در حال حاضر ماندگاری پیوستگی بین بتن و ورق های پلیمری مسلح با الیاف (frp) به خصوص در تقویت خمشی و برشی اعضاء بتن مسلح از بحرانی ترین مسائل در رابطه با استفاده از ورق frp برای مقاوم سازی و بازسازی سازه ها به حساب می آید. در میان شرایط مختلف، آماده سازی سطحی بتن به عنوان مهم ترین عامل تأثیرگذار در بررسی مقاومت پیوستگی بین بتن و ورق frp به منظور جلوگیری از جداشدگی زودرس حائز اهمیت ویژه ای می باشد که در این کار پژوهشی به آن پرداخته شده است. دراین تحقیق به منظور بررسی اثر آماده سازی سطحی بر مقاومت نهایی اعضای خمشی بتنی، 126 عدد تیر بتنی غیر مسلح با مقیاس کوچک به عرض 100 میلی متر، ارتفاع 150 میلی متر و طول 760 میلی متر ساخته شد. تعداد 63 عدد نمونه ی بتنی از بتن با مقاومت طرح 40 مگاپاسکال و 63 عدد نمونه بتنی از بتن با مقاومت طرح 50 مگاپاسکال ساخته شدند که پس از آماده سازی سطحی با ورق های cfrp و gfrp در یک و دو لایه تقویت شدند. تعداد 6 عدد نمونه بدون تقویت و بقیه نمونه ها با 6 روش مختلف برس زنی، ماسه پاشی، سوراخ زنی، شیارطولی، شیاردایره ای و بدون آماده سازی مورد آماده سازی سطحی قرار گرفتند. لازم به ذکر است برای مشخصات یکسان حداقل سه نمونه ساخته شد.پس از تقویت، نمونه ها تحت آزمایش خمش چهار نقطه ای قرار گرفتند.پارامترهای اندازه گیری در این کار شامل بار، جابجایی وسط دهانه و کرنش در وسط ورق frp بود. نتایج نشان داد که آماده¬سازی سطحی به روش شیاردایره ای و پس از آن روش¬های شیار طولی و سوراخ¬زنی، بار گسیختگی نهایی بیشتری را در تمامی نمونه های تقویت شده با یک لایه ورق frp با مقاومت های بتن مختلف نسبت به سایر روش های آماده سازی سطحی دارا می باشند. نمونه های با مقاومت 50 مگاپاسکال تقویت شده با ورق frp در تمامی روش های آماده سازی سطحی بار نهایی گسیختگی بیشتری را نسبت به نمونه های با مقاومت 40 مگاپاسکال از خود نشان دادند. همچنین نمونه های تقویت شده با ورق cfrp دارای تغییر مکان کمتری نسبت به نمونه های تقویت شده با ورق gfrp می باشند. در نمونه های تقویت شده با ورق های cfrp یا gfrp نمونه با مقاومت بتن 40 مگاپاسکال دارای تغییر مکان بیشتری نسبت به نمونه های 50 مگاپاسکال می باشند. همچنین استفاده از ورق های frp در تقویت خمشی نمونه ها باعث افزایش تغییر مکان در نمونه ها می شد، اما با این وجود تغییر مکان وسط دهانه در نمونه های تقویت شده با gfrp بسیار بیشتر از نمونه های تقویت شده با cfrp بود.

این تحقیق آزمایشی به منظور بررسی ارتباط میان شرایط محیطی (افت و حرارت) و تغییرات در مشخصه های دینامیکی یک سیستم سازه ای انجام شده است. هدف تحقیق و بررسی تغییراتی است که در مشخصه های دینامیکی سیستم های سازه ای، بدون اعمال خسارت، در تحقیقات پیشین پژوهشگران مشاهده شده بود. به این منظور 10 عدد تیر بتن مسلح در دو رده مقاومتی، با ابعاد ثابت و درصد آرماتورهای متفاوت ساخته شد. 9 عدد از تیرها برای بررسی اثر افت در شرایط یکسان و در دمای ثابت آزمایشگاه قرار گرفتند و تنها یک تیر برای بررسی اثر حرارت، خارج از آزمایشگاه قرار داده شد و در دماهای مختلف آزمایش شد. سپس آزمایش های دینامیکی برای دریافت مشخصه های ذاتی دینامیکی، در گام های مختلف زمانی و در حرارت های مختلف صورت گرفتند. نتایج آزمایش ها نشان می دهند که با گذشت زمان، فرکانس های کلیه تیرها کاهش پیدا کرده، به طوریکه درصد این کاهش در نمونه های دارای آرماتور قوی تر و بتن با مقاومت بالاتر، کمتر از سایر نمونه ها است. ضمن این که درصد تغییرات فرکانس ها در نمونه های دارای آرماتور کششی و فشاری برابر، نسبت به سایر نمونه ها کمتر می باشد. همچنین فرکانس های تیرها در اثر افزایش حرارت، کاهش و با کاهش حرارت، یک روند افزایشی از خود نشان دادند. نسبت های میرایی تیرها در اثر افت روند افزایشی و یا کاهشی مشخصی نداشتند، اما در اثر افزایش حرارت، افزایش پیدا کردند. ضمن اینکه شکل مودها به تغییرات حرارت و افت حساس نبودند.