این پایان نامه شامل ترجمه و تحلیل ادبی موضوعی اشعار سیزده نفر از شاعران تازی گوی ایرانی است که از کتاب ارزشمند « دمی? القصر و عصره اهل العصر » تألیف ادیب نام آور ایرانی در سده پنجم هجری « ابوالحسن باخرزی » گرفته شده ، و جنبه های ادبی - بلاغی و محتوایی آن مورد بررسی قرار گرفته است . این پژوهش همچنین به ذکر موارد فراوانی در زمینه بلاغت و صرف و نحو پرداخته و استعداد و مهارت ایرانیان را در آفرینش آثار ارزشمند و برجسته ادبی به زبان عربی را به نظاره گذاشته است . روش تحقیق در این پژوهش ، کتابخانه ای و با استفاده از کتب ، منابع و فرهنگ نامه های معتبر گوناگون بوده است .

این پژوهش به ترجمه و شرح اشعار هجده تن از شاعران تازی گوی ایرانی، که از کتاب ارزشمند «دمیه القصر و عصره اهل العصر» تألیف ادیب نام آور ایرانی در سده پنجم هجری «ابوالحسن باخرزی» گرفته شده، پرداخته است و جنبه های ادبی و بلاغی اشعار این شاعران را بیان کرده است. این پژوهش همچنین به ذکر موارد فراوانی در زمینه شرح واژگان و موارد صرفی و نحوی آنها و موارد بلاغی و عروضی اشعار این شاعران ایرانی تبار تازی گوی پرداخته و استعداد و مهارت ایرانیان در آفرینش آثار ارزشمند و برجسته ادبی به زبان عربی را به نظاره گذاشته است. روش تحقیق در این پژوهش، کتابخانه ای و با استفاده از کتب، منابع و فرهنگ لغت های معتبر گوناگون بوده است.

این پایان نامه شامل ترجمه و تحلیل ادبی موضوعی اشعار پانزده نفر از شاعران تازی گوی ایرانی است که از کتاب ارزشمند« دمیه القصر و عصره اهل العصر» تألیف ادیب نام آور ایرانی در سده پنجم هجری« ابوالحسن باخرزی» گرفته شده، و جنبه های ادبی- بلاغی و محتوایی آن مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش همچنین به ذکر موارد فراوانی در زمینه بلاغت و صرف و نحو پرداخته و استعدداد و مهارت ایرانیان را در آفرینش آثار ارزشمند و برجسته ادبی به زبان عربی را به نظاره گذاشته است. روش تحقیق در این پژوهش، کتابخانه ای و با استفاده از کتب، منابع و فرهنگ نامه های معتبر گوناگون بوده است

چکیده : این پژوهش به ترجمه و شرح اشعار ده تن از شاعران تازی گوی ایرانی، که از کتاب ارزشمند ((دمیه القصر و عصره اهل العصر)) تألیف ادیب نام آور ایرانی در سده پنجم هجری ((ابوالحسن باخرزی)) گرفته شده، پرداخته است وجنبه های زیبایی شناختی و محتوایی آن را با اشعار دیگر شاعران پارسی سرای ایرانی و شاعران تازی گوی عرب و آیاتی از قرآن مجید و احادیث ائمه علیهم السلام مورد مقابله قرارداده است. این پژوهش همچنین به ذکر موارد بلاغی و صرف و نحوی پرداخته و استعداد و مهارت ایرانیان را در آفرینش آثار ارزشمند و برجسته ادبی به زبان عربی به نظاره گذاشته است که برای دیگر پژوهش هایی که موضوعی مرتبط دارند، سودمند خواهد بود. در این تحقیق به همانندی های محتوایی موجود میان شعرهای شاعران با دیگر شعراء پرداخته شده و روش تحقیق در این پژوهش، کتابخانه ای و با استفاده از کتب، منابع و فرهنگ نامه های معتبر گوناگون بوده است.

