در این تحقیق بریس زیر زانوی عملکردی و بریس تحمل کننده وزن از تاندون پاتلا از نظر تحمل وزن مورد مقایسه قرار گرفتند در این تحقیق هر دو بریس روی 40 فرد سالم مورد ازمایش قرار گرفت یافته ها نشان دادند در وضعیت ایستادن روی یک پا وزن کف پایی در بریس تحمل کننده وزن از تاندون پاتلا و بریس زیر زانوی عملکردی با یکدیگر دارای اختلاف معنادار بوده و بریس زیر زانوی عملکردی در کاهش وزن کف پایی نسبت به بریس تحمل کننده وزن از تاندون پاتلا موثرتر بوده است(p=0.005)

پژوهش حاضر با هدف شناخت رابطه برخورداری از خدمات روستامهد با رشد اجتماعی کودکان روستایی شهرستان ورامین انجام شده است. این پژوهش از نوع مطالعات مقطعی- تحلیلی بوده و روش مطالعه علی – مقایسه ای است. در این پژوهش جامعه آماری کلیه کودکان 6-3 سال روستایی شهرستان ورامین هستند و نمونه آماری تعداد 588 کودک هستند که در دو گروه 294 نفری برخوردار از خدمات و نابرخوردار از خدمات روستامهدها مورد مقایسه قرار گرفتند ونمونه گیری به روش تمام شماری انجام گرفت . برای اندازه گیری میزان رشد اجتماعی از مقیاس بلوغ اجتماعی واینلند استفاده شده است. این مقیاس شامل هشت جنبه می شود که عبارتند از: خودیاری عمومی، خودیاری در لباس پوشیدن، خودیاری در غذا خوردن، ارتباط، خود جهت دهی، اجتماعی بودن، جابجایی و تحرک و خود سرگرم سازی. پس از جمع آوری اطلاعات، دو گروه از لحاظ همسانی متغیرهای زمینه ای مانند سن، جنس، ملیت، تحصیلات پدر و مادر، اشتغال پدر و مادر، سطح در آمد خانواده، بعد خانوار، سرپرستی کودک مورد ارزیابی قرار گرفتند و مشاهده شد که در این متغیرها اختلاف معناداری با هم ندارند و پس از آن به توصیف و تحلیل داده ها پرداخته شد. نتایج تجزیه و تحلیل ها نیز حاکی از آن بود که میانگین رشد اجتماعی(در 8 خرده مقیاس)کودکان برخوردار از خدمات به طور معناداری از کودکان نابرخوردار از خدمات بیشتر است. به نظر می رسد رشد اجتماعی بیشتر کودکان برخوردار از خدمات روستامهد تحت تاثیر محیط غنی تر رشد آنان در مقایسه با کودکان نابرخوردار می باشد. علت احتمالی دیگری برای تفاوت مشاهده شده در رشد اجتماعی کودکان برخوردار و نابرخوردار این است کودکان در روستامهدها مباحث آموزشی و رفتارهای اجتماعی را از طریق رفتارهای یادگیری مشاهده ای می آموزند و این فرصت مناسبی برای درک مفاهیم و نیز فراگیری مهارت های پایه مورد نیاز مثل غذا خوردن، لباس پوشیدن، همکاری بین فردی و ارتباط با دیگران و غیره می باشد. در مجموع ، عوامل فوق با فراهم ساختن محیط تربیتی غنی شده، بر کودکان تاثیر گذاشته و باعث می شوند تا کودکانی که روستامهد را تجربه کرده اند، در رشد اجتماعی وضعیت بهتری داشته باشند.