شناسایی ارقام مقاوم به خشکی 40 رقم گندم نان گندم یکی از مهم ترین محصولات کشاورزی در ایران و جهان می باشد. از مهم ترین محدودیت های کشت گندم در ایران کم آبی و خشکی سالی می باشد. بنابراین تحقیق جهت مقابله با خشکی امری اجتناب ناپذیر و ضروری به نظر می رسد. عملکرد دانه در محیط خشک و کم آب، به پتانسیل عملکردی و مقاومت به خشکی وابسته است. مقاومت به خشکی صفتی ،کمی و پیچیده است که شامل مکانیسم های مختلف می باشد. هدف از این تحقیق شناسایی ارقام مقاوم به خشکی در گندم نان می باشد. در سال زراعی 89-1388، 40 رقم گندم نان جهت شناسایی ارقام مقاوم به خشکی در دو شرایط نرمال و تنش رطوبتی مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این تحقیق از نه شاخص مقاومت و حساسیت به تنش خشکی شامل شاخص حساسیت به خشکی (ssi)، میانگین عملکرد (mp)، میانگین هندسی عملکرد (gmp)، شاخص مقاومت به خشکی (sti)، شاخص حساسیت به خشکی (tol)، شاخص پاسخ به خشکی (dri)، شیب خط رگرسیون عملکرد ارقام بر روی شاخص محیطی (?) و شاخص عملکرد (yi)، بر اساس عملکرد در شرایط نرمال و تنش رطوبتی استفاده شد. نتایج نشان داد که شاخص های sti ، gmp وmp تمایل به انتخاب ژنوتیپ های با پتانسیل عملکردی بالا دارند و از طرفی شاخص های tol و ? تمایل به انتخاب ژنوتیپ های با پتانسیل عملکردی پایین و عملکرد بالا در شرایط تنش خشکی دارند. از همه شاخص ها در تحلیل عاملی (fa) با چرخش محور ها استفاده شد.تحلیل عاملی نه شاخص را به دو عامل کاهش داد، که دو عامل اول، 6/96 درصد از کل تغییرات شاخص ها را توجیه می کردند. بر اساس این دو عامل ارقام مهدوی، پیشتاز، excalibur، بهار، رسول، چمران، اکبری، زرین و روشن بهترین رتبه را در بین 40 رقم گندم نان داشتند. در این تحقیق معادله ای به نام نمره مقاومت به خشکی (sts) پیشنهاد شد که نتایج بدست آمده از آن به نتایج تحلیل عاملی شبیه بود. در این معادله از همه شاخص ها استفاده شده است. بنابراین محاسبه نمره مقاومت به خشکی نسبت به تحلیل عاملی آسان تر است و از نمره مقاومت به خشکی، می-توان جهت شناسایی ارقام مقاوم به خشکی استفاده کرد. dri تنها شاخصی بود که فرار از خشکی را از دیگر مکانسیم های مقاومت به خشکی جدا می کرد. بر اساس dri و fa مهدوی به عنوان متحمل ترین رقم به خشکی شناخته شد. بنابراین می توان از این رقم در برنامه های اصلاحی جهت افزایش عملکرد در شرایط تنش خشکی استفاده کرد.

