تبیین موارد حجر که به عنوان یک حکم فقهی، افرادی را از تصرف در امور مالی منع می کند، دارای اهمیت خاصی است که در کتب فقهی به طور جداگانه بررسی شده و در موارد آن بین فقها و حقوقدانان اختلاف می باشد، که در پر تو آن ، موجبات آن،از منظر فقها در امور ششگانه ، از قبیل صغر، جنون، رقیت، سفه، مرض متصل به موت و فلس ، واز دیدگاه حقوق مدنی در سه مورد، از قبیل صغر، جنون و سفه، و از نظر صاحب جواهر ، علاوه بر موارد فوق ، در ابواب دیگری مانند رهن و بیع و غیر آن دو می باشد.

اجرای حدود الهی مطلقاً (علنی و مخفیانه) در روزگار ما، هم از لحاظ مشروعیت داشتن و هم از لحاظ موثر بودن، با ابهامات و شبهات مختلفی روبرو است؛ گروهی اجرای آن را مطلقاً نمی-پذیرند، گروهی مخفیانه بودن آن را می پذیرند ولی علنی بودن آن را دارای مشروعیت نمی-دانند، گروهی با رد کردن اثرگذار بودن اجرای حدود، قائل به مجازات جایگزین شده اند و... . در این شرایط این نیاز احساس شد که تحقیقی در زمینه ی مشروعیت و تأثیر اجرای علنی حدود انجام شود و حداقل بخشی از این ابهامات را برطرف کند. اهمیت این موضوع زمانی معلوم می شود که ما می بینیم در دنیای کنونی که فساد وفحشا در زمینه های مختلف از اقتصادی گرفته تا سیاسی و اجتماعی و جنسی و... به حد جنون رسیده است و هیچ چیز یارای مقابله با آن را ندارد. در اینجا تنها راهی که می توان پیشنهاد داد تا از شر این اعمال جنون آمیز رها شد، بازگشت به احکام نورانی و حیات بخش الهی است. دستگاه قضایی و کسانی که مسئولیت اجرای احکام را بر عهده دارند می توانند از این گونه تحقیق ها برای هر چه بهتر اجرا کردن احکام، استفاده کنند. در این رساله سعی شده است نظر بزرگان فقه را که در زمینه ی اجرای حدود الهی سخن گفته اند را شرح و توضیح دهیم و تحلیل های عقلی و نقلی را که دراین باره وجود دارد مورد بررسی قرار دهیم؛ در نهایت به این نتیجه رسیدیم که اجرای حدود الهی در همه ی اعصار واجب است و در مشروعیت علنی اجراشدنآن ها، اشکال قابل قبولی وجود ندارد و اجرای این حدود دارای اثرات مثبت مادی و معنوی فراوانی می باشد که نمی توان ساده از کنار آن ها گذشت.

لزوم شناخت صحیح معنای سیادت، حقوق و تکالیف سادات و ادای حقوق ایشان کاملاً مشخص می باشد. در این پژوهش مشخص می شود که، مدعی سیادت، تصدیق نمی شود، مگر با بینه یا اشاعه سیادت وی؛ وجوب اکرام ایشان به مانند اکرام هر مومنی، واجب است ولی برای سادات تأکیدش بیشتر است. در این مورد اهل عامه نیز با ما هم عقیده هستند. البته این تأکید بیشتر، فقط لزوم بالا نشاندن ایشان نمی باشد، بلکه برایشان مسئولیت سنگین به همراه خواهد داشت و باید مصداق "کونوا زیناً و لا تکونوا شیناً لنا" باشند. درواقع خلاف شأن عموم مردم، خلاف شرع سادات می شود؛