نام پژوهشگر: علی اصغر طالبی کهدویی

بررسی خواص حشره کشی اسانس مورخوش zhumeria majdae و پونه کوهی mentha mozaffariani روی سوسک چهارنقطه ای حبوبات callosobruchus maculatus و شپشه آرد tribolium confusum
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده کشاورزی 1388
  مهرنوش نیکویی   سعید محرمی پور

در این تحقیق اثرات اسانس گیاهان مورخوشzhumeria majdae rech f. & wendelbo و پونه کوهی mentha mozaffariani jamzad روی مراحل رشدی دو گونه آفت انباری شامل سوسک چهار نقطه ای حبوبات callosobruchus maculatus (f.) و شپشه آرد tribolium confusum jacquelin du val در شرایط دمایی 1±27 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 5 ±65 درصد و در تاریکی مورد بررسی قرار گرفت. اسانس ها به روش تقطیر با آب استخراج گردیدند. براساس مقادیر lc50، سوسک چهار نقطه ای حبوبات نسبت به شپشه آرد حساسیت قابل توجهی به هردو اسانس از خود نشان داد. در هر دو گونه حشره، با افزایش غلظت و زمان اسانس دهی درصد تلفات افزایش یافت. سمیت تنفسی اسانس پونه کوهی نسبت به اسانس مورخوش از دوام بیشتری برخوردار بود. نتایج نشان داد که اسانس ها به طور معنی داری سبب دور شدن حشرات کامل می گردند. در این پژوهش بیشترین اثرات دورکنندگی اسانس ها روی شپشه آرد صورت گرفت. اثرات تخم و لارو کشی اسانس های گیاهی نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که تخم های مسن نسبت به تخم های جوان حساسیت بیشتری به اسانس ها نشان دادند. اگرچه با افزایش سن لاروی میزان مرگ و میر آن ها نسبت به اسانس های گیاهی کاهش یافت. اسانس ها به طور قابل ملاحظه ای بر میزان تخم ریزی سوسک چهار نقطه ای حبوبات تاثیر نهادند. به طوری که در بالاترین غلظت به کار برده شده (8000 پی پی ام)، اسانس های مورد مطالعه سبب 100 درصد بازدارندگی تخمریزی سوسک چهار نقطه ای حبوبات گردیدند. در این پژوهش اثرات اسانس های گیاهی روی توده محصول انباری نیز مورد بررسی قرار گرفت و نتایج بسیار قابل توجهی حاصل گردید. به طوری که مقادیر lc50 به دست آمده نشان می دهد که اسانس ها به داخل توده ماش نفوذ کرده و حشرات کامل سوسک چهار نقطه ای حبوبات را از بین برده اند. درصد ظهور حشرات نسل f1 در ظروف تیمار شده با اسانس نسبت به شاهد به میزان قابل توجهی کاهش یافت و در بالاترین غلظت های به کار رفته از دو اسانس، درصد ظهور حشرات نسل f1 به میزان 93 تا 97 درصد کاهش یافت. اسانس های مورد مطالعه به طور قابل توجهی درصد تخم ریزی سوسک چهار نقطه ای را در توده محصول کاهش دادند. شناسایی و استخراج ترکیبات شیمیایی اسانس ها با استفاده از دستگاه gc-ms انجام شد. عمده ترین ترکیبات اسانس مورخوش و پونه کوهی به ترتیب لینالول و 1- منتول بودند که در گروه مونوترپنوئیدها جای می گیرند.

