در این مطالعه تغییرات هورمون های استروئیدی 11-ketotostesterone (11-kt)، testeosterone (t)، 17?-estradiol (e2) و 17?-hydroxyprogesterone (17?-ohp) و توسعه گنادی تاسماهی سیبری acipenser baerii در محیط محصور بررسی شد. در ابتدای دوره (تیر1388) با استفاده از بیوپسی جنسیت و مرحله رسیدگی 16 ماهی (9 عدد نر و 7 عدد ماده) تعیین شد. با پیشرفت مرحله رسیدگی جنسی (در هر دو جنس تاسماهی سیبری) غلظت 17?-ohp روند افزایشی داشت. سطح هورمون های استروئیدی در هر دو جنس نر و ماده تاسماهی سیبری در فصول مختلف و در مراحل مختلف رسیدگی جنسی متفاوت بود.

اثر غلظت اکسیژن آب بر شاخص های خونی و رشد دو گروه وزنی از فیل ماهیان پرورشی (وزن اولیه 2/49±9/280 و 1/138±9/1217) بررسی شد. تیمار های اکسیژن شامل hypoxia (mg/l 3-2)، normoxia(mg/l 6-5) و hyperoxia (mg/l 6-5) به وسیله تنظیم آب ورودی و تزریق اکسیژن خالص برای تیمار hyperoxia، تنظیم شد. ماهیان به مدت یک هفته با تانک های آزمایش سازگار شده سپس به صورت تصادفی در 9 تانک در هر گروه وزنی توزیع (برای گروه وزنی بالا 3ماهی و برای گروه وزنی پایین 6 ماهی در هر تانک) و به مدت 8 هفته در این شرایط نگهداری شدند. در پایان آزمایش پارامترهای رشد، پارامترهای خون و همچنین ترکیب تقریبی عضله مورد بررسی قرار گرفت. اختلاف معناداری در wt،wg ،bwi ،fi و sgr در هر دو گروه وزنی و cf در گروه وزنی بالا و fl در گروه وزنی پایین مشاهده شد. hct و mchc در گروه وزنی پایین و rbc،mcv و نوتروفیل در گروه وزنی بالا بین تیمارها اختلاف معناداری (p<0.05) داشت. آنالیز ترکیب تقریبی عضله اختلاف معناداری در گروه وزنی پایین نشان نداد اما در گروه وزنی بالا در میزان رطوبت و چربی عضله در تیمارها اختلاف معناداری مشاهده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که سطح بالای اکسیژن اثر مستقیمی روی رشد فیل ماهی دارد بنابراین به کارگیری آن برای فیل ماهی توصیه می گردد.