مقدمه و هدف: آسم و چاقی با عملکرد غیرطبیعی تنفسی همراه است. همچنین آسم یکی از علل اصلی بیماری های مزمن در کودکان است که به شدت، زندگی روزمره و مشارکت در فعالیت بدنی آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد. همچنین چاقی می تواند به عوارض تنفسی قابل توجهی منجر شود. فعالیت ورزشی یکی از شایع ترین عوامل تسریع کننده حملات حاد آسمی به شمار می رود. با این حال، نقش تفاوت های محیطی و فعالیت بدنی برعملکرد قلبی تنفسی درکودکان چاق مبتلا به آسم بحث برانگیز است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیررطوبت زیاد و کم برشاخصهای عملکرد قلبی تنفسی کودکان چاق مبتلا به آسم به دنبال اجرای فعالیت هوازی پیشرونده بود. روش شناسی تحقیق: 25کودک چاق (چربی بدنی بیش از 30 درصد و شاخص توده بدنی بیش از 25 کیلوگرم بر متر مربع) مبتلا به آسم (10 نفر) و گروه سالم با ویژگی مشابه (15نفر) فعالیت هوازی پیشرونده وامانده ساز با کارسنج پایی را دردو محیط با درجه حرارت ثابت 2±22 درجه سانتیگراد و رطوب زیاد (5±65?) و رطوبت کم (5±35?) انجام دادند. در طی فعالیت، مقادیرحالت پایدار پارامترهای قلبی تنفسی با استفاده از دستگاه k4b2 تحت کنترل قرار گرفتند، حجم بازدم اجباری درثانیه اول (fev1) و ظرفیت حیاتی اجباری(fvc) و fev1/fvc قبل و بلافاصله بعد از ورزش توسط اسپیرولب اندازه گیری شد. نمونه های بزاقی جهت تعیین مقادیر مالون دی آلدئید (mda) و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل (tac) طی دو مرحله قبل و بعد از فعالیت ورزشی جمع آوری شد. در تحلیل آماری داده ها از t همبسته، t مستقل و آنالیز واریانس یکطرفه استفاده شده است. نتایج: شاخص های عملکرد ریوی از جمله fvc و fev1 به طور قابل توجهی بعد از فعالیت هوازی پیشرونده در محیط با رطوبت زیاد درکودکان چاق مبتلا به آسم کاهش یافت (به ترتیب01/0p=،05/0p=). تغییرات این شاخص ها در محیط با رطوبت کم معنی دار نبوده است. سطح پایه fev1 و fvc در محیط با رطوبت زیاد بیشتر از محیط با رطوبت کم بود. فعالیت هوازی پیش رونده در محیط با رطوبت زیاد باعث افزایش غیر معنی دار مقادیرfev1/fvc در کودکان چاق مبتلا به آسم شد (p=0/18). مقادیر هر یک از این شاخص ها در کودکان سالم نسبت به کودکان آسمی در هر دو محیط بیشتر بوده است. علاوه بر آن میزان پالس اکسیژن در کودکان مبتلا به آسم نسبت به کودکان سالم افزایش معنی داری داشته است و همچنین افزایش این شاخص در محیط با رطوبت کم قابل توجه بوده است. نتیجه گیری: این نتایج نشان می دهد پاسخ های تهویه ای به ورزش در کودکان چاق مبتلا به آسم تحت تاثیر رطوبت، به ویژه رطوبت 5±65? ، تغییر می کند و عملکرد تنفسی در کودکان مبتلا به آسم با عملکرد کودکان سالم متفاوت است. علاوه بر آن انجام فعالیت در محیط با رطوبت زیاد در بهبود عملکرد سیستم تنفسی در کودکان چاق مبتلا به آسم تاثیر گزار است.

هدف این پژوهش بررسی اثر یک جلسه فعالیت استقامتی وامانده ساز بر برخی از شاخص های انعقادی موش های نر قبل و بعد از بلوغ بود. آزمودنی های این پژوهش شامل 63 سر موش نابالغ (5 هفته)، بالغ (14 هفته) و موش هایی بود که دوران بلوغ (9 هفته) خود را می گذراندند. برنامه تمرینی استقامتی وامانده ساز شامل 5 دقیقه دویدن با سرعت 20 متر در دقیقه بر روی نوارگردان بدون شیب و سپس 10 دقیقه با سرعت 25 متر در دقیقه و در نهایت 30 متر در دقیقه تا واماندگی کامل بود. بعد از بی هوشی، خونگیری مستقیم از قلب انجام گرفت و مقادیر فیبرینوژن، aptt، pt و شمارش پلاکتی آنان قبل، بلافاصله و 24 ساعت پس از فعالیت مورد نظر با شیوه های استاندارد ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آنالیز و واریانس یک طرفه و توکی در سطح معناداری 05/0p< انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد در حالیکه یک جلسه فعالیت استقامتی وامانده ساز در موش های بالغ و نابالغ منجر به کاهش معنادار فیبرینوژن بلافاصله بعد از فعالیت می گردد، بطور معکوسی این مقادیر در موش های دوران بلوغ افزایش می یابد. همچنین مقادیر aptt و pt تنها در گروه موش هایی که دوران بلوغ خود را می گذراندند کاهش معنادار داشته است. مقادیر شمارش پلاکتی نیز تنها در گروه موش های دوران بلوغ و در 24 ساعت پس از آزمون کاهش معنادار داشته است. بطور خلاصه با توجه به رابطه ای که بین aptt کوتاه زمان و سطوح افزایش یافته فیبرینوژن پلاسما با خطرات ترومبوامبولیسم و احتمال شیوع بیماری های قلبی و عروقی وجود دارد، به نظر می رسد انجام فعالیت استقامتی وامانده ساز در افراد غیر فعال به ویژه در گروه سنی دوران بلوغ باید با ملاحظات ویژه همراه باشد.