فون کنه های هترواستیگما (acari: heterostigmatina) مرتبط با حشرات در برخی از نواحی شمال شرق ایران
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده کشاورزی 1391
  امیر لقمانی   حمیدرضا حاجی قنبر

در تحقیق حاضر که در قالب مطالعه ی فون کنه های هترو استیگمای مرتبط با حشرات در برخی مناطق شمالِ شرق ایران طی سال های 1390 و 1391 انجام گرفت، در مجموع هفت خانواده از 16 خانواده موجود در کوهورت heterostigmatina در مناطق نمونه برداری شده به دست آمد. تعداد گونه های جمع آوری شده 15 گونه از 11 جنس و 7 خانواده است که در این بین، سه گونه برای جهان، یک زیر جنس و 3 گونه (در مجموع 4 گونه) برای فون بندپایان ایران جدید می باشند. گونه هایی که با علامت ** و * نشان داده شده اند به ترتیب برای جهان و ایران جدید می باشند. نام میزبان یا میزبان های هریک از کنه ها نیز در داخل کروشه [] درج شده است. اسلاید تمام نمونه ها در کلکسیون کنه شناسی گروه حشره شناسی کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس تهران نگهداری می شوند. 1- dolichocybidae ? pavania setiformis** loghmani and hajiqanbar sp. n. [onthophagus (palaeonthophagus) vitulus fabricius, 1776 (col.: scarabaeidae)] ? pavania sabzevarensis hajiqanbar and khaustov, 2010 [gymnopleurus mopsus pallas, 1781 (col.: scarabaeidae)] ? pavania onthophagi hajiqanbar and khaustov, 2010 [onthophagus (euonthophagus) amyntas alces fabricius, 1792 (coleoptera: scarabaeidae)] 2- trochometridiidae ? trochometridium mutiliphillum** loghmani and hajiqanbar sp. n. [tricholabiodes sp., dentilla sp. (hym.: mutilidae)] ? trochometridium kermanicum mortazavi and hajiqanbar, 2011 [komarowia tartara saussure, 1880 (hym.: tiphiidae)] ? trochometridium iranicum hajiqanbar and khaustov, 2009 [(dip.: muscidae); komarowia tartara saussure, 1880 (hym.: tiphiidae)] 3- caraboacaridae ? caraboacarus stammeri krczal, 1959 [harpalus (pseudoophonus) rufipes de geer, 1774; harpalus (pseudoophonus) griseus panzer, 1796; harpalus (ophonus) sp. (col.: carabidae)] 4- neopygmephoridae ? pseudopygmephorus spp. [apis mellifera l. (hym.: apidae); rhyssemodes orientalis mulsant and godart, 1875, gymnopleurus mopsus pallas, 1781 (coleoptera: scarabaeidae)] ? parapygmephorus magnisetosus khaustov and zalozhnaya, 2011 [nomia spp., halictus spp. (hym.: halictidae), euocera sp. (hym.: apidae)] 5- scutacaridae ? imparipes (apidacarus) paulyi* ebermann and fain, 2002 [nomia spp. (hym.: halictidae)] ? heterodispus turkmenistanensis khaustov and chydyrov, 2005 [gonocephalum pubiferum reitter, 1904 (col.: tenebrionidae)] ? archidispus minor* karafiat, 1959 [amara (amara) sp. (col.: carabidae)] 6- microdispidae ? premicrodispus krczali* khaustov, 2006 [oxythyrea cinctella schaum, 1841 (col.: scarabaeidae)] ? caesarodispus minutus* (sevastianov, 1981) [tenmothorax sp. (hym.: formicidae)] ? caesarodispus shandizensis** loghmani and hajiqanbar sp. n. [tenmothorax sp. (hym.: formicidae)] 7- acarophenacidae ? acarophenax mahunkai steinkraus and cross, 1993 [alphitobius diaperinus panzer, 1797 (col.: tenebrionidae)]

شناسایی وتنوع گونه ای زنبورهای تخم ریزاره ای (hymenoptera: symphyta) درشمال مرکزی ایران
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده کشاورزی 1392
  محمد خیراندیش کشکویی   علی اصغر طالبی کهدویی

