وضعیت توسعه پایدار در دو برنامه سوم و چهارم توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور بر اساس "شاخص پایداری سن"اندازه گیری شده است. کنترل نسبی عامل ناپایدار درآمدهای نفتی با تشکیل حساب ذخیره ارزی و نیز گسترش نسبی آزادی های اقتصادی و مدنی ، موجب روند رو به بهبود شاخص پایداری در برنامه سوم شد. اما در برنامه چهارم این شاخص هر چند مثبت ، اما روند نزولی و نوسانی یافت. ذخیره سازی ظرفیت ، اعم از منابع و توانمندی ها برای نسل فعلی و آینده امکان تحقق توسعه پایدار را فراهم می سازد.