چکیده در کلان شهرها نیاز روز افزون برای استفاده از امکانات حمل و نقل همگانی، همانند مترو، منطقی به نظر می رسد. علی رغم پندار قدیمی و کلی که در مورد ایمن بودن سازه های زیرزمینی در هنگام زلزله وجود دارد، در سال های اخیر بر اثر زلزله های به وقوع پیوسته، خطوط مترو در نواحی مختلف جهان، دچار خرابی های شدیدی شده اند. بنابراین طراحی دینامیکی این سازه ها هم مانند طراحی استاتیکی آن ها، ضروری به نظر می رسد. با توجه به این که کشور ایران بر روی کمربند لرزه خیزی قرار دارد، هر چند سال، یک زمین لرزه مهم در کشور اتفاق می افتد. بنابراین منطقی به نظر می رسد که طراحی دینامیکی سازه های عمومی و همگانی در کشور، همانند طراحی استاتیکی مورد توجه قرار بگیرد. با توجه به شواهد تاریخی و زمین شناسی، چون در چند سال اخیر در شهر تهران، زمین لرزه ای اتفاق نیافتاده است، بنابراین در صورت وقوع، با توجه به اینکه انرژِی در مدت این چند سال در سنگ ها ذخیره شده اند، زمین لرزه ای با بزرگای زیادی اتفاق خواهد افتاد. بنابراین نیاز به طراحی لرزه ای خطوط مترو با توجه موارد ذکر شده و استفاده همگانی آن ها، الزامی است. در این تحقیق با استفاده از روش های عددی تفاضل محدود و المان محدود و نرم افزارهای flac3d وplaxis به مطالعه تحلیل دینامیکی خط هفت متروی تهران، با شتاب های مختلف لرزه ای پرداخته شده‍‍‍‍‍‍‍‍‍است. زمین ‍‍‍‍لررزه ای که مبنای طراحی قرار گرفته است، زمین لرزه روبار-منجیل می باشد. مدل در معرض چهار شتاب لرزه ای g5/0، g6/0 ، g7/0 و g8/0 قرار داده شده است. با توجه به نتایج، و مشخصات لاینینگ بتن، لاینینگ درمقابل نیروی محوری و گشتاور خمشی ایجاد شده در هر چهار حالت لرزه ای پایدار خواهد ماند و ضریب اطمینان قابل قبولی دارد.