در این مطالعه زنبورهای تخم‏ریز اره ای (hymenoptera: symphyta) در قسمت های شمال مرکزی ایران مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه برداری از مناطق مختلف با استفاده از تور حشره گیری و تله ی مالیز در طی سال های 1388 تا 1390 انجام گرفت. تله های مالیز در مناطق و ارتفاعات مختلف استان‏های مازندران، تهران-البرز، گیلان و قزوین در سال های 1389 و 1390 نصب شد. شناسایی گونه‏ها بر اساس خصوصیات مرفولوژیک انجام شد و در مجموع از 2800 نمونه ی جمع‏آوری شده که متعلق به 102 گونه، 42 جنس و 7 خانواده می باشند، 11 جنس و 40 گونه برای اولین بار از ایران گزارش شد. هم چنین دو گونه‏ی khayrandish, talebi and blank sp. nov. allantus alborzanus و ametastegia persica khayrandish, talebi and blank sp. nov. به عنوان گونه‏ی جدید توصیف شدند. لیست رکوردها و گونه‏های جدید عبارتند از: خانواده‏ی cephidae، hartigia nr. xanthostoma (eversmann, 1847)، خانواده‏ی megalodontesidae، megalodontes guichardi springate, burckhardt and springate, 2011، خانواده‏ی tenthredinidae، زیرخانواده‏ی allantinae،allantus alborzanus khayrandish, talebi and blank, sp. nov., a. cinctus (linnaeus, 1758), a. cingulatus (scopoli, 1763), ametastegia alabastria (konow, 1898), a. persica khayrandish, talebi and blank, sp. nov., a. tenera (fallen, 1808), athalia armeniaca (zombori, 1978)، زیرخانواده‏ی blennocampinae، eutomostethus luteiventris (klug, 1816), halidamia affinis (fallen, 1807), monophadnoides rubi (harris, 1845)، زیرخانواده‏ی heterarthrinae، caliroa varipes (klug, 1816), fenusella hortulana (klug, 1818), heterarthrus microcephalus (klug, 1818), metalus beckeri (konow, 1904), m. pumilus (klug, 1816)، زیرخانواده‏ی nematinae، amauronematus tunicatus (zaddach, 1883), euura nr. atra (jurine, 1807), hoplocampa crataegi (klug, 1816), nematus lucidus (panzer, 1801), n. incompletus forster, 1854, n. oligospilus forster, 1854, n. scotonotus forster, 1854, n. glaphyropus (dalla torre, 1882), pontania proxima (serville, 1823), pristiphora aphantoneura (forster, 1854), p. pallidiventris (fallen, 1808), p. biscalis (forster, 1854)، زیرخانواده‏ی selandriinae، aneugmenus coronatus (klug, 1818), nesoselandria morio (fabricius, 1781) و زیرخانواده‏ی tenthredininae، aglaostigma aucupariae (klug, 1817), a. langei (konow, 1894), macrophya oedipus benson, 1968, m. postica (brullé, 1832), m. superba tischbein, 1852, rhogogaster genistae benson, 1947, r. viridis (linnaeus, 1758), tenthredo bifasciata muller, 1766, t. marginella fabricius, 1793 tenthredopsis litterata (geoffroy, 1785), t. nigella konow, 1891 می‏باشند. کلید شناسایی برای خانواده ها، جنس ها و گونه‏ها ارایه شده است. برای مشخص کردن تنوع گونه‏ای از نمونه‏های جمع‏آوری شده توسط تله های مالیز استفاده شد. نمونه‏های جمع‏آوری شده با نرم افزار sdr 4 مورد بررسی قرار گرفت و شاخص‏های یکنواختی، غنا و تنوع گونه‏ای نشان داد که استان گیلان با 48 گونه و 824 فرد دارای بیش ترین تنوع گونه‏ای و پس از آن به ترتیب استان مازندران با 34 گونه و 358 فرد، استان‏های تهران-البرز با 19 گونه و 109 فرد و قزوین با 14 گونه و 80 فرد در رده های بعدی قرار گرفتند. هم چنین در بین کل نمونه‏های جمع‏آوری شده به ترتیب گونه‏های cladius pectinicornis با 271 نمونه (76/19%)، ametastegia alabastria با 157 نمونه (45/11%) و allantus didymus با 132 نمونه (63/9%) بیش ترین فراوانی را به خود اختصاص دادند.