تمام طول تاریخ مردم در حال تعامل با هم بودند، در حوزه ادبیات نیز همینگونه بوده، هر گاه ادیبان قومی دربرابر فرهنگ دیگر قرار می گرفتند نکاتی را از آن فرهنگ وام می گرفتند و آن را در آثارشان منعکس می کردند. ادبیات فارسی و عربی قرن هاست که در تعامل با یکدیگرند اما در ادبیات معاصر بین دو ادبیات فارسی و عربی فاصله بسیاری به وجود آمده است و هر دو ادبیات روی آورده اند به تاثر از ادبیات غرب ادبیاتی که بعد از جنگ جهانی دوم شکوفا شد . مردمان هر دو اقلیم روی آوردند به تقلید از مردم غرب . این دو اثر که در اینجا مورد بحث می باشند نیز از آثاری به شمار می روند که در دوران شروع تاثیر پذیری ادبیات از غرب نوشته شده اند ، سعی شده است که با بررسی تطبیقی دو اثر به وجوه اشتراک و تاثیر پذیری آنها از ادبیات غرب پرداخته شود. و با بررسی نماد ها در دو داستان به نماد شناسی دو اثر و بررسی مفاهیم مشترک بین دو زبان پرداخته شود. در ترجمه اثر توفیق حکیم نیز سعی در این بوده که مخاطب پارسی زبان با متنی روان و شیوا مواجه باشد، البته با وفاداری کامل به متن اصل اثر .

چکیده: این پایان نامه ، تحت عنوان « بررسی تطبیقی شعر مناسبات در دیوان محمد تقی بهار و احمد شوقی» است، از آنجایی که تاریخ ادبیات فارسی و عربی از روزگاران گذشته به هم گره خورده و تأثیرات متقابلی بر هم داشته اند، همچنین بهار و شوقی با توجه به شرایط تقریبا مشابه، اشعاری با مضامین مشترک سروده اند، و نظر به جایگاه هر دو شاعر در تاریخ ادبیات ایران و عرب، بررسی تطبیقی دیوان هر دو شاعر ضروری می نمود. بنابراین پایان نامه مزبور بر اساس مناسبات در چهار فصل تنظیم شده است. در فصل سیاسی نخست به بررسی مناسبات سیاسی، در فصل ملی به بررسی مناسبات ملی، در فصل دینی به بررسی مناسبتهای دینی و در فصل اجتماعی به بررسی مناسبات اجتماعی در دیوان هر دو شاعر پرداخته شده است. و در هر فصل پس از بررسی تطبیقی اشعار دو شاعر، دستاورد این بررسی در یک نتیجه گیری کلی با ذکر وجوه تشابه و تفاوت، نقاط قوت و ضعف اشعار بهار و شوقی ارائه گردیده است.

یکی از عناصر مهم شعر، اندیشه و تفکر است. هنگامی که اندیشه به صورت ژرف و عمیق درآید، تأمل نامیده می شود و شعری که عنصر اندیشه در آن ژرف باشد، شعر تأملی نام دارد. بنابراین، منظور از شعر تأملی، شعری است که از ژرف اندیشی انسان درباره زندگی و مرگ، انسان و سرنوشت او، هستی، طبیعت، مسائل اجتماعی، عشق و... بحث می کند. به طور کلی شاعران می توانند در بیشتر پدیده ها، با نگاهی تأملی نظر کنند. هر چند تأمل و شعر تأملی در بیشتر دوره ها وجود داشته است اما در دوره معاصر، این نوع از شعر، مجال بیشتری برای رشد داشته و به طور گسترده ای، مطرح گشته است. در ادبیات معاصر عربی، شاعران مکتب مهجر به سرودن شعرهای تاملی مشهور هستند که سرآمد آنان نیز، ایلیا ابوماضی، جُبران خلیل جبران و میخائیل نُعیمه هستند. فوزی معلوف نیز با توجه به اینکه از شاعران مکتب مهجر است، اشعار تاملی زیادی سروده که نمونه بارز آن، قصیده "علی بساط الریح" است. در بین شاعران معاصر پارسی نیز می توان شاعرانی چون نیما، احمد شاملو، فروغ فرخزاد، سهراب سپهری و مهدی اخوان ثالث را به عنوان شاعران تاملی به حساب آورد. فوزی معلوف و احمد شاملو در تأملات خویش، به مسائل مختلفی از قبیل زندگی و مرگ، روح و جسم، مسائل اجتماعی، وجود و هستی، طبیعت، عشق، خدا و مسائل دینی پردخته اند و دارای نقاط مشترک بسیاری بوده، هر چند در مواردی نیز دیدگاه های این دو شاعر بزرگ، متفاوت از یکدیگر است.

