از اواخر دهه هفتاد اصطلاح نئو اکسپرسیونیسم با مفهومی کلی برای نامیدن انواع گرایشهای معطوف به احیای نقاشی پیکرنما و بیانگر با فضاهای اکسپرسیونیستی رایج شد. یکی از مهمترین دلایل بررسی نئو اکسپرسیونیسم چگونگی تبلور دوباره نقاشی در زمانیست که از مرگ این رسانه هنری و خاموشی آن خبر داده میشد و هدفهای این تحقیق عبارت است از: 1-بررسی ویژگیها ومولفه های زیبائی شناختی نقاشی نئو اکسپرسیونیم آلمان در دهه 80 میلادی. 2-چگونگی ظهور نئو اکسپرسیونیسم در نقاشی دهه 80 آلمان وهنر اروپا. 3-معرفی برخی از نقاشان نئو اکسپرسیونیسم آلمان و ایران و وجوه اشتراک این جریان در بررسی این امر به چند سوال اساسی بر میخوریم که آیا اساسا زمینه های بنیادی این جنبش در ایران وجود دارد و دیگری آیا نقاشان ایرانی نیز مانند نقاشان آلمانی در یک فضای فکری دست به خلافیت می زنند و برداشت آنها از نئو اکسپرسیونیسم همانند یکدیگر است؟ مساله در این پژوهش پی بردن به ریشه ها و زمینه های فکری وزیبائی شناسی این جنبش است بنابراین سعی گردیده با بررسی تفکر های حاکم بر شکل گیری این فرایند اعم از مدرنیسم و پست مدرنیسم که منجر به ظهور نئو اکسپرسیونیسم گردید پرداخته شود .