انجیلی parrotia persica (dc) c.a.meyer .)) سرو خمره ای platycladus orientalis (l.)franco از نظر زینتی، فضای سبز و دارویی دارای اهمیت هستند. آزمایش هایی به منظور شکشتن خفتگی بذر این گیاهان انجام شد. آزمایش اول برای حذف خفتگی بذر و جوانه زنی و رشد دانهال سرو خمره ای و به صورت فاکتوریل با 4 تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی انجام گرفت. فاکتور اول خراش دهی با اسید سولفوریک (0و20 دقیقه)، فاکتور دوم چینه سرمایی(15،0و30 روز) ، فاکتور سوم ترکیبات شیمیایی و فاکتور چهارم غلظت های مختلف(اسید جیبرلیک (400،200،0و600میلی گرم درلیتر)، بنزیل آمینوپورین(260،130،0و390 میلی گرم در لیتر)ونیترات پتاسیم (2،1،0و3 درصد)) بود. تحلیل نتایج داده ها نشان داد که تیمار خراش دهی،چینه سرمایی و غلظت های مختلف ترکیبات شیمیایی اثر مثبتی روی شکستن خفتگی و پارامترهای جوانه زنی(درصد وسرعت جوانه زنی، میانگین روز، میانگین جوانه زنی روزانه وارزش جوانه زنی) نسبت به شاهد نشان داد. بررسی رشد دانهال ها نشان داد که تیمار چینه سرمایی و غلظت های مختلف ترکیبات شیمیایی اثر مثبتی روی صفات (طول ریشه و گیاهچه، وزن تر ریشه و شاخساره، وزن خشک ریشه وشاخساره و تعداد برگ) نسبت به شاهد نشان داد. با افزایش دوره چینه سرمایی وغلظت ترکیبات شیمیایی، میزان پارامترهای رشد نیز افزایش یافت. تیمار خراش دهی اثر منفی روی پارامترهای رشد دانهال نشان داد. آزمایش دوم به منظور بهبود جوانه زنی بذر انجیلی و به صورت فاکتوریل با 4 تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی انجام گرفت. فاکتور اول خراش دهی با آب (40،25و80 سانتی گراد)، چینه سرمایی(40،20،0و60 روز)، فاکتور سوم ترکیبات شیمیایی و فاکتور چهارم غلظت های مختلف(اسید جیبرلیک (400،200،0و600میلی گرم درلیتر)، بنزیل آمینوپورین(260،130،0و390 میلی گرم در لیتر)ونیترات پتاسیم (2،1،0و3 درصد)) بود. نتایج به دست آمده نشان داد که بیشترین درصد جوانه زنی در چینه سرمایی 60 روز به همراه خراش دهی با آب 40 درجه سانتی گراد نشان داد.

مدیریت صحیح بقایای آلی و حفظ میزان کربن آلی خاک، از عوامل مهم در کشاورزی پایدار محسوب می شود. نوع و مقدار کربن آلی ویژگی های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک را تحت ثاتیر قرار می دهد. در واقع، کربن آلی عامل مهمی در تداوم حاصلخیزی و کنترل فرسایش خاک به حساب می آ ید. تحقیق حاضر به بررسی اثر مواد آلی بر توان ترسیب کربن آلی خاک در شرایط گلخانه ای می پردازد. به این منظور، آزمایش ها به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی صورت گرفت. تیمارها شامل؛ دو خاک با بافت متفاوت شامل خاک ماسه ای (بافت شنی) و خاک زراعی (بافت لوم شنی)، دو نوع مواد آلی شامل؛ کود گاوی (منبع حیوانی) و کاه و کلش گندم (منبع گیاهی)، هر یک در سه سطح (صفر، 1 و 3 درصد وزنی) و دو نحوه ترکیب بقایا (ترکیب با یک سوم سطحی ،ترکیب با کل عمق خاک) بود. تمام آزمایش ها در سه تکرار انجام شد. تیمارها به مدت 4 ماه در شرایط کنترل شده درجه حرارت و رطوبت ظرفیت زراعی خوابانیده شد. پس از این دوره، نمونه برداری از دو عمق صفر تا 7 سانتی متری و 7 تا 21 سانتی متری خاک صورت گرفت. نتایج حاکی از آن بود که برای دو تیمار ترکیب با یک سوم سطحی و ترکیب کامل بقایا با خاک، توان ترسیب تیمار کود دامی به ترتیب 12 و 25 درصد بیشتر از کاه و کلش است. همچنین در لایه سطحی نسبت به لایه عمقی، میزان ترسیب کربن آلی 10 درصد بیشتر بود. نتایج نشان داد که میزان کربن خارج شده در تیمارهای مورد مطالعه ، بین 1/3 تا 2/8 تن در هکتار متغیر است که ارزش اقتصادی آن معادل 2 تا 6 هزار دلار می باشد. یافته های این تحقیق اهمیت پرداختن بیشتر به نقش مدیریت مواد آلی در جهت ذخیره و ترسیب کربن آلی خاک را در جهت جلوگیری از افزایش گرمایش جهانی نشان می دهد.

