چکیده اوتیسم یا د ر خود ماندگی، نوعی اختلال رشدی-عصبی است که از جمله علائم آن می توان به مشکل در برقراری روابط اجتماعی، ارتباط، و نیز انجام فعالیت های محدود و تکراری اشاره کرد. به دلیل وجود تفاوت های فردی و شدت بیماری، طیفی از ناتوانایی ها، از اوتیسم خفیف تا شدیدتعریف شده است که به آن اختلالات طیف اوتیسم گفته می شود. مطالعه حاضر به مقایسه? ویژگی های زبانی کودکان فارسی زبان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم با کودکان سالم همسن آنها پرداخته است. با بررسی گفتار هفت دختر و سیزده پسر شش تا ده ساله? مبتلا به اوتیسم، ویژگی های زبانی آنها از جمله ویژگی های آوایی و واجی، صرفی و نحوی ، معنا شناسی و کاربرد شناسی با گروه کودکان سالم همسن آنها شامل هفت دختر و سیزده پسر شش تا ده ساله مقایسه شده است. حذف همخوان ها، درج آوا، جابه جایی آوا ها، قلب، تکیه، آهنگ کلام، زمان دستوری، تطابق میان فاعل و فعل، حروف اضافه، افعال منفی، اسامی جمع، ضمایر اشاره، جملات مرکب، درک اصطلاحات ، اصول گرایس، گفتار خودانگیز، انسجام کلام، و حرکات بدن ویژگی هایی هستند که در این مطاله به آنها پرداخته شده است. نتایج نشان داد حذف همخوان ها، جابه جایی آوا ها، تکیه، آهنگ کلام، زمان دستوری، حروف اضافه، اسامی جمع، ضمایر اشاره، درک اصطلاحات، اصول گرایس، گفتار خودانگیز، انسجام کلام، و حرکات بدن در کودکان مبتلا به اوتیسم و سالم تفاوت معناداری داشت(p=0/05). این در حالیست که درج آوا، قلب، تطابق میان فاعل و فعل، افعال منفی و ضمایر اشاره در کودکان مبتلا به اوتیسم و سالم تفاوت معناداری نداشت. کودکان مبتلا به اوتیسم در مقایسه با کودکان سالم همسن خود، در زمینه های معنایی و کاربرد شناسی با مشکلات بیشتری روبه رو بودند. واژه های کلیدی: اوتیسم، ویژگی های زبانی، ویژگی های آوایی و واجی، ویژگی های صرفی و نحوی، ویژگی های معنایی، ویژگی های کاربرد شناسی

ترجمه ی طنز و جوک از یک زبان به زبان دیگر کاری بس چالش انگیز است که بیشترین دشواریها را به خود اختصاص می دهد. چرا که برخی جوک ها دربردارنده ی مسائلی فرهنگی هستند که انتقال آن ها به زبانی دیگر کاری دشوار می باشد. هدف از این تحقیق گامی فراتر در جهت مطالعات بیشتری در این زمینه می باشد. در تحقیق حاضر سعی بر آن بوده تا چگونگی ترجمه ی جک را از سوی یکی از مترجمان انگلیسی زبان بررسی کرده روش های گوناگونی را که برای انتقال حس طنز جک ها در کتاب ملا نصرالدین (1350) مورد استفاده قرار گرفته مطالعه کرده و در نهایت پر کاربردترین آنها را تعیین نماید. بدین منظور هفت روش پیشنهادی وینی و داربلنت (1995) مورد بحث قرار گرفته و داده ها از ترجمه ی ملا نصرالدین (1350) جمع آوری شده است. پس از بررسی دقیق داده ها مشخص شد روش خاص به عام پرکاربردترین روش بوده است.

چکیده هدف از تحقیق حاضر، بررسی فرایند تخطی از اصول گرایس و نتایج متعاقب آن در حوزه ترجمه و به طور دقیق تر در دوبله می باشد. به منظور دستیابی به اهداف مد نظر این تحقیق، فیلم عاشقانه قهرمانی تاریخی "بر¬باد¬رفته" جهت بررسی انتخاب شده است. این فیلم آمریکایی برگرفته از رمان برنده جایزه پولیتزر مارگارت میچل است که در سال 1936 به رشته تحریر درآمده است. به منظور انجام این بررسی، محقق 35 دیالوگ را به طور تصادفی از فیلم "بر باد رفته" انتخاب کرده و با معادل های دوبله شده به فارسی مقایسه کرده است. سپس، عبارت هایی که در آنها ازاصول گرایس تخطی شده بود را مشخص نموده و مورد بحث قرار داده است. بر اساس یافته های این بررسی بالاترین میزان تخطی از اصول گرایس مربوط به اصل کمیت می¬باشد در حالی که اصل ارتباط بدون هیچ مثال تخطی در نقطه مقابل قرار گرفت. از نتایج به دست آمده این چنین برمی¬آید که تخطی اکثریت اصول به خصوص تخطی از اصل کیفیت با استفاده از صنایع ادبی در انتقال معنای ضمنی مورد نظر مترجم موفق بوده است. علاوه بر این می¬توان نتیجه گرفت که در برخی موارد اگر به جای تخطی از اصول گرایس این اصول رعایت می¬شد، دستیابی به معنای مورد نظر امکان پذیر نبود. همچنین در ارتباط با تخطی از اصل شیوه صحبت، مترجم به منظور حفظ هنجارهای فرهنگی ایهام را به کار گرفته است. کلید واژگان: ترجمه، اصول گرایس، دوبله، تخطی، معنای ضمنی

