این تحقیق در قالب 4 آزمایش انجام شد. در آزمایش اول، تاثیر غلظت های مختلف موسیلاژ اسفرزه و یک محلول نگهدارنده تجاری و همچنین ارتفاع محلول، در آزمایش دوم، تاثیر غلظت های مختلف موسیلاژهای ریحان، پنیرک و تخم شربتی بر ویژگیهای پس از برداشت ژربرا، در آزمایش سوم، تاثیر گلهای ژربرا و مریم و در آزمایش چهارم تاثیر نرگس، میخک و شب بو بر ویژگیهای پس از برداشت یکدیگر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش اول نشان داد بیشترین مقدار وزن تر و عمر گلجایی مربوط به تیمار محلول نگهدارنده تجاری در ارتفاع 18 سانتیمتر و بیشترین قطر مربوط به تیمار اسفرزه 750 پی پی ام با ارتفاع 13 سانتیمتر بود. همچنین در ارتباط با هدایت هیدرولیکی ساقه، وزن محلول نگهداری تیمار ارتفاع 18 سانتیمتر، در 15 دقیقه اول کاهش معنی داری را نسبت به سایر تیمارها نشان داد. نتایج آزمایش دوم نشان داد غلظت30 پی پی ام، بیشترین تاثیر را در افزایش میزان وزن تر و قطر گل داشته است. بیشترین میزان گندیدگی ساقه، کدر شدن رنگ محلولهای نگهداری و کمترین مقدار ph، مربوط به تیمار ریحان با غلظت 750 پی پی ام بود. نتایج آزمایش سوم نشان داد که حضور گلهای مریم در کنار گلهای ژربرا سبب کاهش معنی دار عمر گلجایی گلهای ژربرا و حضور گلهای ژربرا موجب کاهش معنی دار وزن تر گلهای مریم شد. نتایج آزمایش چهارم نشان داد که حضور گلهای شب بو و نرگس در کنار هم موجب کاهش معنی دار عمر نگهداری نرگس ها گردید. قطر میخک نیز هنگامیکه در کنار نرگس قرار گرفت، کاهش معنی داری نسبت به دیگر تیمارها نشان داد. کدر شدن محلولهایی که تنها یک نوع گل در آن قرار داشت کمتر از محلولهایی بود که دارای دو نوع گل بودند، اما این اختلاف تنها در محلول نرگس + میخک معنی دار شد.

در این تحقیق برای اولین بار پروتوکل ازدیاد رویشی 4 گونه از گونه های رز بومی ایران ( rosa beggeriana، rosa canina، rosa foetida persiana و rosa foetida bicolor) از طریق کشت بافت گزارش شده است. در کلیه مراحل انجام آزمایش ها از ریزنمونه جوانه جانبی که در فصول مختلف تهیه شده بود، استفاده شد. میزان تولید شاخساره های جانبی حاصل از کشت جوانه جانبی در محیط کشت های vs، ms، wpm، b5، sh و ½ sh در حضور تنظیم کننده های بنزیل آمینو پورین (bap)، کینتین (kin)، تیدیازورون (tdz) و جیبرلیک اسید (ga3) در ترکیب با نفتالین استیک اسید (naa) مورد ارزیابی قرار گرفت. غلظت های مختلفی از تنظیم کننده ها در مراحل استقرار، پرآوری و ریشه زایی در این گونه ها مورد آزمایش قرار گرفتند و نتایج متفاوتی با توجه به نوع گونه بدست آمد. کلیه طرح های آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با تعداد تیمار و تکرار مشخص برای هر آزمایش بوده است. همچنین نوع درپوش نیز در آزمایشی مورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش مربوط به گونه r. beggeriana در مرحله پرآوری از تنظیم کننده های رشد bap (0، 1،0/5، 2 و 0/1 میلی گرم در لیتر)، tdz (0، 0/05، 0/5 و 0/1 میلی گرم در لیتر) و kin (0، 0/5، 1 و 2 میلی گرم در لیتر) در ترکیب با 0/1 میلی گرم در لیتر naa و در مرحله ریشه زایی از محیط کشت ½ vs در ترکیب با غلظت های 0، 0/3، 0/6 و 0/9 میلی گرم در لیتر iba و naa استفاده شد. در گونه r. canina نیز در مرحله پرآوری از دو محیط کشت vs و ms در ترکیب با غلظت های (0، 1/5، 1، 0/5، 2 میلی گرم در لیتر) bap، (0 و 0/5 میلی گرم در لیتر) ga3 و (0 و 0/1 میکرومولار) naa و در مرحله ریشه زایی از دو محیط کشت vs و ½ vs در ترکیب با تنظیم کننده های رشد iba و naa (0، 0/3، 0/6 و 0/9 میلی گرم در لیتر) استفاده شد. با توجه به نتایج، بهترین محیط کشت برای هر چهار گونه، محیط کشت vs و بهترین نوع درپوش، درپوش پلاستیکی بود و در نهایت غلظت 2 - 0/5 میلی گرم در لیتر bap در ترکیب با 0/1 میلی گرم در لیتر naa به عنوان تیمار مناسب برای مرحله پرآوری و غلظت 0/3 میلی گرم در لیتر iba برای مرحله ریشه زایی در دو گونه r. canina و r. beggeriana معرفی شده است. همچنین 95 درصد از گیاهچه های ریشه دار شده این دو گونه پس از یک ماه قرار گرفتن در محیط گلخانه بطور موفقیت آمیزی سازگار گردیدند. در مورد دو گونه r. foetida bicolor و r. foetida persiana بسیار کند رشد بوده و در کشت بافت پاسخ مناسبی جهت ریزازدیادی نشان ندادند.

