هدف از انجام این تحقیق، تولید نانوپودر اکسید روی شامل دو افزودنی ag و al (azo:ag) به روش ژل احتراقی بود.عوامل گوناگونی وجود دارند که روش ژل احتراقی را تحت تأثیر قرار می دهند. در این تحقیق تأثیر 4 پارامتر نوع سوخت، نسبت سوخت به اکسنده(?) ، phمحلول و دمای کلسیناسیون در 3 سطح توسط نرم افزار design- expert 7.1.3 مورد بررسی قرار گرفت. بعد از طراحی آزمایشات با آرایه l9 روش تاگوچی این نرم افزار و انجام 9 آزمایش طراحی شده، آنالیز xrd نمونه ها صورت گرفت. اندازه کریستالیت نمونه ها به روش ویلیامسون- هال و با استفاده از نرم افزار sigmaplot محاسبه و وارد جدول تاگوچی گردید. بعد از تحلیل anova، پیش بینی نرم افزار چنین بود که کوچکترین اندازه کریستالیت با اندازه تقریبی برابر با nm 32 تحت شرایط بهینه یعنی با استفاده از سوخت گلایسین، 5/1?=، 4ph= و ?c600=t تولید می گردد. موثرترین عامل نیز نوع سوخت و سپس دمای کلسیناسیون با به ترتیب 76/95% و 23/3% تأثیر بود. بعد از سنتز نانوپودر azo:ag با شرایط بهینه بدست آمده، آنالیز آن با دستگاه های xrd، sem، tem و icp صورت گرفت. این نانوپودر نیز مانند سایر نمونه ها دارای دو فاز ورتزیت azo و مکعبی ag بود. اندازه کریستالیت متوسط نانوپودر نیز مانند سایر نمونه ها محاسبه گردید که برابر با nm95/28 بود و با پیش بینی نرم افزاریعنی nm 32 نیز تطابق خوبی داشت. تصاویر sem و tem نمونه نیز بیانگر این بود که ذرات نانوپودر در حد نانومتر، دارای مورفولوژی شبه کروی و ساختار اسفنجی است.

در این پژوهش ابتدا تاثیر یک عامل سطحی (topo) با مقادیر مختلف 5/1، 2 و 3/2 گرم، روی خواص نورتابی نقاط کوانتومی سلنید کادمیم بررسی شد که این بررسی از طریق دستگاه uv-visible صورت گرفت. این بررسی نشان داد که افزایش مقدار topo سبب بهبود نشر و باریک تر شدن fwhm شده و افزایش زمان رشد هم سبب کاهش شدت نورتابی می شود. پس از آن تاثیر سه عامل سطحی مختلف (topo، تیوفنول و آلفا-تولنتیول) بر روی خواص نورتابی مورد بحث قرار گرفت. نتایج نشان داد که لیگاند topo بیش ترین شدت نورتابی را دارد و طول عمر نشر آن نسبت به دو لیگاند دیگر بیش تر است. آنالیز شیمیایی سطح از طریق xps، برای topo و دیگر لیگاندهایی که جایگزین آن شده اند، انجام شد. این طیف نشان داد که اتصال لیگاند topo، تیوفنول و آلفا-تولنتیول به اتم های کادمیم، بسیار قوی تر از اتصال آنها به اتم های سلنیم نقطه کوانتومی است. به منظور پی بردن به اتصالات مولکولی، طیف ftir مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان داد که جایگزینی لیگاندها روی سطح به طور مطلوبی انجام می شود ولی باز هم مقادیر کمی topo روی سطح نقاط کوانتومی باقی می ماند. به وسیله xrd و tem هم ساختار بلوری نقاط کوانتومی سلنید کادمیم احاطه شده با topo، تیوفنول و آلفا-تولنتیول بررسی شد. نتیجه این شد که با تعویض لیگاند ساختار بلوری تغییر نمی کند.

با استفاده از روش" نمک مذاب" و هم چنین استفاده از عامل سطحی مناسب، نانو میله ی زیرکنات تیتانات سرب با ترکیب شیمیایی ti0.48)o3 pb(zr0.52 (pzt) ساخته شد. در این پژوهش از نانوذرات پودرpzt فرآوری شده، نمک کلرید سدیم (nacl) و هم چنین عامل سطحی مناسب به نام"ترایتون ایکس 100" استفاده شد. در گام اول پودر اولیه ی pzt به کمک روش های شناخت مناسب، مورد مشخصه یابی قرار گرفت و در ادامه پودر pzt، نمک و عامل سطحی با نسبت مولی مشخص مخلوط و در کوره در دمای 800 درجه ی سانتی گراد به مدت 3 ساعت عملیات حرارتی شدند و در نهایت؛ درگام دوم و سوم به ترتیب با تغییر زمان عملیات حرارتی در دمای 800 درجه ی سانتی گراد از 3 ساعت به 6 و12 ساعت و تغییر نسبت مولی مواد اولیه از1:5:10 به 65/14: 1:10، به ترتیب برای pzt:nacl:triton x-100 نانو میله هایی با تعداد، شکل و ابعاد متفاوت به دست آمدکه مشخصه یابی آن ها توسط روش پراش اشعه ی ایکس(xrd) و تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) صورت گرفت. الگوی پراش اشعه ی ایکس (xrd) نیز وجود فاز منوکلینک و تریکلینک را تایید کرد. نتایج نشان می دهدکه برای هر دو نسبت مولی، در نتیجه ی عملیات حرارتی به مدت 3 ساعت، نانومیله ای تشکیل نمی شود؛ اما برای نسبت مولی1:5:10 در مدت زمان 6 ساعت، نانومیله با مقطع دایره ای با طولی در حدود2 میکرومتر و عرضی در حدود50 نانومتر تشکیل شدکه با افزایش زمان به 12 ساعت، تمام نانومیله ها، جز اندکی از آن ها تخریب شدند و عملیات حرارتی به مدت 6 و 12 ساعت برای نسبت مولی 65/14: 1:10 به نظر می رسد به ترتیب نانومیله هایی با عرضی درحدود5±40 نانومتر و طولی در حدود 86±400 نانومتر و نانومیله هایی با عرض3±60 نانومتر و طول 52±600 نانومتر با مقطع مربعی ایجاد کرد.