پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای خودتعیینی در رابطه سبکهای فرزندپروری و اهمال کاری انجام شد. نمونه ای مشتمل بر 555 دانشجو(345 نفر دختر و 210 نفر پسر) رشته های مختلف از 9 دانشکده دانشگاه شیراز که به شیوه نمونه گیری طبقه ای و خوشه ای با واحد نمونه ای کلاس انتخاب شده بودند، سه پرسشنامه محیط تربیت خانواده (نقاشیان،1358)، مقیاس اهمال کاری تحصیلی (سولومون، 1998) و پرسشنامه خودتعیینی (شلدون و دسی، 1996) را تکمیل کردند. برای تحلیل اطلاعات از روش آماری رگرسیون استفاده شد. شواهد موید پایایی و روایی مطلوب مقیاس ها بود. مدل اصلی پژوهش در قالب سه مسیر مورد بررسی قرار گرفت؛ مسیر اول به بررسی تأثیر ابعاد محبت و کنترل بر اهمال کاری تحصیلی، مسیر دوم به بررسی تأثیر ابعاد محبت و کنترل بر خودتعیینی، مسیر سوم به بررسی تأثیر همزمان ابعاد محبت و کنترل و خودتعیینی بر اهمال کاری تحصیلی پرداخت. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که ابعاد محبت و کنترل به صورت مستقیم و منفی اهمال کاری تحصیلی را پیش بینی می کند، بعد محبت به صورت مستقیم و مثبت خودتعیینی را پیش بینی می کند و همچنین بعد محبت به واسطه خودتعیینی، اهمال کاری تحصیلی را به گونه منفی پیش بینی می کند. یافته ها با توجه به تحقیقات پیشین به بحث گذاشته و در پایان پیشنهادات، کاربردها و محدودیتها بیان گردیده است.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه خوش بینی تحصیلی و هسته کنترل معلم با مدیریت کلاس و پرخاشگری دانش آموزان بود . برای این منظور 310 نفر از معلمان ابتدایی و1550نفر از دانش آموزان کلاس های اول تا پنجم ابتدایی در این تحقیق شرکت داشتند. پرسشنامه خوش بینی تحصیلی (هوی و همکاران، 2008)، هسته کنترل معلم (رز و مدوای، 1981)، و مدیریت کلاس (کاپا، 2005) توسط معلمان پاسخ داده شد. پرسشنامه پرخاشگری دانش آموزان (شهیم، 1385) نیز توسط معلمانی که به پرسشنامه های خوش بینی تحصیلی، هسته کنترل معلم و مدیریت کلاس پاسخ داده بودند؛ تکمیل گردید. به منظور تعیین روایی و پایایی پرسشنامه ها بطور کلی از روش های آلفای کرونباخ، ضریب کودرریچاردسون(20) و همبستگی تک تک سوالات با نمره کل استفاده شد. نتایج نشان داد که همه پرسشنامه ها دارای روایی و پایایی مطلوب برای استفاده در فرهنگ ایرانی هستند. تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل رگرسیون چندگانه، نشان داد که خوش بینی تحصیلی معلم قادر به پیش بینی مدیریت کلاس، پرخاشگری و ابعاد آن بود. همچنین هسته کنترل معلم نیز توانست پرخاشگری کلی و رابطه ای دانش آموزان را پیش بینی کند. علاوه بر این در میانگین نمرات مدیریت کلاس، هسته کنترل و خوش بینی تحصیلی معلمان زن و مرد تفاوت معناداری وجود نداشت. اما در پرخاشگری کلی و آشکار دانش آموزان تفاوت معنی داری بین میانگین نمرات دختران و پسران وجود داشت.

