطح 5% کائولین نسبت داده شد. در مقابل شاهد بیشترین میزان روغن را دارا بود. زمان نیز اثر معنی داری بر صفات اندازه-گیری شده داشت. تمامی صفات اندازه گیری شده در طی زمان روندی افزایشی داشتند.

گرده افشانی از مهمترین عوامل تولید میوه در نخل خرما است و عدم گرده افشانی یا تلقیح، سبب می شود تا یک یا هر سه برچه گل ماده به صورت همزمان رشد کرده و به میوه های پارتنوکارپ تبدیل شوند. کاربرد مواد تنظیم کننده رشد و بررسی تأثیر آنها بر گرده افشانی و رشد و نمو میوه برای محصولات مختلف باغی مورد بررسی قرار گرفته است. در زمینه کاربرد تنظیم کننده های رشد گیاهی بر رشد و نمو میوه خرما گزارشات اندکی با نتایج متفاوتی در دسترس است. در این تحقیق اثر محلول پاشی غلظت های مختلف ga3 بر میوه های نرمال و پارتنوکارپ خرما مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور آزمایشی فاکتوریل در قالب بلوک‏های کامل تصادفی اسپلیت شده در زمان با چهار تکرار طراحی گردید. فاکتورهای اصلی این آزمایش عبارت از محلول پاشی با ga3 (در 3 سطح شامل غلظت های 0، 100 و 200 میلی گرم در لیتر) و نوع میوه (در 3 سطح شامل میوه نرمال (nf)، میوه های پارتنوکارپ تریپلت (tp) و میوه های پارتنوکارپ تکی (sp)) بودند. فاکتور زمان به عنوان فاکتور فرعی بوده که شامل 8 مرحله نمونه برداری در طول دوره رشد میوه‎ها بود. محلول پاشی اسیدجیبرلیک در سه مرحله 20، 35 و50 روز پس از گلدهی انجام شد. نمونه برداری در 40، 60، 80، 100، 120 ،140،160 و180 روز پس از گلدهی کامل انجام گردید و در هر مرحله، فاکتورهای طول و قطر، وزن تر و خشک، مقدار آب بافت، سفتی بافت، رنگ ظاهری براساس سه مولفه l، هیو و کروما، پهاش، غلظت مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتر، نسبت مواد جامد محلول به اسیدیته قابل تیتر، مقدارکلروفیل، مقدار کارتنویید کل و مواد فنولی اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که برخی صفات مورد بررسی شامل وزن تر و خشک، زاویه هیو، پ‏هاش، مواد جامد محلول، شاخص طعم و مواد فنولی تحت تأثیر محلول پاشی با اسید جبرلیک قرار نگرفتند. همچنین تمام صفات مورد بررسی در سطح یک درصد تحت تأثیر نوع میوه قرار گرفت که نشان‎دهنده تفاوت زیاد میان میوه‏های نرمال و پارتنوکارپ می‎باشد. زمان نمونه گیری بر تمام خصوصیات میوه، تأثیر بسیار معنی داری گذاشت. نتایج نشان داد که اگرچه کاربرد اسیدجیبرلیک بر بیشتر صفات شامل درصدآب، طول وقطر، نسبت طول به قطر، سفتی بافت، درخشندگی، کروما، اسیدیته قابل تیتر، کلروفیل‏ها و کارتنوئید کل اثر معنی‏داری گذاشت ولی نتوانست جایگزین عمل گرده افشانی در تشکیل میوه مطلوب شود. درخصوص نوع میوه نیز با توجه به نتایج به نظر می‎رسد که، میوه‎های پارتنوکارپ تک‎برچه توانایی بیشتری برای تبدیل شدن به میوه بدون بذر قابل مصرف دارند.

توت فرنگی با نام علمیfragaria ananassa duch. از خانواده ی گلسرخیان rosaceae می باشد. تاریخ کشت یکی از عوامل به زراعی است که بر مراحل مختلف رشد و نمو گیاه موثر می باشد و از عوامل مهم تعیین کننده عملکرد رقم در یک منطقه است. تاریخ کشت مناسب موجب بهره گیری بهینه از عوامل اقلیمی نظیر درجه حرارت، رطوبت و طول روز می گردد. در این پژوهش اثر سه تاریخ کشت (10 آبان، 25 آبان و 10 آذر) برروی دو رقم توت فرنگی سلوا و کاماروزا در شرایط اقلیمی شهرستان دزفول مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان داد که رقم روی اکثر صفات شامل تعداد برگ، تعداد گل، تعداد خوشه گل، سطح برگ، طول میوه، قطر میوه، نسبت طول به قطر میوه، حجم میوه، وزن تر میوه، وزن تر اندام هوایی، وزن خشک اندام هوایی، ph، tss، ta،tss/ta ، سفتی بافت، ویتامین ث و محتوی آنتوسیانین میوه به طور معنی داری موثر بود، ولی روی چهار صفت مورفولوژیکی تعداد میوه در بوته وزن خشک میوه طول دمبرگ و طول دمبرگچه معنی دار نبود. همچنین اثر تاریخ کشت بر روی صفاتی همچون تعداد برگ، تعداد گل، تعداد خوشه گل، تعداد میوه، سطح برگ، طول دمبرگ، طول دمبرگچه، وزن تر میوه و وزن تر اندام هوایی معنی دار و بر روی طول میوه، قطر میوه، نسبت طول به قطر میوه، حجم میوه، وزن خشک میوه، وزن خشک اندام هوایی، ph، tss، ta،tss/ta ، ویتامین ث، سفتی بافت و محتوای آنتوسیانین میوه معنی دار نشد. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که تاریخ کشت 10 آبان و رقم کاماروزا به دلیل سفتی بیشتر و گلدهی بیشتر بر رقم سلوا و تاریخ کشت های 25 آبان و 10 آذر برتری دارد.