چکیده: ناهنجاری اسکولیوسیز به عنوان بدشکلی و عدم تقارن ستون مهره، پیچش ستون مهره و انحراف جانبی سطح فرونتال تعریف شده است. ارتباط ویژه ای بین اسکولیوسیز و عملکرد عضلات خلفی تنه گزارش شده است، اما این ارتباط هنوز به خوبی مورد بررسی علمی قرار نگرفته است.? هدف این پژوهش ارزیابی نحوه ی عملکرد عضلات افراد مبتلا به اسکولیوسیز به روش emgحین بالا رفتن و پایین آمدن از پله است. مواد و روش ها تعداد 10 نوجوان 11 تا 17 سال با میانگین سنی 25/1± 3/15سال، قد 76/3±1/159سانتی متر و وزن 35/11± 14/47 کیلوگرم با الگوی انحنای راست سینه ای و زاویه کاب بین 15 تا 30 به عنوان گروه تجربی و 10 نفر از دختران نوجوان سالم با میانگین سنی95/1±7/14، قد63/5±3/161سانتی مترو وزن69/8±9/51 کیلوگرم انتخاب شدند. فعالیت الکترومیوگرافی عضلات راست کننده ستون فقرات در بخش های سینه ای t10 و کمریl3 ، دوسررانی، راست رانی و دوقلو در دو سمت چپ و راست با استفاده از دستگاه emg، 16 کاناله ma300-16 حین فعالیت بالارفتن و پایین آمدن از پله ثبت شد. دو پله به ارتفاع 20 سانتی متر طراحی شد. فرد یک بار با پای چپ و بار دیگر با پای راست شروع به بالارفتن و پایین آمدن می کرد. فرکانس ثبت داده ها hz 2500 بود. سپس با فیلتر مناسب داده ها پردازش شد. همچنین در یک انقباض ماکزیمم ایزومتریک نیز فعالیت emg عضلات موردنظر ثبت گردید. میانگین 7 تکرار برای آنالیز انتخاب شدند. متغییرهای emg شامل rms و mpf بودند. مقادیر این دو متغیر درفعالیت بالارفتن و پایین آمدن از پله با توجه به rms حداکثر انقباض ایزومتریک همسان سازی شدند و سپس در دو گروه مورد مقایسه قرارگرفتند. طرح آزمایش این مطالعه به صورت تحلیل عاملی(5*2*2*2) دارای عامل های سمت بدن با دو سطح(عضلات سمت راست و چپ)، عامل پا با دو سطح(پاهای راست و چپ)، عامل جهت(بالارفتن و پایین آمدن) و عامل عضلات با پنج سطح(عضلات راست کننده ستون فقرات در بخش های سینه ای t10 و کمری l3، راست رانی، دوسررانی و دوقلو) بود. با استفاده از روش آماری آنالیز واریانس چند متغیره برای تحلیل آماری استفاده شد. نتایج به طور کلی شاخص rms در تکالیف بالا رفتن 33% بزرگتر از شرایط پایین آمدن بود. افراد بیمار در هر دو وظیفه (بالارفتن و پایین آمدن) به ترتیب 15% و 20% بیشتر از افراد سالم فعالیت عضلانی داشتند. از نظر شاخص فرکانس گروه سالم وبیمار در بالا رفتن به ترتیب میانه فرکانس 95 و 29/95 هرتز و پائین آمدن به ترتیب 37/93 و19/94 هرتز بودند. افراد سالم وبیمار در هر دو وظیفه از واحدهای حرکتی مشابه استفاده می کردند. میزان rms همسان سازی شده در گروه بیمار در سمت راست عضله راست کننده ستون فقرات در ناحیه سینه ای 13% بیشتر از سمت چپ و در سمت راست ناحیه کمری 16% بیشتر از سمت چپ، مشاهده شد. میزان mpf در گروه بیمار در سمت راست عضله راست کننده ستون فقرات در ناحیه سینه ای 9% بیشتر از سمت چپ، مشاهده شد. نتیجه گیری نهایی میزان شدت فعالیت نسبی عضلات مختلف در بالا رفتن و پائین آمدن از پله، متفاوت است. عملکرد عضلانی بیماران اسکولیوسیز در وظایف ذکر شده متفاوت از گروه سالم می باشد. در مجموع افراد بیمار عملکرد عضلانی بزرگتری نسبت به افراد سالم داشتند. در افراد مبتلا به اسکولیوسیز سمت محدب فعالیت عضلانی بیشتری را نشان داد.