به منظور بررسی اثرات وجین علف های هرز و تراکم بوته بر عملکرد ارقام سورگوم علوفه ای، آزمایشی در سال 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان به صورت فاکتوریل اسپلیت در زمان در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل وجین علف های هرز در 4 سطح( وجین در تمام دوره رشد سورگوم ، عدم وجین ،3 بار وجین در مرحله3، 5 و 7 هفته پس از سبز شدن سورگوم و 2 بار وجین در مرحله3 و 5 هفته پس از سبز شدن سورگوم) و سه سطح تراکم(20، 25 30 بوته در مترمربع) و ارقام شامل اسپیدفید و پگاه بودند. نتایج نشان داد افزایش تراکم سورگوم تأثیر معنی داری بر عملکرد داشت. بیشترین و کمترین عملکرد علوفه تر وخشک به ترتیب از تراکم 30 و20 بوته در مترمربع به دست آمد. افزایش تراکم همچنین باعث کاهش وزن خشک علف های هرز و افزایش توان رقابتی سورگوم نیزشد. در بین ارقام، اسپیدفید نسبت به پگاه برتری نشان داد. صفات اندازه گیری شده به طور معنی د اری تحت تأثیر وجین علف هرز قرارگرفتند. بیشترین عملکرد از وجین کامل و کمترین آن نیز از تیمار عدم وجین به دست آمد. بین تیمار دوبار و سه بار وجین تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

این تحقیق به منظور بررسی اثرات تراکم بوته و مدیریت کنترل علفهای هرز بر عملکرد و اجزاء عملکرد ارقام ذرت در سال زراعی 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر واقع در شهرکرمان به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل وجین علفهای هرز در چهار سطح(1w، 2w، 3w و 4w)، تراکم در دو سطح(1d و 2d) و ارقام(1 vو 2v) بودند. در این بررسی عملکرد، اجزاء عملکرد و صفات مورفولوژیکی انداز ه گیری و مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس و مقایسه ی میانگینها نشان داد که عدم وجین علفهای هرز در طول فصل رشد(4w) باعث کاهش معنی دار صفات مورد بررسی شد اما تیمارهای وجین علفهای هرز در طول فصل رشد(1w)، سه مرحله وجین(2w) و دو مرحله وجین(3w) تفاوت معنی داری با هم نداشتند. بنابراین با توجه به شرایط آزمایش وجین علفهای هرز تنها در دو مرحله در طول فصل رشد کافی به نظر می رسد. با افزایش تراکم(2d)، عملکرد دانه و شاخص سطح برگ افزایش پیدا کردند؛ اما اجزاء عملکرد، صفات مورفولوژیکی و وزن خشک علفهای هرز کاهش پیدا کردند. بنابراین با افزایش تراکم بوته عملکرد دانه افزایش پیدا کرد و اثر رقابتی علفهای هرز را کاهش داد. عملکرد دانه در رقم ماکسیما (2v) نسبت به سینگل کراس704 (1v) بیشتر بود؛ هرچند این تفاوت از لحاظ آماری معنی دار نبود اما رقم ماکسیما پاسخ بهتری به افزایش تراکم داد.

