در این مطالعه اثر دگزامتازون"آگونیست گیرنده های گلوکوکورتیکوئیدی "برتثبیت حافظه با و بدون دخالت گیرنده های gaba-a بخش قاعده ای – جا نبی آمیگدال (bla) مورد بررسی قرار گرفت . موشهای بزرگ آزمایشگاهی نر از نژاد ویستاربصورت دو طرفه در بخش قاعده ای – جانبی آمیگدال کانوله شده ، بعداز یک هفته استراحت با استفاده از دستگاه استپ ثرو برای بررسی یادگیری اجتنابی غیر فعال آموزش داده شدند (شوک با ولتاژ5/1 میلی آمپر بمدت 3 ثانیه). بعداز 24ساعت حافظه ی آنها ارزیابی گردید و زمان تاخیر ورود حیوان به داخل بخش تاریک و زمان سپری شده در بخش تاریک ملاک به یادآوری حافظه قرار گرفت . به حیوانات فورا بعد از آموزش، دگزامتازون (s.c. mg/kg 9/0 ،3/0 ،1/0 ) تزریق شد که به طور وابسته به مقدار موجب افزایش در تثبیت حافظه گردید. این اثر دگزامتازون بواسطه ریز تزریق درون bla موسیمول، آگونیست گیرنده های gaba-a، (g/ratµ 5/0، 25/0، 125/0 ) که قبل از دگزامتازون ( s.c. mg/kg 9/0) تزریق شده بود کاهش یافت. در صورتیکه ریز تزریق درون bla بیکوکولین، آنتاگونیست گیرنده های gaba – a، (g/ratµ 75/0، 5/0، 25/0 ) با یک مقدار غیر موثر ( s.c. mg/kg 1/0) دگزامتازون تثبیت حافظه را افزایش داد. و این در حالی بود که مقادیر مذکور موسیمول و بیکوکولین به تنهایی برحافظه تاثیری نداشتند. نتایج نشان داد که دگزامتازون تثبیت حافظه را افزایش می دهد. از طرف دیگر، به نظر می رسد که گیرنده های gaba-a بخش قاعده ای-جانبی آمیگدال ، این اثر دگزامتازون را میانجیگری می کنند.