تفکیک، نظریه ای معرفت شناختی و روش شناختی در خصوص چگونگی فهم متون دینی است که در آن بر تمایز سه روش معرفت دینی: نقل، فلسفه و عرفان از هم تأکید می شود. اصحاب مکتب تفکیک بر این باورند که منشأ اختلا ف بشر در اندیشه ها، افراط و غلو در تعقل فلسفی، منطق یونانی و کشف عرفانی است و اگر اندیشمندان از همان آغاز از انسان هادی و پیام آوران آسمانی پیروی می کردند، به علم صحیح و شناخت حقیقی دست می یافتند و دچار این همه داده های متناقض و متضاد عقلی و کشفی نمی شدند. مطالعه آثار بزرگان مکتب تفکیک نشان می دهد که آنها علاقه چندانی به سیاست از بعد نظری نداشته و تالیفاتی در این باب از خود بر جای نگذاشته اند. تنها استثنا محمدرضا حکیمی است، که به صورت مبسوط مطالبی را راجع به مساله حکومت و سیاست و برپایی عدالت در جامعه اسلامی نوشته است. بر خلاف موسسین مکتب، بیشتر آثار او دارای جنبه سیاسی و اجتماعی است. برجستگی اندیشه او توجه به قسط و عدالت اجتماعی است. حکیمی نظرات خود را همواره با مجموعه ای از آیات و روایات همراه می کند و شیوه استدلال او اساساً نقلی است. نکته محوری در اندیشه سیاسی حکیمی عدالت، انقلاب و اصلاح گری است. با توجه به اندک بودن آثار سیاسی موسسین و علاقه مندان به مکتب تفکیک، شاید بهتر آن باشد که مواضع سیاسی آنان را در اعمال و رفتارشان جستجو کنیم. رفتار سیاسی تفکیکیان در عمل، بسیار متنوع بوده است و از مشارکت در مبارزات سیاسی تا گوشه نشینی و حتی یافتن توجیه برای استمرار نابسامانی را در بر می گیرد. شاید بتوان گفت که نظر قائلان به مکتب تفکیک مبنی بر اکتفا کردن به آیات و روایات سبب شده است که تلاشی برای پردازش جزئیات دیدگاه های سیاسی خود صورت ندهند و توجه آنها به سیاست یا در حد کلیات باقی بماند، یا فقط به مداخله موردی در سیاست روز و یا دوری کامل از امور سیاسی باشد.

این کتاب در رد کتاب " منهاج السنه " ابن تیمیه می باشد و در باره دو اصل مهم فقهی و تفسیری بحث کرده است: 1- آنچه شرع حرام نکرده، حلال است. 2- قاعده تأویل و اجتهاد در اسلام. این کتاب به شفاعت، توسل به مردگان و اثبات حیات ابدی، بناهای قبور انبیاء و اولیاء و زیارت آنها، مشروع بودن زینت کردن مشاهد مشرفه، پاسخ به بعضی تهمت های ناروا به شیعه، و مساجد اطراف مشاهد مشرفه پرداخته است.

سیاست خارجی مجموعه استراتژی ها و خط مشی هایی است که یک دولت در قبال سایر دولت ها، سازمان ها و نهاد های بین المللی اتخاذ می کند. نظریه های گوناگونی در باب تحلیل سیاست خارجی وجود دارد. هر کدام از این نظریه ها بر مجموعه ای از عوامل تأکید دارند. برای درک سیاست خارجی کشورها در کنار ساختارهای مادی باید به ساختارها و عوامل معنایی نیز توجه کرد. نظریه سازه انگاری معتقد است عناصر مادی در کنار عناصر و ساختارهای معنایی در تحلیل سیاست خارجی کشورها نقش مهمی دارند. در این پژوهش به دنبال بازنمایی تأثیر ساختارهای معنایی بر شکل گیری سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران طی سال های1392-1368 می باشیم. نظام معنایی سازه انگارانه دارای مولفه های گوناگونی می باشد که در این پژوهش چهار مولفه هویت، فرهنگ، ایدئولوژی و اسطوره را مفروض گرفته و تأثیری که این چهار عنصر بر سیاست خارجی ایران می گذارد را در بیانات مقام رهبری و مواضع و اظهارات وزارت امور خارجه مورد بررسی قرار می دهیم.