کمبود آب یکی از مهمترین عوامل محدود کننده تولید محصولات زراعی در مناطق خشک و نیمه خشک می باشد. به منظور تعیین مناسب ترین شاخص های تحمل به تنش خشکی و شناسایی ژنوتیپ های مقاوم، تعداد 12 ژنوتیپ سورگوم دانه ای در دو محیط تنش و بدون تنش خشکی به صورت طرح کرت های خرد شده و در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه شهید با هنر کرمان در سال 1390 کشت شدند. بررسی همبستگی ساده بین شاخص های تحمل به خشکی و عملکرد ارقام در دو محیط تنش و بدون تنش خشکی نشان دهنده این بود که شاخص های sti، mp، gmp و yi همبستگی مثبت، بالا و معنی داری با عملکرد دانه در شرایط نرمال و تنش خشکی داشتند، لذا به عنوان بهترین شاخص های تحمل شناخته شدند. مقایسه میانگین ارقام مختلف از نظر بهترین شاخص های تحمل به تنش خشکی و همچنین نمره مقاومت (sts) مبین این مطلب بود که لاین های tn-04-39 و tn-04-62 متحمل ترین و رقم و لاین کیمیا و tn-04-95 حساس ترین ارقام نسبت به خشکی می باشند. در حالت کلی معادله رگرسیون چند متغیره به روش گام به گام بیانگر این مطلب بود که عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، تعداد برگ در بوته و شاخص سطح برگ بیشترین تغییرات عملکرد را توجیه می کنند.

به منظور بررسی اثرات چهار روش مبارزه با علف های هرز (شاهد ، مکانیکی ، شیمیایی و تلفیق مکانیکی و شیمیایی) بر روی عملکرد ، اجزای عملکرد و درصد روغن در ارقام و تراکم های مختلف کنجد ، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان در پاییز سال زراعی 1390 اجرا گردید. آزمایش به صورت کرت های خرد شده(اسپیلیت پلات) در سه تکرار پیاده شد. فاکتورهای مورد مطالعه عبارت بودند از : چهار روش مبارزه با علف های هرز به عنوان عامل اصلی و دو رقم کنجد (داراب و ارزوییه ) و تراکم های 12 و 20 بوته در متر مربع که به صورت تصادفی در پلات ها توزیع شدند. نتایج نشان داد که روش های مبارزه با علف های هرز از نظر خصوصیات عملکرد و برخی صفات دیگر بر گیاهان شاهد برتری داشتند. در سطح رقم و تراکم، رقم داراب و تراکم 20 بوته ارجح بودند. عملکرد دانه ، تعداد دانه در نیام ، تعداد نیام در بوته، وزن هزار دانه ، ارتفاع بوته ، قطر ساقه اصلی ، تعداد شاخه فرعی تحت تأثیر روش های مبارزه با علف های هرز افزایش معنی داری نشان دادند. اجزای عملکرد با عملکرد دانه همبستگی مثبت و معنی داری نشان دادند درحالیکه درصد روغن دانه همبستگی نشان نداد. بیشترین عملکرد دانه مربوط به رقم داراب می باشد.

بهره گیری صحیح از ادوات و ماشین های کشاورزی از ضروریات رشد و توسعه مکانیزاسیون بوده و این هدف میسر نمی گردد جز آنکه انتخاب و کاربرد ماشین های کشاورزی و توزیع مناسب آن، بر پایه تحقیقات گسترده و اصول علمی صورت گیرد. دیسک ها از جمله ادوات خاکورزی هستند که تقریبا در هر مزرعه ای یافت شده و یکی از ادوات اصلی خاکورزی محسوب می شوند. تحقیق حاظر به منظور تعیین بهترین شرایط، و دست یابی به بالاترین کیفیت خاکورزی، باتغییر برخی از پارامتر های هرس بشقابی انجام گرفت. این پارامتر ها شامل سرعت پیشروی تراکتور در حین کار در سه سطح 5/4 و 7/5 و 8/6 کیلومتر بر ساعت، زاویه گنگ دیسک ها در سه سطح 10 و 15 و 23 درجه می باشد و همچنین نوع بشقاب خاکورزی که در جلوی دیسک قرارگیرد دو نوع لبه صاف و لبه کنگره-دارآزمایشات انجام شد. آزمایش ها بر حسب طرح آماری فاکتوریل در قالب بلوک کاملا تصادفی به صورت مرکب و با سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام شد. صفاتی که مورد بررسی و اندازه گیری قرار گرفتند شامل: درصد پوشش بقایای گیاهی در حین خاکورزی با دیسک مورد آزمایش، قطر متوسط وزنی خاکدانه ها(mwd)، چگالی ظاهری خشک خاک در دو عمق و شاخص تراکم خاک بودند. نتایج حاصل به کمک نرم افزارهای sas وmstat-c وexcel تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان دادند که اثر نوع بشقاب و سرعت حرکت تراکتور در سطح 1 درصد و زاویه گنگ در سطح 5 درصد بر روی بقایای گیاهی معنی دار شده است. ولی، اثرات متقابل آنها اثر معنی داری بر روی پوشش بقایا نداشتند. همچنین هیچ یک از فاکتورهای مورد آزمایش اعم از نوع بشقاب، زاویه گنگ و سرعت پیشروی تراکتور به طور مستقیم تاثیر معنی داری بر روی صفت قطر متوسط وزنی خاکدانه ها نداشتند. مقدار چگالی ظاهری خشک خاک و نیز میزان شاخص مخروطی خاک در قبل و بعد از خاکورزی در سطح 1 درصد معنی دار شدند.

