آزمون دما متغیر تأیید کنند? رفتار سُل- ژل پلی ساکارید این صمغ در دماهای بالاتر از °c 40 بود. با افزایش دما از 40 تا 85 درج? سانتیگراد نوعی شبک? ضعیف ژلی در این صمغ تشکیل شده و در نتیجه ، و افزایش می یافت. این صمغ نسبت به تیمارهای حرارتی نظیر استریلیزاسیون و انجماد- خروج از انجماد مقاوم بود. تغییر ph محلول این صمغ از 2 تا 6 و از 10 تا 12 به ترتیب سبب افزایش و کاهش ویسکوزیت? ظاهری شد. افزودن کلرید سدیم تأثیر عمده ای بر رفتار جریان و خواص ویسکوالاستیک محلول صمغ دان? ریحان نداشت. افزودن ساکارز بطور معنی داری سبب افزایش ویسکوزیت? ظاهری محلول صمغ شد. مقایس? خواص ویسکوالاستیک نشان داد که صمغ دان? ریحان مانند زانتان دارای رفتار مایع ساختاری (شبه جامد) بود. رفتار شل شونده با برش بسیار قوی و نیز عدم تبعیت از قانون کوکس- مرز تأیید کنند? وجود کنفورماسیون صلب در مولکول های صمغ دان? ریحان می باشد. صمغ دان? ریحان اثر سینرژیستی بر صمغ های لوبیای لوکاست و گوار نداشت هر چند افزودن آن باعث افزایش ویسکوزیت? صفر مخلوط گردید. 3/0 درصد صمغ دان? ریحان قادر به تشکیل امولسیون پایدار روغن در آب (30 درصد) با انداز? ذرات کمتر از 1 و پتانسیل زتای 1/58- بود که افزایش و کاهش ph به مقادیر 12 و 2 به ترتیب سبب کاهش و افزایش انداز? ذرات و پتانسیل زتای امولسیون شد.