جورج شکور (1935- ) شاعر و ادیب مسیحی لبنانی است. از جمله آثار مهم شکور سه ملحمه در بیان زندگی بزرگان اسلام، ملحمه امام حسین (ع)، ملحمه امام علی (ع) و ملحمه پیامبر اکرم (ص) است که آنها را به چاپ رساند و سه دیوان به نام های " عیناک امّ فیروزتان" و "مرآه میرا" و "عنهم و عنی" دارد. که به ترجمه و شرح ادبی موضوعی پنج قصیده از جدیدترین دیوان او "عنهم و عنی" پرداختم. در ابتدا شرح کوتاهی از زندگی و آثارش را آوردم و بعد به توضیح ابیات این پنج قصیده پرداختم. برای هر بیت شرح واژگان دشوار و ترجمه آن بیت آمده است وبعد به شرح و بررسی نکات نحوی و بلاغی آن در صورت نیاز پرداختم و در انتها نیز برای راحتی خواننده فهرست الفبایی این نکات را تهیه کردم. از آنجا که در این قصاید اسامی اشخاص و مکانهای ناشناس یافت می شد به شرح و بررسی آنها در پاورقی پرداختم و در انتها نیز آنها را به صورت فهرست اعلام آوردم تا به راحتی در دسترس باشند.

قیام امام حسین از دیرباز مورد توجه اندیشمندان وادبا می باشد ،که از آن برای بیان دردها و رنجهای خود بهره می گیرند.قیام عاشورا همواره راهگشا وهدایتگر آزادگان و حق طلبان بوده و خواهد بودو امروزه نیز با گذشت هزاران سال هنوز سرمشق و الگوی انسانهای راستین می باشد و با توجه به بروز ظلم و ستم ها که دولتها بر ملتها روا می دارند ،ملتها نیز به دنبال راهی برای فرار از یوق استعمارمی باشند.در این میان شعر و ادب راهی است که شعرا و ادبا بااستفاده از ان به بیان عواطف و احساسات خود و ملت ها می پردازند .از جمله این شعرا معروف عبدالمجید استاد دانشگاه و نویسنده مصری می باشد که با توجه به اوضاع مصر به بیان عواطف و عقاید خود از راه شعر پرداخته است او آثار بسیاری در زمینه اهل البیت ع دارد که کتاب( بلونِ الغار ...بلونِ الغدیر) یکی از انها می باشد . این پژوهش سعی دارد به معرفی شاعر و ترجمه مراثی او درباب امام حسین ع در این کتاب بپردازد. یکی از قصاید به صورت نظم می باشد و دیگری به صورت شعر آزاد سروده شده است. هر دو اثر با ذکر مدایح امام حسین ع آغاز شده است و در ادامه به بیان شرایط روزگار حضرت و سپس مقایسه ان با عصر حاضر به شیوه ای رمز گونه پرداخته شده است. .در ترجمه اشعار سعی شده است که فقط به ترجمه اکتفا نشود و موارد بلاغی و نحوی و تاریخی آن نیز ذکر شده است.

جورج شکور (1935-...) شاعر و ادیب مسیحی از شاعران برجسته جهان عرب و لبنان می باشد. وی پس از تحصیل به تدریس زبان و ادبیات عرب در مراکز و کالج های مختلف پرداخت. ویژگی شعرهای شکور که او را از دیگر شاعران متمایز ساخته است پایبندی به قالبهای کلاسیک شعر عرب و به ویژه غزل های عاشقانه است به ویژه غزلهای عاشقانه ای که در وصف اهل بیت (ع) سروده است. منظومه «ملحمه الحسین (ع)» یکی از دیوانهای اوست که مورد توجه جهان اسلام قرار گرفته است وی علاوه بر این منظومه دو دیوان دیگر به نامهای «ملحمه امام علی(ع)» و «ملحمه الرسول» سروده است. پژوهش حاضر به بررسی ادبی و موضوعی ملحمه الحسین (ع) می پردازد و ابیات این دیوان را از لحاظ تاریخی، صرفی و نحوی و بلاغی مورد بررسی قرار می دهد. در این پژوهش به بررسی ادبی و موضوعی مقدمه دیوان ملحمه الحسین (ع) و همچنین ابیاتی که این دیوان را مورد تقدیر قرار داده است، پرداخته شده است.