جهت بررسی تاثیر کود های آلی و معدنی (n,p,k) بر خصوصیات کمی و کیفی مرزه(satureja hortensis l) در شرایط خشکی، پژوهشی در قالب دو طرح کرت های یکبار خرد شده با 3 تکرار در سال زراعی 1391 در مزرعه دانشگاه شهید باهنر کرمان اجرا شد. طرح ها به صورت تجزیه مرکب آنالیز شدند. تیمارهای مورد مطا لعه شامل عامل تنش در دو سطح(100% و50% ظرفیت مزرعه)، تیمار کود گاوی(30تن در هکتار)، کودمرغی(10 تن در هکتار)، کود شیمیایی(معادل عناصرغذایی پرمصرف موجود در کود گاوی و مرغی)، شاهد (بدون مصرف کود) و توده مرزه(محلی کرمان و محلی خوزستان)بود. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش ارتفاع، تعداد شاخه فرعی، عملکرد اسانس، محتوی نسبی آب و شاخص کلروفیل و عملکرد شد، ولی بر درصد اسانس معنی دار نبود. نشت یونی در تنش افزایش یافت. اثر کود ها بر تمامی صفات به جز محتوی نسبی آب و درصد اسانس معنی دار بود و باعث افزایش ارتفاع، تعداد شاخه فرعی، عملکرد، شاخص کلروفیل و عملکرد اسانس نسبت به شاهد شدند. همچنین نشت یونی را نسبت به شاهد کاهش دادند. دو توده از نظر ارتفاع، عملکرد دانه، تعداد شاخه فرعی و نشت یونی تفاوت معنی داری داشتند. توده کرمان عملکرد بهتری نسبت به توده خوزستان از خود نشان داد. تنش خشکی باعث افزایش پرولین و قند های احیاء کلروفیل های a , b و کل و کاروتنوید شد. کود ها بر ، کلروفیل های a , b و کل و معنی دار شد اما بر دیگر صفات تفاوت معنی داری نداشت. کود ها به خصوص کود گاوی و مرغی باعث افزایش ، کلروفیل های a , b و کل و نسبت به شاهد شدند. بین دو توده محلی کرمان و خوزستان فقط برای عملکرد دانه تفاوت معنی دار بود و برای دیگر صفات تفاوت معنی داری مشاهده نشد. به طورکلی کودهای آلی بویژه گاوی به دلیل قدرت نگهداری زیادتر رطوبت در مقایسه با کودهای شیمیایی پاسخ بهتری به شرایط تنش خشکی نشان دادند و عملکرد بالاتری داشتند. به نظر می رسد استفاده از کودگاوی در شرایط محدودیت رطوبت؛ برای غلبه بر اثرات منفی تنش خشکی مفید می باشد.

