از آنجا لیپیدهای خونی با شدت هایپر کلسترمی مرتبط می باشدو در شرایط هایپر کلسترمی غلظت نیتریک اکسیدتغییر می کند و از آنجا که عملکرد عروق تحت تاثیر برخی یون ها از جمله منیزیم قرار دارد در مطالعه حاضر اثر نانواکسید منیزیم و اکسید منیزیم معمولی بر میزان تغییرات نیتریک اکسید و لیپید سرم خرگوش در شرایط هایپرکلسترمی تجربی مقایسه شد.این مطالعه بر روی شش گروه از خرگوش ها انجام شد. یک گروه به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. گروه دوم کلسترول رامعادل یک درصد جیره غذایی به مدت یک ماه و روزانه دریافت کرد. گروه سوم کلسترول را به همراه اکسید منیزیم، گروه چهارم کلسترول را به همراه نانواکسید منیزیم، گروه پنجم فقط اکسید منیزیم و گروه ششم فقط نانواکسید منیزیم دریافت کرد.نانواکسید منیزیم و اکسید منیزیم معمولی سه مرتبه در هفته و به صورت خوراکی تجویز شدند. در روز سی و یکم از خرگوش ها خونگیری شد. میزان کلسترول، تریگلیسرید، منیزیم، لیپید با دانسیته بالا، لیپید با دانسیته پایین ، لیپید با دانسیته خیلی پایین و نیتریک اکسید سرمی اندازه گیری و محاسبه گردید. تجویز روزانه کلسترول منجر به افزایش کلسترول تام و لیپید با دانسیته پایین گردید و تجویز نانواکسید منیزیم از افزایش این دو فاکتور جلوگیری نموده است. اکسید منیزیم معمولی بر خلاف انتظار موجب افزایش هایپرلیپیدمی شده است. نیتریت و نیترات در سرم خرگوش هایی که کلسترول را به تنهایی دریافت کرده اند در مقایسه با گروه شاهد افزایش یافت. مصرف اکسید منیزیم در هر دو شکل از متابولیزه شدن نیتریک اکسید در خرگوش های هایپر کلسترمیک جلوگیری نمود.

شوری آب می تواند بر الکتروکاردیوگرام و املاح سرم خون ماهی تاثیر بگذارد. هدف از انجام این تحقیق مشخص کردن تاثیر شوری های مختلف قابل تحمل ماهی بر الکتروکاردیوگرام و میزان برخی املاح خون ماهی کپور علفخوار بوده است. برای این کار 120 قطعه ماهی کپور علفخوار به 4 تیمار (هر تیمار 10 عدد ماهی و سه تکرار) تقسیم گردید و در معرض 3 غلظت مختلف نمک دریایی(شوری 4، 8 و 12 گرم در لیتر) قرار داده شدند و یک گروه نیز به عنوان شاهد و در آب شیرین نگه داری شد. پس از گذشت 3 هفته، ماهی های تمام گروه ها بیهوش شده و الکتروکاردیوگرام آن ها ثبت گردید. هم چنین از ماهی ها خون گیری شده و میزان برخی املاح مهم خون (سدیم، پتاسیم، کلسیم و فسفر) با روش های متداول اندازه گیری گردید. براساس نتایج به دست آمده میانگین تعداد ضربان قلب در دقیقه در گروه های شاهد و شوری 4، 8 و 12 گرم در لیتر به ترتیب 15/10‏، 06/10، 17/12 و 79/7 بود. میانگین فاصله قطعه rr، ‏st، pt در گروه با شوری 12 گرم در لیتر نسبت به 3 گروه دیگر افزایش معنی داری داشت. در گروه با شوری 12 گرم در لیتر میانگین فاصله قطعه qr نسبت به گروه های شاهد و شوری 4 گرم در لیتر کاهش معنی داری داشت. هم چنین در این گروه میانگین فاصله قطعه qt نسبت به گروه با شوری 4 و 8 گرم در لیتر افزایش معنی داری داشت. براساس نتایج به دست آمده میزان املاح عمده سرم بین گروه ها اختلاف معنی داری داشت. میانگین میزان سدیم سرم خون در گروه های شاهد و شوری 4، 8 و 12 گرم در لیتر به ترتیب 28/134، 67/142، 15/151، 89/198 میلی اکی والان در لیتر بود. براساس نتایج بدست آمده میزان سدیم در گروه شوری 4 گرم در لیتر نسبت به گروه شاهد افزایش معنی داری داشت. میانگین میزان پتاسیم سرم خون در گروه های شاهد و شوری 4، 8 و 12 گرم در لیتر به ترتیب 70/1، 49/1، 02/3، 03/4 میلی اکی والان در لیتر بود. براساس نتایج به دست آمده میزان پتاسیم در گروه شوری 4 گرم در لیتر نسبت به گروه شاهد هیچ گونه اختلاف معنی داری نداشت. میانگین میزان کلسیم سرم خون در گروه های شاهد و شوری 4، 8 و 12 گرم در لیتر به ترتیب 99/9، 00/13، 07/11، 67/13 میلی گرم در دسی لیتر بود. براساس نتایج به دست آمده میزان کلسیم در گروه شوری 4 گرم در لیتر نسبت به گروه شاهد افزایش معنی داری داشت. میانگین میزان فسفر سرم خون در گروه های شاهد و شوری 4، 8 و 12 گرم در لیتر به ترتیب 59/6، 42/9، 37/7، 17/8 میلی گرم در دسی لیتر بود. براساس نتایج به دست آمده میزان فسفر در گروه شوری 4 گرم در لیتر نسبت به گروه شاهد افزایش معنی داری داشت. به طور کلی این تحقیق نشان می دهد که افزایش شوری به میزان بیش از 8 گرم در لیتر می تواند تاثیر قابل توجهی بر فعالیت قلب و املاح سرم داشته باشد و احتمالاً یکی از علل مرگ در شوری های بالاتر می تواند اختلالات قلبی- عروقی و تغییرات اسمزی باشد.