پلیمریزاسیون امولسیونی در رده پلیمریزاسیون با فازهای جدا قرار می گیرد. تولید پلی بوتادین به روش پلیمریزاسیون امولسیونی در صنعت به وفور انجام می گیرد. پلی بوتادین کاربرهای فراوانی در صنعت دارد و مهمترین کاربرد آن در تولید ترپلیمر آکریلونیتریل- بوتادین- استایرن با نام تجاری abs است. در این پژوهش سعی شده است که اطلاعاتی راجع به سینتیک تولید پلی بوتادین به دست آید. در این پژوهش از یک راکتور فلزی که قابلیت تحمل فشار بالا را دارا است استفاده شده است. این راکتور دو جداره بوده و دمای درون راکتور توسط آب داخل جداره راکتور تنظیم می شود. برای سنتز پلی بوتادین، از دو نوع امولسیفایر آزمایشگاهی و تجاری و در سه غلظت مختلف استفاده شده است. مقادیر درصد تبدیل به طریق وزن سنجی به دست آمده و با افزایش غلظت امولسیفایر به دلیل افزایش مکانهای هسته گذاری، زمان پایان واکنش، کاهش یافته است. هدایت درون محلول و فشار درون راکتور لحظه اتمام واکنش را به صورت لحظه ای معین می کنند. قطر ذرات اندازه گیری شده با افزایش غلظت امولسیفایر کاهش و تعداد ذرات نیز کاهش می یابند. بدون افزودن بافر به محیط پلیمریزاسیون، سرعت واکنش پلیمریزاسیون به شدت کاهش می یابد. پارامترهای دما و غلظت امولسیفایر، پارامترهای اساسی در این پژوهش هستند.

در این تحقیق، سنتز نانوذرات zns با استفاده از الگوها و پوششهای پلیمری یا سیلیسی، ارزیابی شده است. الگوهای سخت مورد استفاده، پلی استایرن و سیلیس نانوسایز با بازه توزیع اندازه ذرات باریک در محدوده به ترتیب 80-40 نانومتر و 120-80 نانومتر بودند. سنتز نانوذرات در حضور الگوی پلی استایرنی به روش هیدروترمال انجام شده است. دما و زمان قرارگیری در شرایط هیدروترمال در °c 140 و 4 ساعت ثابت در نظر گرفته شد. تصاویر sem از نانوذرات هیبریدی نشان می دهد که حضور همزمان الگوهای سخت پلی استایرنی ( w/v2/7%) و نرم فعال سطحی (cpca (g/l 2/2 منجر به دست یابی ذرات هیبریدی با توزیع اندازه ذرات nm 160-100 می شود. مورفولوژی ذرات تمشکی شکل است و ذرات اولیه آن در محدوده 15-8 نانومتر می باشد. حضور عامل پایدار ساز pvp روی سطح الگو و تمایل ذرات zns در قرارگیری در میان رشته های آن در موقعیت های گروه کربونیل به همراه ممانعت از توده ای نمونه ها، گاف نوار تنظیم پذیر دارد و با افزایش عامل فعال سطح و پیرو آن ریز شدن ذرات، گاف نوار پهنتر (ev 3/8) میشود. روش دیگر بررسی شده برای تشکیل هیبریدهای پلی استایرن – zns، حضور همزمان الگوی پلی استایرنی و عامل کی لیت edta است. مهار +zn2 به وسیله edta، منجر به کنترل فرآیند رشد ذرات و تشکیل هیبرید پایدار در محیط آبی می شود. نتایج ارزیابی های صورت گرفته بوسیله xrd نشان می دهد، دما و زمان قرارگیری در شرایط هیدروترمال °c 140 و 19 ساعت، منجر به تشکیل فاز خالص اسفالریت می شود. تصاویر sem-tem مورفولوژی ذرات را گل کلمی نشان می دهد. ذرات zns روی سطح الگو به صورت نقاط تیره با بیشینه 5 نانومتری در شیارهای زنجیرهای pvp تشکیل شده اند. در مورد هسته سیلیسی، روش هم رسوبی انتخاب شده است. دوپنت های نقره و منگنز جهت فعال سازی شرایط نورتابی در ذرات مورد استفاده قرار گرفته اند. عملیات حرارتی به عنوان یک پارامتر شاخص تاثیرگذار بر ساختار ذرات هیبریدی شناسایی شده اند. به صورتیکه مطابق الگوهای xrd، ساختار اسفالریت zns در دمای محیط در اثر عملیات حرارتی تا 1200 به ترتیب به وورتزیت و zno استحاله انجام می دهد. مطابق طیفهای pl، موقعیت نشر نمونه نورتاب با عملیات حرارتی آن جابجایی آبی پیدا می کند. با این وجود، به دلیل پوشش کربنی باقیمانده از تخریب pvp، شدت نورتابی افت می کند. در مورد منگنز، نورتابی شاخص در محدوده 590 نانومتر در دمای محیط بدون نیاز به عملیات حرارتی ایجاد می شود. مقدار بهینه دوپنت منگنز در این تحقیق در محدوده 2% مولی مشخص شده است. حضور منگنز در ساختار، تغییر شاخصی بر طول موج بیشینه برانگیختگی و گاف نوار دارد. تصاویر sem-tem، مورفولوژی ذرات در این روش را تمشکی نشان می دهد که تطابق نسبی میان لایه تئوری و لایه مشاهده شده وجود دارد. فناوری ارائه شده در این تحقیق برپایه ایجاد لایه نورتاب با ماهیت هیبریدی (هسته – پوسته پلی استایرن – zns:mn) می باشد که جهت استفاده در نمایشگر نشر میدانی (fed) مناسب می باشد.

چکیده استفاده از پلیمرهای رسانا علیرغم کاربردهای گسترده در زمینه های مختلف، به علت فرایند پذیری کم، محدود شده است. پلیمریزاسیون امولسیونی با تولید نانو ذرات پایدار شده در آب مشکل فرایند پذیری این پلیمرها را تا حدودی حل می نماید. در این تحقیق، سنتز پلی آنیلین توسط فرایند پلیمریزاسیون امولسیون معکوس به همراه جنبه های شیمیایی، فیزیکی و ساختاری ماده ی حاصله از طریق این روش پلیمریزاسیون مورد بحث قرار گرفته است. برای سنتز نمک پلی آنیلین از نوع رسانا با فرایند امولسیون معکوس از عامل اکسنده ی بنزوئیل پراکسید در یک حلال غیر قطبی، یک اسید پروتونی عامل دار به عنوان دوپانت و نیز امولسیون کننده و اسید هیدروکلریک جهت بهبود رسانایی محصول استفاده می شود. تأثیر شرایط سنتز مثل مدت زمان واکنش، نوع و غلظت واکنش دهنده ها جهت بهینه سازی بازده ی سنتز و رسانندگی پلی آنیلین بررسی شده است. با سنتز پلی آنیلین در شرایط بهینه، مقدار مقاومت مینیمم برابر با (? 29/8) حاصل شده است. علاوه بر رسانایی، مورفولوژی و دیگر خواص پلی آنیلین به وسیله طیف سنجی ft-ir وsem dsc, وdls بررسی شد. کلمات کلیدی : پلیمریزاسیون امولسیونی، پلیمریزاسیون امولسیونی معکوس، پلیمرهای رسانا، دوپه شدن پلیمرهای رسانا، پلی آنیلین.