جهت بررسی تاثیر کودهای آلی و شیمیایی بر خصوصیات کمی و کیفی کنجد در شرایط تنش خشکی، پژوهشی در قالب دو طرح کرت های خرد شده با سه تکرار در سال زراعی 1391 در مزرعه دانشگاه شهید باهنر کرمان اجرا شد. طرح ها به صورت مرکب تجزیه شد. عامل های مورد مطالعه شامل تنش خشکی(100 و50 درصد ظرفیت مزرعه)، کود گاوی (30 تن در هکتار)، مرغی(10 تن در هکتار)، شیمیایی n)، p و k) به ترتیب به میزان 100، 80 و80 کیلوگرم در هکتار و شاهد (عدم مصرف کود) و توده کنجد( محلی جیرفت، محلی بردسیر و محلی کهنوج) بود. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش محتوی نسبی آب برگ، عملکرد و اجزای آن، شاخص برداشت، رنگیزه های فتوسنتزی و افزایش نشت یونی، قندهای احیاء کننده و اعداد کلروفیل متر(spad)، شد. اثر کود ها بر تمامی صفات بجز محتوی نسبی آب برگ، شاخص برداشت، اعداد کلروفیل متر(spad)، رنگیزه های فتوسنتزی و قندهای احیاءکننده معنی دار بود. توده ها نیز در اکثر صفات مورد بررسی تفاوت معنی داری از لحاظ آماری با هم نداشتند و بالاترین میزان عملکرد مربوط به توده بومی جیرفت بود. نتایج این پژوهش نشان داد کود گاوی به طور معنی داری باعث افزایش عملکرد کنجد می شود. این کود علاوه بر عملکرد بر سایر صفات نیز تاثیر مثبت داشته است. با توجه به این نتایج، استفاده از کود گاوی و توده بومی جیرفت در شرایط کرمان توصیه می گردد.

گل های مریم، گلایول و آلسترومریا از مهمترین گل های شاخه بریدنی ایران و جهان می باشند و افزایش عمر پس از برداشت آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این پژوهش غلظت های مختلف هیدروژن پراکسید به عنوان ترکیب سیگنالینگ در غلظت های 200، 400 و 600 میکرومولار استفاده، و اثرات آن بر کیفیت پس از برداشت و صدمات تنش اکسیداتیو بررسی گردید. این پژوهش در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار انجام گرفت. نتایج نشان داد که تمام گل هایتیمار شده با200، 400 و 600 میکرومولار آب اکسیژنه عمر گلجایی بالاتری نسبت بهشاهد داشتند. در بین تیمارها آب اکسیژنه 600 میکرومولار عمر گلجایی گل مریم را 3روز، گلایول را 5 روز و آلسترومریا را 7 روز نسبت به گل های شاهد افرایش داد. درصد گلچه باز در گل مریم تنها درغلظت 600 میکرومولار و در گل گلایول در تمام علظت های استفاده شده به طور معنی داری افزایش یافت. همچنین، درصد گلچه پژمرده در تمام غلظت های آب اکسیژنه در همه گل های مطالعه شده، نسبت به شاهد کاهش یافت. بر اساس نتایج تمام غلظت های استفاده شده در این پژوهش پایداری غشا سلول را افزایش داده و میزان مالون دآلدیید کمتری نسبت به شاهد دیده شد. تمامی غلظت های آب اکسیژنه باعث افزایش جذب آب شده و شاخه های گل تیمار شده کاهش وزن کمتری نسبت به شاهد داشتند. در گل هایی که با آب اکسیژنه تیمار شده بودند فعالیت آنزیم های گایاکول پراکسیداز ((gpx، آسکوربات پراکسیداز ((apx و کاتالاز(cat) در هر سه نوع گل افزایش یافت، اما فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز((ppo در این تیمارها کاهش نشان داد.

