پسته یکی از مهمترین اقلام باغی کشور و از عمده ترین محصولات صادراتی غیر نفتی می باشد. شهرستان رفسنجان واقع در استان کرمان به عنوان یکی از مهمترین مناطق پسته کاری جهان شناخته شده است.پسته تازه قابلیت ماندگاری طولانی ندارد و در صورت عدم انبارداری مناسب باید در مدت کوتاهی مصرف شود. این مطالعه به منظور بررسی اثر دما، آسکوربیک اسید و نوع بسته بندی بر روی ماندگاری پسته تازه صورت گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا" تصادفی انجام شد. در این پژوهش از رقم اوحدی به عنوان یکی از ارقام اصلی صادراتی پسته در ایران استفاده شد. نمونه های آزمایش از ایستگاه تحقیقات پسته کشور واقع در رفسنجان جمع آوری شده و در آزمایشگاه پسته های با کیفیت بهتر از پسته های نا مرغوب جدا شدند. سپس محلول اسید آسکوربیک را با دو غلظت 10 و 20 پی پی ام تهیه نموده و در مقابل شاهد به نمونه ها اسپری شدند. سپس نمونه ها پس از خشک شدن در محیط آزمایشگاه، در سه فیلم سلوفان، پلی اتیلن و پلی پروپیلن بسته بندی شدند. نمونه های بسته بندی شده هر کدام با سه تکرار در سه دمای 4 درجه با رطوبت نسبی 98 درصد، 17 درجه با رطوبت نسبی 87 درصد و 25 درجه سانتیگراد با رطوبت نسبی 60 درصد قرار گرفتند. نمونه ها را هر 3 روز یک بار وزن کرده سپس با توجه به وزن اولیه نمونه ها در زمان شروع انبارداری، در صد کاهش وزن محاسبه گردید. بعد از اتمام عمر انباری نمونه ها را از انبار خارج نموده و پس از آن ارزیابی خواص ظاهری شامل بافت ، طعم و رنگ نمونه ها انجام شد. در این آزمون از افراد مختلف به عنوان پانلیست استفاده شد و ارزشگذاری بین اعداد 1 تا 5 صورت گرفت که عدد 1 بهترین و عدد 5 بدترین کیفیت ظاهری و بازار پسندی را نشان می داد. پس از پوست گیری نمونه ها، آنها را در آون 70 درجه به مدت 24 ساعت قرار داده تا کاملا" خشک شوند. سپس مغز پسته را توسط آسیاب پودر کرده و میزان ارزش اسیدی، ارزش پراکسید، درصد روغن، میزان قند و رشد آسپرژیلوس نمونه ها اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار sasو رسم نمودارها با نرم افزار excel انجام گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که پوشش پلی پروپیلن قابلیت نگهداری بهتری نسبت به سایر پوشش ها دارد. همچنین دمای 4 درجه سانتی گراد در حفظ خصوصیات و نگهداری پسته ها اثر بهتری داشت. نتیجه بررسی اثر میزان آسکوربیک اسید نیز نشان داد که تیمار آسکوربیک اسید به غلظت 20پی پی ام بهترین نتیجه را در انبارمانی و حفظ خصوصیات کمی و کیفی پسته دارد. در دمای 4 درجه سانتی گراد و در پوشش سلوفان رشد قارچ آسپرژیلوس کمتر بود.

این پژوهش با هدف بررسی اثر محلول¬پاشی کلرید کلسیم و اسید ایندول بوتریک بر برخی صفات کمی و کیفی میوه و میزان عارضه لکه پوست استخوانی در پسته رقم کله قوچی انجام شد. این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 9 تیمار و 3 تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل سطوح مختلف کلرید کلسیم (صفر، 5/2 و 5 در هزار) و فاکتور دوم غلظت¬های مختلف اسید ایندول بوتریک (صفر، 25 و 50 میلی¬گرم در لیتر) بود. کاربرد ترکیب کلرید کلسیم 5 در هزار با اسید ایندول بوتریک 50 میلی¬گرم در لیتر، ترکیب کلرید کلسیم 5/2 در هزار و اسید ایندول بوتریک 25 میلی¬گرم در لیتر و کاربرد منفرد کلرید کلسیم 5 در هزار به ترتیب باعث افزایش %36 ، %30 و %30 غلظت کلسیم اندوکارپ میوه پسته نسبت به شاهد شدند. تیمار کلرید کلسیم 5 در هزار باعث کاهش 3/8 درصدی غلظت منیزیم اندوکارپ نسبت به شاهد شد. ترکیب کلرید کلسیم و اسید ایندول بوتریک 25 و 50 میلی¬گرم در لیتر باعث کاهش چشمگیر غلظت پتاسیم اندوکارپ میوه شد. محلول¬پاشی تکی کلرید کلسیم 5 در هزار و ترکیب کلرید کلسیم 5/2 در هزار و اسید ایندول بوتریک 25 میلی¬گرم در لیتر به ترتیب باعث افزایش %5/36 و %35 درصدی نسبت کلسیم به منیزیم نسبت به گیاهان شاهد شدند. حداقل عارضه لکه پوست استخوانی درکاربرد منفرد 25 میلی¬گرم در لیتر اسید ایندول بوتریک و ترکیب آن با کلرید کلسیم 5/2 و 5 در