این مطالعه با هدف باززایی مریستم 7 رقم گیلاس (پیش رس مشهد، زرد، حاج یوسفی، تکدانه، سیاه مشهد، دوم رس و بینگ) در سه آزمایش مستقل در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی طی سال های 92-94 اجرا گردید. در آزمایش اول، اثرات نوع محیط کشت (wpm، ms و ql)، غلظت های مختلف بنزیل آدنین(0، 5/0 و 1 میلی گرم بر لیتر)، کاربرد آنتی اکسیدان (150 میلی گرم بر لیتر اسید آسوربیک و 100 میلی گرم بر لیتر اسید سیتریک) و اندازه ریزنمونه (2/0-4/0 و 5/0-7/0 میلی متر) بر درصد بقا، قهوه ای شدن و آلودگی مریستم ها مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش دوم با هدف بررسی اثرات نوع محیط کشت (wpm، ms و ql) و غلظت های مختلف بنزیل آدنین (0، 1 و 2 میلی گرم بر لیتر) بر کیفیت گیاهچه، تعداد برگ، تعداد و طول شاخه و آزمایش سوم با هدف بررسی اثرات پایه (gisela 5، mm60 و phl) و نوع پیوند بر درصد گیرایی پیوند انجام گرفت. این مطالعه با استفاده از آزمایشات فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار و هر تکرار شامل سه ریزنمونه اجرا شد. نتایج آزمایش اول نشان دادکه محیط های کشت wpm و ms در همه ارقام به ترتیب سبب افزایش درصد بقا و افزایش درصد قهوه ای شدن گردیدند. هم چنین ارقام در پاسخ به غلظت های مختلف بنزیل آدنین پاسخ متفاوتی داشتند به طوری که بیشترین درصد بقا در ارقام پیش رس مشهد و بینگ در غلظت 1 میلی گرم بر لیتر و در رقم حاج یوسفی در غلظت 5/0 میلی گرم بر لیتر ایجاد شد. با افزایش اندازه ریزنمونه و کاربرد آنتی اکسیدان در همه ارقام درصد بقا نیز افزایش یافت. نتایج آزمایش دوم نشان داد که بیشترین تعداد برگ و تعداد شاخه در محیط کشت wpm و کمترین تعداد در محیط کشت ql ایجاد شد. ارقام در پاسخ به غلظت های مختلف بنزیل آمینو پورین برای تعداد برگ، تعداد شاخه و کیفیت یکسان نبودند به طوری که ارقام بینگ و پیش رس مشهد به ترتیب بیشترین تعداد شاخه و تعداد برگ را در غلظت 2 میلی گرم بر لیتر بنزیل آمینوپورین با بالاترین کیفیت ایجاد نمودند و دیگر ارقام به ویژه رقم حاج یوسفی در غلظت 1 میلی گرم بر لیتر تعداد برگ، شاخه بیشتر و با کیفیت بالاتری را ایجاد نمودند. ارقام از حیث طول شاخه نیز تفاوت معنی داری با یکدیگر داشتند به طوری که رقم حاج یوسفی در محیط کشت ms در غلظت 1 میلی گرم بر لیتر بیشترین طول شاخه را ایجاد نمود. نتایج آزمایش سوم (ریزپیوندی) نشان داد که رقم، پایه و نوع پیوند اثرات معنی داری بر درصد گیرایی پیوند داشتند به گونه ای که ارقام تکدانه و دوم رس روی پایه mm60 بالاترین میزان گیرایی را نشان دادند. هم چنین پیوند اسکنه نسبت به پیوند قاشی گیرایی بیشتری را ایجاد نمود.

چکیده ندارد.