خشکی مهم ترین تنش محیطی در بخش کشاورزی در سطح جهان است، و هدف اصلی اصلاح نباتات بهبود عملکرد در شرایط تنش خشکی است. ایران در منطقه ی نیمه خشک جهان قرار گرفته است.گندم گیاهی است که به طور عمده در مناطق کم آب ایران کشت می شود و خشکی عامل اصلی کاهش عملکرد آن است. به منظور مکان یابی ژن های کنترل کننده ی صفات زراعی و بررسی تحمل به خشکی ژنوتیپ های گندم نان 96 خانواده ی f3 حاصل از تلاقی ارقام روشن وکویر به همراه والدین و نتاج f1 و f2 در طرح لاتیس کشت شدند. برخی صفات مورفوفیزیولوژیکی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد بین ژنوتیپ ها تفاوت معنی داری برای تحمل به خشکی وجود داشت . براساس نمره ی تحمل به تنش ژنوتیپ های 92 و 37 به ترتیب متحمل ترین و حساس ترین ژنوتیپ ها شناخته شدند. مقدار وراثت پذیری عمومی و خصوصی برای صفات مورد بررسی به ترتیب 95/0-52/0و 76/0-32/0 بود. در این مطالعه در مجموع 51 qtl برای صفات مورد بررسی شناسایی شد. ازqtlهای شناسایی شده 17qtl، r2> 10 داشتند و اکثرا بر روی ژنوم a قرار داشتند که نشان دهنده ی اهمیت بالای این ژنوم در تحمل به خشکی بود

ژربرا گیاهی زینتی از تیره میناسانان است و به طور گسترده به عنوان گل شاخه بریده به کار می رود و یکی از 10 گل مهم شاخه بریده جهان است. یکی از مهم ترین مشکلات گل شاخه بریده ژربرا کوتاهی عمر پس از برداشت و خمیدگی گردن است در این پژوهش از سدیم نیتروپروساید (snp) به عنوان ترکیب رها کننده no در غلظت های 25/، 5/ و ا میکرو مولار و سیلیکون در غلظت های 500 و 1000 میکرومولار استفاده، و اثرات این ترکیبات درکاهش صدمات تنش اکسیداتیو بررسی گردید. آزمایش در قالب فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی انجام گرفت. نتایج نشان داد سدیم نیتروپروساید در غلظت 1 میکرومولار و سیلیکون در غلظت 1000 بر عمر گلجایی گل ژربرا اثر معنی دار داشتند. بالاترین عمر گلجایی مربوط به تیمار سدیم نیتروپروساید 1 میکرومولار بود. سدیم نیتروپروساید و سیلیکون باعث افزایش جذب آب شدند و شاخه های گل تیمار شده کاهش وزن کمتری نسبت به شاهد داشتند. در گل هایی که با این ترکیبات تیمار شده بودند فعالیت آنزیم های گایاکول پراکسیداز ((gpx، کاتالاز (cat) ، آسکوربات-پراکسیداز ((apx و فنیل آلانین آمونیالیاز ( (palافزایش، اما فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز ((ppo در مقایسه با شاهد کاهش یافت.

خشکی یکی از تنش های غیر زنده بسیار مهم است که رشد گیاه را تحت تاثیر قرار می دهد و از این طریق عملکرد گیاه زراعی را محدود می کند. به منظور درک هرچه بیشتر عملکرد گندم و آگاهی از پتانسیل سه رقم گندم در شرایط گلخانه منطقه کرمان در گلخانه دانشکده کشاورزی دو آزمایش به صورت همزمان انجام شد. در آزمایش اول به منظور بررسی خصوصیات موفولوژیکی مرتبط با تحمل به خشکی، سه رقم گندم نان شامل روشن، شیراز و مهدوی با استفاده از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. که عامل اول رقم و عامل دوم سطح آبیاری بود. ارقام مورد مطالعه از نظر طول ساقه چه ، تعداد برگ، طول ریشه چه، تعداد ریشه چه و وزن خشک ریشه چه متفاوت بودند. خشکی اثر معنی داری بر طول ساقه چه، تعداد برگ، طول برگ، عرض برگ، وزن تر اندام هوایی، وزن خشک اندام هوایی، تعداد ریشه چه، طول ریشه چه، وزن خشک ریشه چه، محتوی نسبی آب برگ داشت. آزمایش دوم به منظور بررسی بیان ژن tadreb2 انجام شد که یکی از عوامل مهم رونویسی است و در بسیاری از گیاهان نقش کلیدی در تحمل به تنش خشکی ایفا می کند. این ژن، دارای توالی حفاظت شده به نام ناحیهap2 است که محصول آن به صورت پروتئین، به توالی خاصی از dna متصل و باعث بیان چندین ژن می شودکه در نهایت با اعمال تغییرات بیوشیمیایی و فیزیولوژیک باعث ارایه پاسخ مناسب به تنش های محیطی اعمال شده می شود. بیان کمی این ژن در 5 سطح تنش خشکی بر روی رقم های روشن، شیراز و مهدوی بررسی شد. نتایج با استفاده از روشct?? بررسی شد و تجزیه واریانس نشان داد تفاوت معنی داری بین رقم های مورد بررسی وجود ندارد.