ورزشکاران اغلب به دنبال مداخلاتی هستند تا اثرات تمرینات ورزشی خود را به حد مطلوب برسانند که یکی از مداخلات جدید، استفاده از تیپ های ورزشی از جمله کینزیوتیپ می باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تکنیک تسهیلی کینزیوتیپینگ عضله چهارسر رانی بر برخی از شاخص های آمادگی جسمانی از جمله قدرت عضلانی، توان، سرعت، چابکی و نیز میزان درک تلاش بود. بدین منظور 40 ورزشکار(20 دختر و 20 پسر) عضو تیم های منتخب دانشجویی با میانگین سنی 97/2±18/22 سال، قد 68/7±42/167سانتی متر، وزن 72/9±19/61 کیلوگرم به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت نمودند. آزمونها در سه جلسه جداگانه و در وضعیت های بدون کاربرد کینزیوتیپ، بلافاصله و 24 ساعت پس از کاربرد کینزیوتیپ بر ناحیه قدامی ران و مفصل زانو، انجام شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که حداکثر قدرت ایزومتریک ارادی عضله چهارسر رانی، توان و سرعت دویدن بلافاصله و 24 ساعت پس از کاربرد تیپ نسبت به وضعیت بدون کاربرد تیپ افزایش معناداری داشته است. همچنین نتایج حاصل از مقایسه قدرت عضله چهارسر ران و توان در وضعیت 24 ساعت پس از کاربرد تیپ نسبت به بلافاصله پس از کاربرد تیپ از نظر آماری معنادار بود در صورتی که این مقایسه در مورد سرعت دویدن معنادار نبود. تحلیل داده ها حاکی از آن بود که کینزیوتیپ نمی تواند به شکل آنی چابکی ورزشکاران را تحت تاثیر قرار دهد اما پس از 24 ساعت نسبت به وضعیت بدون کاربرد تیپ منجر به افزایش معناداری در چابکی شد. همچنین با مقایسه نتایج حاصل از کاربرد کوتاه مدت و طولانی مدت کینزیوتیپ نیز مشاهده شد که تیپ کینزیو می تواند به صورت فزآینده و معناداری چابکی را پس از 24 ساعت افزایش دهد. تجزیه و تحلیل یافته های حاصل از ارزیابی میزان درک تلاش ورزشکار نشان دهنده عدم تاثیر معنادار کینزیوتیپ بر این شاخص بود. کینزیوتیپینگ عضله چهارسر رانی احتمالا از طریق افزایش تحریک مکانورسپتورهای پوستی و تحریکات حسی می تواند منجر به تسهیل عملکرد عضلات زیر ناحیه تیپ شده گردد و اجرای عملکرد های ورزشی را بهبود بخشد

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ابعاد خودکارآمدی (تحصیلی، اجتماعی، و هیجانی) و جنبه هایی از رضایت از زندگی با واسطه¬گری فرسودگی تحصیلی در دانشجویان صورت پذیرفت. شرکت¬کنندگان این پژوهش شامل 300 نفر (195 زن ، 105 مرد) از دانشجویان دانشگاه شیراز بودند که بر اساس روش نمونه¬گیری خوشه¬ای چندمرحله¬ای انتخاب شدند. به منظور بررسی متغیرهای پژوهش، هر یک از شرکت¬کنندگان، پرسش¬نامه¬های ابعاد خودکارآمدی (موریس، 2001)، ابعاد رضایت از زندگی (هیوبنر، 2001) و فرسودگی تحصیلی مزلاچ (شائوفلی و همکاران، 2002) را در کلاس های عادی خود تکمیل نمودند. نتایج حاکی از روایی و پایایی قابل قبول پرسشنامه ها بود. نتایج تحلیل مسیر با استفاده از مراحل بارون و کنی (1986) نشان داد که رابطه خودکارآمدی با رضایت از زندگی و فرسودگی تحصیلی به ترتیب به صورت مثبت و منفی و از لحاظ آماری معنادار بود. همچنین فرسودگی تحصیلی در رابطه بین خودکارآمدی تحصیلی و برخی از جنبه های رضایت از زندگی، نقش واسطه¬گری کامل را ایفا می¬کند.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش فراشناخت، هوش و خودکارآمدی در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان سال اول متوسطه بود. نمونه ی پژوهش که به روش خوشه ای چند مرحله ای تصادفی انتخاب گردیدند شامل 298 دانش آموز (123 دختر و 175 پسر) سال اول دبیرستان شهرستان دنا از توابع استان کهگیلویه و بویراحمد بود. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه ی آگاهی فراشناختی (شراو و دنیسون، 1994)، خرده مقیاس خودکارآمدی (پینتریچ و دی گروت، 1990) و آزمون پیش رونده ی ریون (1938) استفاده شد. نتایج حاصل از محاسبه ی پایایی و روایی ابزار ها با استفاده از ضرایب پایایی آلفای کرونباخ، بازآزمایی و همبستگی هر عامل با نمره ی کل حاکی از پایایی و روایی قابل قبول آزمون ها بود. یافته های حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه بیانگر این بود که هر سه متغیر هوش، فراشناخت، و خودکارآمدی پیش بینی کننده ی مثبت پیشرفت تحصیلی دانش آموزان هستند؛ هوش دارای بیشترین سهم در پیش بینی پیشرفت تحصیلی است و بعد از آن خودکارآمدی و فراشناخت قرار دارد. همچنین، از میان ابعاد فراشناخت، تنظیم شناخت به طور معناداری پیشرفت تحصیلی را پیش بینی می کند اما دانش شناخت پیش بینی کننده ی معنی داری از پیشرفت تحصیلی نیست. نتایج تحلیل رگرسیون متغیرهای پژوهش در مورد دختران و پسران نشان داد که هوش پیشرفت تحصیلی هر دو جنس را پیش بینی می کند اما خودکارآمدی تنها پیشرفت تحصیلی پسران را پیش بینی می نماید. همچنین، در نمره ی هوش و پیشرفت تحصیلی تفاوت معنی داری به نفع پسران وجود دارد. در مورد خودکارآمدی و فراشناخت میانگین دو جنس تفاوتی ندارد.