اساس شکل گیری یک پژوهش مطرح شدن یک مسأله و فرایند پاسخ گویی به آن است و شرط مسأله، نو بودن موضوع است. هنر فلزکاری غرب ایران در هزاره اول ق.م از نظر تکنیک و تزئینات، تأثیری شگرف بر هنر فلزکاری دوران بعدی داشته است. مطالعه این اشیاء از این جهت مهم و حیاتی است که شالوده اصلی هنر فلزکاری هخامنشی برآن بنیان نهاده شده است و عرصه جدیدی را در مطالعات فلزکاری کهن غرب ایران خواهدگشود. این اشیاء تنها یک آثار هنری ساده نیستند بلکه هر یک از آنها بیانگر افکار، باورها، صنعت، هنر، شیوه های زندگی، اعتقادات مذهبی، فرهنگی و ... سازندگان خود هستند که علی رغم اهمیت ویژه آنها تاکنون پژوهش جامعی در این خصوص صورت نگرفته است.