به منظور بررسی تاثیر رژیم های مختلف آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام سورگوم، این تحقیق در سال زراعی 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان بصورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار اجرا گردید.کرت های اصلی شامل سه رژیم آبیاری به ترتیب آبیاری پس از 50،80 و 110 میلی متر تبخیر از تشت تبخیر کلاس a در نظر گرفته شد. کرت های فرعی مشتمل بر پنج رقم سورگوم به نام های اسیدفید،پگاه، پیام،سپیده و کیمیا بودند. نتایج نشان داد رژیم های آبیاری معنی دار نگردید.اما ارقام در سطح یک درصد اختلاف معنی دار داشتند.

به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر برخی شاخص های فیزیولوژیک و مورفولوژیک دو رقم ارزن آزمایشی در شرایط مزرعه )به صورت طرح اسپلیت پلات در قالب فاکتوریل با سه تکرار( در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام شد. صفات محتوای نسبی آب برگ، شاخص کلروفیل(spad)، رنگریزه های گیاهی) کلروفیل a ، کلروفیل b ، نسبت کلروفیل a/b) ارتفاع ساقه، قطر ساقه، تعداد برگ،نسبت برگ به ساقه، عملکرد ماده خشک و کارایی مصرف آب، شاخص سطح برگ، میزان قند و پرولین، نشت یونی، عملکرد دانه و وزن هزار دانه و شاخص برداشت اندازه گیری شد. محتوای نسبی آب برگ، شاخص سطح برگ، ارتفاع و قطر ساقه،عملکرد علوفه تر و خشک، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و کارایی مصرف آب با افزایش تنش خشکی روند کاهشی نشان دادند و با مصرف سوپرجاذب، سولفات پتاسیم و کود دامی روند افزایشی نشان دادند که بیشترین افزایش در این میان از آن مصرف 100 کیلوگرم در هکتار پلیمر سوپرجاذب آکوازورب بود. صفاتی مانند کلروفیل a ، نسبت کلروفیل a/b ، مجموع کلروفیل a+b با افزایش تنش خشکی افزایش یافتند. نسبت برگ به ساقه، شاخص کلروفیل برگ، میزان قند و پرولین و نشت یونی با افزایش تنش خشکی افزایش و با مصرف سوپرجاذب، سولفات پتاسیم و کود دامی نسبت به سطح شاهد روند کاهشی نشان دادند که بیشترین کاهش صفات از آن مصرف پلیمر سوپرجاذب بود. بیشترین میزان شاخص کلروفیل با مصرف 200 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم بدست آمد. استفاده از سوپرجاذب تحت شرایط تنش با افزایش ظرفیت نگهداری آب در خاک و کاهش شست و شوی مواد غذایی باعث بهبود صفات کمی، کیفی و شاخص های رشد ارزن گردید. استفاده از سوپرجاذب باعث افزایش مقاومت گیاه به تنش خشکی می گردد. همچنین سوپرجاذب باعث افزایش 30 درصدی عملکرد ماده خشک نسبت به شاهد و 30 درصد صرفه جویی در مصرف آب گردید. در بین ارقام نیز رقم باستان در همه ی صفات بجز عملکرد دانه نسبت به رقم پیشاهنگ برتری داشت

اثر گاما- آمینو بوتیریک اسید روی فیزیولوژی پس از برداشت گل میخک dianthus caryophyllus l.))