گویش ها گنجینه ای از میراث فرهنگی، تاریخی، قومی و اجتماعی هر ملتی هستند زیرا از طریق مطالعه آنها می توان به فرهنگ، تاریخ و جامعه اجتماعی گذشتگان خود پی برد و به عبارتی، گویش ها هویت یک زبان را در خود دارند. گردآوری و حفظ گویش ها امری است بسیار ضروری که متأسفانه با بی توجهی و سهل انگاری، شاهد زوال و نابودی گویش ها در اکثر مناطق ایران هستیم. پژوهش حاضر که در حوزه جامعه شناسی زبان می گنجد مطالعه ای است در گویش کرمانی که در آن میزان آشنایی و کاربرد واژگان گویش کرمانی در دو گروه سنی از گویشوران بومی این شهر بررسی شده است: یک گروه شامل دانش آموزان 18 ساله و گروه دیگر را افراد 40 تا 50 ساله کرمانی تشکیل داده اند. این پژوهش از نوع میدانی و پرسشنامه ای بوده و داده های این تحقیق، 50 واژه از کلمات موجود در گویش کرمانی هستند. در این تحقیق تأثیر مولفه های اجتماعی سن، جنسیت و همچنین میزان تحصیلات والدین، طبقه بندی دانش آموزان بر اساس ناحیه های 1 و 2 آموزش و پرورش شهرستان کرمان و تعداد فرزندان هر خانواده بر میزان آشنایی و کاربرد تعدادی از واژگان گویش کرمانی بررسی شده اند. پس از جمع آوری داده ها و تجزیه و تحلیل آنها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 18 و همچنین بررسی داده ها از طریق نمودارها و جدول های مختلف، مشاهده شد که تفاوت معنی داری در میزان آشنایی و استفاده از واژگان موجود در گویش کرمانی بین دانش آموزان 18 ساله و افراد 40 تا 50 ساله این شهر وجود دارد. همچنین مشاهده گردید که میزان آشنایی دخترها و پسرهای دانش آموز از واژگان گویش کرمانی تقریباً یکسان بوده اما پسرها از این واژگان در گفتار خود بیشتر استفاده می کنند. تفاوت جنسیت در افراد 40 تا 50 سال نشان می دهد که هیچ گونه تفاوتی در میزان آشنایی و استفاده از واژگان گویش کرمانی بین زنان و مردان 40 تا 50 ساله شهر کرمان وجود ندارد. همچنین مشخص شد که تعداد فرزندان خانواده در میزان آشنایی و استفاده از این واژگان در دانش آموزان تأثیری ندارد. چنانچه از نتایج مشخص می شود، متغیر اجتماعی سن تأثیرگذارترین عامل بر میزان آشنایی و کاربرد واژگان گویش کرمانی است و متغیر اجتماعی جنسیت در درجه بعد قرار دارد و این وضعیت تهدیدی است بر بقای گویش کرمانی.

پژوهش حاضر فرآیندهای واجی را به هنگام بیان واژه¬های تک¬هجایی، دوهجایی، سه¬هجایی، چهارهجایی و پنج¬هجایی در کودکان بررسی می¬کند. این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی و به صورت مقطعی انجام شده و هدف از انجام آن، تحلیل فرآیندهای واجی در گروهی از کودکان 3 تا 5 ساله است. آزمودنی¬های این پژوهش تعداد 60 کودک دختر و پسر 3 تا 5 ساله فارسی¬زبان و فاقد هر نوع اختلال شدید شنوایی، بینایی، جسمانی و ذهنی هستند که به صورت تصادفی از مهدکودک¬های شهر کرمان انتخاب شدند. نتایج نشان می¬دهد که در هیچ یک از از فرآیندهای واجی تفاوت معنی¬داری بین دخترها و پسرها مشاهده نمی¬شود (05/0>p)، به¬جز فرآیند سایشی¬شدگی که در گروه پسران بیش از گروه دختران رخ داده بود. فرآیندهای واجی با افزایش سن روند رو به کاهش داشتند که می¬تواند نشانگر رشد ادراکات واجی و تسلط بیشتر کودکان گروه¬های سنی بالاتر بر نحوه تلفظ لغات باشد که این کاهش در فرآیندهای پیشین¬شدگی و کاهش خوشه معنی¬دار بود (05/0>p). نتایج پژوهش حاکی از آن است که جنسیت تأثیری بر چگونگی فرآیندهای واجی ندارد و فقط در مورد فرآیند سایشی-شدگی تفاوت معنی¬دار بود.

زبان جنسیّت زده گونه و شکلی از زبان است که اعضای یک جنس را حقیر و کوچک می شمارد و به سمت یک جنس خاص سوگیری و تعصب دارد؛ بدین ترتیب جنس دیگر نادیده انگاشته می شود. از آنجا که ادبیات بازتاب فرهنگ و جهان بینی یک منطقه است، ابزار مناسبی جهت مطالعه انواع ویژگی های کلامی از جمله کاربرد زبان جنسیّت زده باشد.

گویش جوشانی متعلق به روستای جوشان، از روستاهای بخش گلباف دراستان کرمان است که در پژوهش حاضر این گویش بررسی و تحلیل زبانشناختی می شود.حاصل این بررسی در چهار بخش اصلی واج شناسی، ساختواژه (صرف)، نحو و واژگان دسته بندی شدند. پس از مقایسه ی داده های گویش جوشانی با گونه ی معیار، اصطلاح "گویش" برای این گونه ی زبانی انتخاب شد.