نام پژوهشگر: شیوا دولت ابادی

بررسی و مقایسه رابطه سبک های دلبستگی با طرحواره های ناسازگار اولیه زنان مطلقه ومتأهل
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علامه طباطبایی 1389
  حسین احمددوست   عبدالله شفیع آبادی

هدف پژوهش حاضربررسی ومقایسه رابطه سبکهای دلبستگی باطرحوارهای ناسازگار اولیه در زنان مطلقه و متاهل است. به این منظور 100 نفر زن ?50 زن مطلقه و 50 زن متاهل? براساس نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و علی مقایسه ای می باشد. از ابزارهای پژوهش، پرسشنامه سبک های دلبستگی بزرگسالان و پرسشنامه طرحواره های ناسازگار استفاده شد. تحلیل نتایج با استفاده از رگرسیون گام به گام، آزمون ت مستقل، نشان داد:?از بین سبک های دلبستگی،سبک دلبستگی ایمن رابطه منفی معناداری در پیش بینی طرحواره های ناساز گار اولیه دارد به طوری که هر چه سبک ایمن بیشتر باشد،پیش بینی طرحواره ها ی ناسازگار نیز کاهش پیدا می کند به ترتیب سبک دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا بیشترین رابطه معناداری را با حوزه های طرحواره های ناساز گار اولیه هم در گروه زنان متاهل و هم در گروه زنان مطلقه دارد، سبک اجتنابی15 درصد واریانس مربوط به طرحواره ها راتبیین و پیش بینی می کند و نتایج آزمون نشان داد که سبک های دلبستگی اجتنابی و دو سوگرا با طرحواره های ناساز گار اولیه بین دو گروه تفاوت معناداری در سطح 1/00)وجود دارد ولی بین سبک ایمن بین دو گروه تفاوت معناداری وجود نداشت.

تاثیر آموزش کنترل خشم بر رضایت زناشویی زنان
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علامه طباطبایی - دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی 1391
  سعیده میرشمسی   شیوا دولت ابادی

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر بخشی آموزش کنترل خشم بر رضایت زناشویی زنان مراجعه کننده به پایگاه های مقاومت بسیج شهر یزد در سال 1391 تنظیم گردیده است. در این پژوهش فرض شد که آموزش کنترل خشم بر رضایت زناشویی زنان موثر می باشد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل می باشد. روش نمونه گیری در این پژوهش نمونه گیری تصادفی در دسترس می باشد. به این صورت که دو پرسشنامه خشم اسپیلبرگر و رضایت زناشویی انریچ روی 100 نفر از زنان مراجعه کننده به پایگاه های بسیج اجرا گردید و 30 نفر از زنان که در دو آزمون نمرات پایینی از سطح رضایت زناشویی و همچنین خشم بالاتر از میانگین کسب کرده بودند انتخاب و بطور تصادفی 15نفر در گروه کنترل و 15 نفر در گروه آزمایش جایگزین شدند. برای گروه آزمایش برنامه آموزش کنترل خشم اجرا گردید. آموزش به شکل آموزش کارگاهی و به صورت 12 جلسه 45 دقیقه ای و دو جلسه در هر هفته بود. پس از طی آموزش، هر دو گروه کنترل و آزمایش مجدداً به آزمون کنترل خشم اسپیلبرگر و رضایت زناشویی انریچ پاسخ دادند. روش های آماری مورد استفاده در این پژوهش شامل آمار توصیفی و آمار استنباطی می باشد و برای آزمودن فرضیه از t مستقل و تحلیل کوواریانس استفاده شده است. نتایج بدست آمده از تحقیق نشان داد که آموزش کنترل خشم برافزایش رضایت زناشویی زنان متأهل موثر بوده است. واژه های کلیدی :خشم، کنترل خشم، رضایت زناشویی