به منظور مطالعه امکان اهلی نمودن گیاه نوروزک (salvia leriiifolia) با رویکرد استفاده در فضای سبز، مطالعاتی در طی دو سال زراعی 86-87 انجام شد. در بخش مطالعات رویشگاهی ویژگیهای اکولوژیکی و بیولوژیکی گیاه در رویشگاه کوهسنگی مشهد (پارک کوهسنگی) در استان خراسان، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که این گونه در شیب جنوبی و شیب 57 درجه و ارتفاع از سطح دریا 990 متر، با متوسط بارندگی سالانه 254 میلیمتر و متوسط درجه حرارت سالیانه 14/2 درجه سانتیگراد رشد می کند و بستر رشد نوروزک در این رویشگاه بستر سنگی می باشد و نتیجه آزمایش خاک این گونه در منطقه هلالی بجستان، بافت خاک سبک سندی لوم با پی اچ 7/9 (گرایش به قلیایی) را نشان داد. مطالعه مراحل فنولوژیکی گیاه در رویشگاه طبیعی کوهسنگی نیز حاکی از آن بود که چرخه زندگی این گونه حدود 159 روز معادل 1866 درجه روز- رشد بطول می انجامد. شروع رشد از اواخر بهمن تا اوایل اسفند آغاز و پایان چرخه رشد، بسته به شرایط آب و هوایی و بستر (سنگی و سبک) از مرداد تا نیمه پاییز متغیر است. در بخش بررسی جوانه زنی نیز مطالعه خصوصیات جوانه زنی بذر در شرایط هوای آزاد در بستر پارچه مرطوب و در آزمایشگاه همراه با کاربرد نیترات پتاسیم و اسید جیبرلیک ، مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن بود که بهترین تاریخ جوانه زنی در شرایط هوای آزاد در ماههای اسفند و فروردین ماه بود بطوریکه بیشترین درصد و سرعت جوانه زنی به ترتیب در ماههای اسفند و خرداد حاصل شد ولی در تیمارهای اسید جیبرلیک و نیترات پتاسیم جوانه زنی مشاهده نشد. در بخش زراعی، آرایش کاشت (کرتی-ردیفی، کنار پشته ای، وسط پشته ای) و عمق کاشت (1، 1/5 و 2/5) سانتیمتر بررسی شد. نتایج نشان داد بیشترین درصد سبز شدن مربوط به کشت کرتی و عمق 1 سانتمتر می باشد. عمق 1 سانتیمتر در سه آرایش کاشت تفاوت معنی دار، و عمقهای 1/5 و 2/5 ساتیمتر در کشت های کرتی و کنار پشته ای نسبت به کشت وسط پشته تفاوت معنی دار داشتند. بیشترین سرعت سبز شدن در کشت کرتی بود و با افزایش عمق سرعت سبز شدن کاهش نشان داد. در بخش تکثیر بذری، روش کاشت ( نشائی و مستقیم)، بستر کاشت ( حاوی کوکوپیت و حاوی کود گاوی پوسیده) و فواصل آبیاری(3، 5، 10 و 15 روز) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایح حاکی از آن است که گیاهان حاصل از کشت نشائی رشد بهتری داشته، همچنین در بستر حاوی کوکوپیت نسبت به کودگاوی پوسیده، گیاهان رشد بهتری داشتند. تیمار فواصل آبیاری نشان داد که کاهش دفعات آبیاری در تمامی صفات به جز طول برگ(p>0/05) تاثیر داشته است.

تولید میوه انار در منطقه فردوس طی سالهای اخیر توسط عارضه ناشناخته ای به نام دانه سفیدی مختل شده است. با توجه به اهمیت کیفیت میوه انار در صادرات آن و اینکه هیچ اطلاع دقیقی درباره این عارضه در دسترس نسیت، این پژوهش با هدف بررسی نحوه بروز عارضه دانه سفیدی در طی فرآیند رسیدن میوه و ارزیابی خسارات وارده به میوه انار توسط این عارضه صورت گرفت. بررسی روند تغییرات فیزیکی و شیمیایی میوه در طی رسیدن از 75 روز پس از تشکیل میوه همزمان با آغاز رنگ گیری میوه به صورت هفتگی انجام شد و در 124 روز پس از تشکیل میوه انار، اولین علائم عارضه دانه سفیدی که زرد شدن آریلهای میوه است مشاهده شد. میوه های معیوب درصفات دانسیته میوه، درصد آبمیوه، اسیدیته قابل تیتراسیون، آسکوربیک اسید، موادفنولیک و آنتوسیانین موجود در آبمیوه روند کاهشی سریعتری نسبت به میوه های سالم نشان دادند، و در صفات درصد پوست میوه، درصد ماده خشک آبمیوه، اسیدیته آبمیوه، مواد جامد محلول و قند کل محلول آبمیوه روند افزایشی سریعتری نسبت به میوه های سالم داشت. بروز عارضه دانه سفیدی تنها در میوه های حاصل از نوبت گلدهی اول دیده شد. میزان موادجامد محلول، قند کل محلول، نشت الکترولیت پوست وآریل و رنگدانه های پلی مریک میوه های معیوب از میوه های سالم بیشتر بود. میزان آنتوسیانین موجود در آبمیوه، مواد فنولیک، فعالیت آنتی اکسیدانتی آبمیوه، اسیدیته قابل تیتراسیون و آسکوربیک اسید و سفتی میوه در میوه های معیوب از میوه های سالم کمتر بود. مقدار عناصر پتاسیم، منیزیم و بور در آبمیوه های معیوب بیشتر از میوه های سالم بود و مقدار عناصر آهن روی وکلسیم در آبمیوه های معیوب کمتر از میوه های سالم بود.