هزار مشاهده شد که به ترتیب باعث کاهش%7/54، %9/65 و %4/69 عارضه نسبت به تیمار شاهد شدند. کاربرد منفرد کلرید کلسیم 5 در هزار و ترکیب اسید ایندول بوتریک 25 میلی¬گرم بر لیتر با 5/2 و 5 در هزار کلرید کلسیم به ترتیب باعث افزایش %30، %39 و %44 درصد تشکیل میوه نهایی نسبت به شاهد شد. کلرید کلسیم و اسید ایندول بوتریک و ترکیب این دو عامل اثر معنی¬داری بر درصد پوکی میوه، درشتی میوه، عیار، درصد ماده خشک پوست سبز و درصد ماده خشک دانه نداشت. تیمار کلرید کلسیم 5 در هزار باعث افزایش%5/22 میزان ناخندانی میوه پسته نسبت به گیاهان شاهد شد، در حالی که تیمار منفرد غلظت¬های 25 و 50 میلی¬گرم در لیتر اسید ایندول بوتریک به ترتیب باعث کاهش %6/42 و %4/28 میزان ناخندانی میوه پسته شدند. کلرید کلسیم 5 در هزار باعث کاهش%3/36 درصدی بدشکلی دانه نسبت به حالت عدم کاربرد این تیمار شد. هم چنین کاربرد اکسین 25 میلی¬گرم در لیتر به تنهایی و در ترکیب با کلرید کلسیم 5 در هزار، به ترتیب باعث کاهش %6/23 و %4/61 درصد بدشکلی دانه شد. نتایج این پژوهش نشان داد اگرچه کاربرد کلرید کلسیم با غلظت 5 در هزار به تنهایی و یا در ترکیب با اکسین اثرات مثبتی بر برخی صفات مذکور داشت، ولی ترکیب اسید ایندول بوتریک 25 میلی¬گرم در لیتر با سطوح مختلف کلرید کلسیم منجر به نتایج به مراتب بهتری در کاهش عارضه لکه پوست استخوانی، افزایش درصد تشکیل میوه، کاهش درصدناخندانی و بدشکلی میوه پسته شد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر پرولین،پروتئین کل،قند وعناصر غذایی در مقاومت به سرما در جوانه گل طی فصل زمستان وبهار بود. سرمای بهاره عامل مهم کاهش محصول پسته بوده وباعث کاهش کیفیت وکمیت محصول می شود.این پژوهش در قالب طرح کرت خردشده با فاکتور اصلی زمان نمونه برداری وفاکتور فرعی ارقام احمدآقایی، فندقی، کله قوچی واکبری پسته در سه تکرار در دانشگاه فردوسی مشهد وموسسه تحقیقات پسته کشور اجرا شد. میزان پرولین ونسبت آن با قندهای محلول، میزان پروتئین وعناصر غذایی در جوانه پسته بعد از ریزش برگها، درطی فصل خواب، باز شدن گلها(زمان باز شدن بستگی به نوع رقم دارد) وبعد از سرمای بهاره که در تاریخ 1387/1/15 وبه مدت یک شب دمای محیط نزدیک به 6 درجه سانتیگراد رسید، اندازه گیری شد. نتایج نشان داد بیشترین مقدار پرولین درچهار رقم مورد آزمایش در فصل خواب جوانه در اواسط بهمن ماه بود ولی بیشترین مقدارآن در رقم احمد آقایی در دوره باز شدن گلها(27/36 میلی گرم بر گرم وزن تر جوانه)بوقوع پیوست ودوره بعدازسرمازدگی بهاره مقدار آن (26/72 میلی گرم بر گرم وزن تر جوانه) بود که این مقدار نسبت به ارقام دیگر مورد آزمایش (اکبری، اوحدی وکله قوچی) بیشتر بود. کمترین مقدار پرولین (7/863 میلی گرم بر گرم وزن تر جوانه) نیز مربوط به رقم احمدآقایی در دوره متورم شدن جوانه هابود. میزان پروتئین در زمان بعدازریزش برگ ها (بترتیب28/22%، 28/93، 27/95 و29/24 %)، اواسط بهمن (29/34، 27/75، 30/45 و29/30%)، متورم شدن جوانه ها (30. 29، 27. 63، 25. 39و 30. 64%) تقریبا یکسان وپایین بود ولی در دوره باز شدن گلها مقدار پروتئین (70/79، 58/36، 71/25 و66/30%) بطور معنی داری افزایش داشت. بیشترین میزان قند در ارقام مورد مطالعه می توان بین زمانهای ریزش برگها تا قبل از متورم شدن جوانه ها تلقی کرد زیرا می توان گفت که قند در طی زمستان در گیاه ذخیره می شود به این صورت که بیشترین میزان قند در رقم کله قوچی (93/67 میلی گرم در گرم وزن تر جوانه)دردوره بعد از ریزش برگ ها بود وکمترین مقدار این ترکیب دردوره باز شدن گلها درارقام احمدآقایی (14/00 میلی گرم بر گرم وزن تر جوانه)، اوحدی (12/67 میلی گرم بر گرم وزن ترجوانه) وکله قوچی (12/00 میلی گرم بر گرم وزن تر جوانه)ودر رقم اکبری دربعد از سرمای بهاره (13/00 میلی گرم بر گرم وزن تر جوانه)بود.علاوه براین ترکیبات،مقدار عناصر غذایی مانند ازت، فسفر،پتاس و... مورد ارزیابی قرار گرفتند که نتایج نشان داد که بین میزان عناصر غذایی ومقاومت به سرما ارتباط بسیار تنگاتنگی وجود دارد.